Dag mevrouw Schreuder-Gerlofsma, bedankt voor uw leuke reactie.

Dat is inderdaad een bijzonder verhaal! U heeft onze nieuwsgierigheid wel gewekt, hoor. Wellicht is een boek voor dit moment wat teveel maar mogelijk zou u uw meest bijzondere of meest opvallende herinnering willen beschrijven? (Los van het feit van de ontmoeting van uw man want dat is natuurlijk de belangrijkste).

U zou - als u zou willen uiteraard - uw herinnering hier als reactie kunnen optekenen maar het kan ook als verhaal op onze site; door een mailtje te sturen naar insturen@bhic.nl, of via deze link:
https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/een-verhaal-maken

En nogmaals bedankt voor uw berichtje hier.

In 1978 ging ik in Hillegersberg dienst bij de zusters Franciscanessen van de congregatie uit Veghel. Boven op de zolder etage hadden de zusters hun kamertjes, enkelen werkzaam in het onderwijs, anderen hadden taken in het huis zelf, een pension voor welgestelde ouderen.
Aangezien de mensen die er woonden ouder werden en meer zorg nodig hadden kreeg het pension de status van bejaarden tehuis. Mooie jaren en een fijne werksfeer hadden wij er als ‘leken’ personeel. Ik kan er een boek over schrijven en heb als herinnering een plakboek met prachtige zowel historische info. alsook foto’s uit die tijd. En het meest mooie van het verhaal is dat ik daar mijn man heb ontmoet, jaren als collega’s, de één in de ziekenzorg en de ander als kok in de keuken, met wie ik inmiddels bijna 40 jaar ben getrouwd.
Het contact met de zusters was altijd trouw gebleven tot vorig jaar Zr. Brigitta Vermeulen ook overleed.