Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (17)

Thijs de Leeuw
Thijs de Leeuw bhic zei op 24 november 2021 om 12:25
Ah, gelukkig dus wel een aardige tijd gehad op Sparrendaal. Vast herkenbaar voor andere oud-leerlingen wat je hier vertelt. Bedankt Koos!
Koos Wenneker zei op 24 november 2021 om 10:18
Na 1 jaar gymnasium op Sparrendaal zonder veel studie begeleiding bleef ik dus " zitten"".
In een grote studiezaal met heel veel andere studenten en 1 pater die het in de gate moest houden, werd er veel niet gestudeerd. Verder wel een leuke tijd gehad. Veel "courtjes" gelopen,
geroeid in de vijver, bij warm weer zwemmen in een ven in de buurt.
Na dat eerste jaar kon verder bij de paters in De Lutte. ( plaatje vlak bij Oldenzaal.)
Een stuk of 50 jongens intern die naar Oldenzaal de Mulo gingen volgen. Veel gevoetbald en na 3 jaar had ik het wel gezien.
Thijs de Leeuw
Thijs de Leeuw bhic zei op 22 november 2021 om 09:45
Hallo Koos, dank voor het reageren. Goede tijd gehad op dit internaat of helemaal niet? En wat was De Lutte? Vertel nog eens verder, als je wilt. Hartelijke groet,
Koos Wenneker zei op 19 november 2021 om 11:30
Ik heb daar op het seminarie gezeten in 1964-1965. Daarna naar De Lutte bij Oldenzaal.
Rob Vredeveldt zei op 18 september 2021 om 20:53
Na het zien van deze docu: https://www.youtube.com/watch?v=1eRSVE2bHgU&ab_channel=kikondo6972 behoorlijk triest aan het googelen geslagen en kwam op deze site uit. Ik heb één jaar op Sparrendaal gezeten ( 1963-1964) en herken alle verhalen van hierboven. Ik moet ergens ook nog veel foto's hebben liggen. Ik had na twee weken al mijn buik vol; veel heimwee, we liepen langs de stinksloot het weiland in, het hek van prikkeldraad over en dan zag je in de verte de snelweg liggen en met gunstige wind kon je de auto's horen die in mijn beleving allemaal naar Amsterdam reden. Ik was me dood geschrokken van het 'geweld' van Buf, ik herinner me dat hij om niets jongens in elkaar sloeg. Als dit nu Christelijke naastenliefde was... Ik voelde me na dat kennismakingsweekend ook min of meer verplicht om te komen en ik vraag me nu af of dit een ware roeping was of meer een geslaagde ronselpartij. Kort daarna - op mijn dertiende- ben ik helemaal mijn geloof verloren, ben de rest van middelbare schooltijd opgevoed door Jezuïten ( Ignatius A'dam en Canisius college Nijmegen) hetgeen ik als een verademing heb ervaren. Geen slaan en veel meer vrijheid. En om nu terug te komen op mijn begin: ik heb eigenlijk gewoon te doen met die Paters die zich afvragen wat hun arbeid nu eigenlijk heeft betekend en dat het niet veel heeft bijgedragen aan de realisatie van hun idealen. Alleen, zonder familie achtergebleven in een huis dat onder hun kont wordt afgebroken. Het is een hele tijd geleden dat ik de tranen over mijn wangen voelden biggelen... Met een beetje pech had ik ook bij hen gehoord...
Piet Appelman zei op 24 januari 2020 om 11:17
Reactie op bericht van Jef Veldhoven d.d. 12 mei 2019
Ik heb Pater Wammes meegemaakt toen hij preekte in de kerk van de H. Joh de Doper in de Beemster ( NH). Hij zamelde geld in ( voor China of Hong Kong?)Hij logeerde bij ons thuis op de boerderij. Hij reed in een kever. De zakken met gecollecteerd geld stonden op de achterbank van de kever. Op de vraag van m'n vader ( ik was ca 12jr) moet de kever niet binnen staan antwoordde hij"welnee in die stille polder hier"!! S'morgens vroeg kwam hij uit bed in de stal kijken waar m'n vader aan het melken was. Hij had spannende verhalen had zelfs nog gevochten tegen de communisten. Kart na ons verblijf heeft hij de TV nog gehaald. Daarna nooit meer iets van hem vernomen.
Omdat ik de laatste 15 jr vel gereis heb over de wereld , ook in China en Afrika, besef ik nu pas wat die missionarissen hebben moeten doorstaan, bonken van kerels moeten het geweest zijn. Na mijn pensionering ( ben nu 74) heb ik via internet getracht zijn gangen na te te gaan. Maar ik weet nu waar hij ongeveer in China gewerkt heeft. Later is hij o.m. bouwpastoor geweest in Hong Kong, waar hij na een korte ziekte is overleden en begraven. Jammer dat zon man gen standbeeld of ridderorde heeft gekregen, zij gaven hun leven met recht voor God. Wat een kanjers nog!!!!!
Thijs de Leeuw
Thijs de Leeuw bhic zei op 14 mei 2019 om 15:33
@Stephan en Jef: bedankt voor jullie bijdragen. En ook voor die link naar het online album, Jef, een hoop materiaal zeg dat daar allemaal is verzameld. Zitten echt mooie foto's tussen.

Naar aanleiding van jouw vraag, Stephan: in onze BHIC-beeldbank vind ik 69 foto's wanneer ik zoek op "Sparrendaal". Link: https://www.bhic.nl/memorix/images/search/?mode=gallery&view=horizontal&q=sparrendaal&page=1&reverse=0
In de beeldbank van het Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven vind ik deze 28 foto's: https://www.erfgoedkloosterleven.nl/zoeken/collecties-zoeken.php?mivast=1212&mizig=213&miadt=1212&miq=1&milang=nl&misort=deel%7Casc&miview=gal1&mizk_alle=Sparrendaal&miamount=4&micols=2 Maar wel weinig met broeders erop, en ook niet met namen erbij.

Hetzelfde erfgoedcentrum heeft ook een archief van de Missionarissen van Scheut: https://www.erfgoedkloosterleven.nl/zoeken/collecties-zoeken.php?mivast=1212&mizig=210&miadt=1212&micode=AR-P031&milang=nl&mizk_alle=scheut&miview=inv2#inv3t0 Wellicht dat daarin nog meer foto's te vinden zijn. Je zou daarnaar kunnen informeren bij het erfgoedcentrum, via dit mailadres: info@erfgoedkloosterleven.nl

Bovendien is materiaal te vinden over de Scheutisten in Nederland (en wellicht dus ook over Sparrendaal) in het generaal archief. Dat bevindt zich in het KADOC in Leuven (https://kadoc.kuleuven.be/, mailadres: postmaster@kadoc.kuleuven.be
Bij het KADOC is het filmarchief van de missionarissen van Scheut ondergebracht, en in de nabije toekomst zou daar ook het uitgebreide fotoarchief van de congregatie een plaats moeten krijgen. Maar ik weet niet of ze daar inmiddels al over beschikken.
Jef van Veldhoven zei op 12 mei 2019 om 10:47
Mijn broer Ad van Veldhoven begon hier zijn missionarisopleiding en daarna nog 6 jaar in het Bisschop Hamerhuis in Nijmegen. Hij vertrok in 1958 naar de Philllipijnen, zie zijn verhaal hierover op https://myalbum.com/album/ruEVo33577vS
In 1962 werd hij terug geroepen om in de propaganda te gaan.
Mijn mooiste herinnering aan Sparrendaal is dat ik met pater Wammes een missionaris uit China als kleine jongen Sparrendaal mocht bezoeken.
Jef van Veldhoven zei op 12 mei 2019 om 10:47
Mijn broer Ad van Veldhoven begon hier zijn missionarisopleiding en daarna nog 6 jaar in het Bisschop Hamerhuis in Nijmegen. Hij vertrok in 1958 naar de Philllipijnen, zie zijn verhaal hierover op https://myalbum.com/album/ruEVo33577vS
In 1962 werd hij terug geroepen om in de propaganda te gaan.
Mijn mooiste herinnering aan Sparrendaal is dat ik met pater Wammes een missionaris uit China als kleine jongen Sparrendaal mocht bezoeken.
Stephan Damman zei op 12 mei 2019 om 06:29
Mijn oud oom heeft hier een groot deel van zijn leven doorgebracht. Broeder Jan de Munnik. Hij heeft jarenlang in de missie gezeten in Congo. Kan mij herinneren dat je je eerst moest melden bij de ingang. Vervolgens werd mijn oud-oom dan opgehaald en gingen we bij hem op visite. Als je de linker vleugel doorliep hingen er in de gang alle portretten van broeders die er woonden of gewoond hadden. Dan was er een soort huiskamer met allerlei souvenirs uit de missie. Voornamelijk ivoren beeldjes en een biljarttafel. Met goed weer gingen we dan een tochtje maken in een stalen sloep om het eiland. Ook hadden ze hun eigen bijenstal. Al met al een zeer fijne en waardevolle herinnering aan Sparrendaal. Overigens zou ik graag willen weten waar eigenlijk alle foto`s en dergelijke zijn gebleven. De foto van hem in de gang staat mij nog bij maar helaas is deze niet in de familie.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 7 mei 2019 om 16:45
Klinkt heel erg Tom Sawyer-achtig (van het kinderboek van Mark Twain) ;)
Mooi hoor! Dank voor je aanvulling.
Henk van Meel zei op 7 mei 2019 om 09:13
We zullen er wel in gezwommen hebben, denk ik, maar tijdens een spel is het ongemakkelijk, in zwembroek en blote voeten. Ik denk dat er een vlot was.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 5 mei 2019 om 16:52
Dank voor je verdere toelichting, Henk. Wat je zegt: Vietcong is inderdaad wel een heel bijzondere keuze als naam...

Wat betreft het eiland: zwom je daar dan heen, of ging dat met een vlot of iets dergelijks? Was dat juist ook het spannende?
Henk van Meel zei op 3 mei 2019 om 11:11
Ik zag recent een foto van die soort molensteen aan de weg met Sparrendaal erop. Ik was daar op een soort zomerkamp. Mogelijk van fraters in Oss ( mijn geboorteplaats) gehoord. Zal ca 1955 geweest zijn, ik was toen 14 jaar. Zal mogelijk 1 week geweest zijn. Ik ben op de fiets samen met mijn vader er naar toe gegaan. Bij de steen naar de oprijbaan. Er werden clubjes gemaakt, die spellen deden, zeg maar als vlag veroveren, wat toen gangbaar was. De frater had onze groep gedoopt als : Vietcong. Leek een erenaam, wij hadden daar nog nooit van gehoord. Heel typisch van die frater/pater! Nogmaals dat eiland middenin heeft veel indruk gemaakt. Rond 2008, zoals foto die in het artikel staat, kwam ik met de auto langs, en ben toen naar de gebouwen gereden, om nog wat te zien. Het beeld was zoals op die foto. Was een beetje privaat terrein, daardoor niet verder gegaan, om ook het eiland te zien.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 26 april 2019 om 11:04
Wat leuk om te lezen Henk. Was je op het landgoed op vakantie?
Henk van Meel zei op 25 april 2019 om 08:18
In de 50er jaren heb ik eens daar vakantie gehad. Spannend eiland in het water, was de voornaamste herinnering