W. Tollenaar lees nu pas je reactie, nadat ik vanavond een Haarlemse mevrouw in Eindhoven op dit Kunstwerk en verhaal attendeerde.
Wanneer ik vanuit het zuiden Haarlem bezoek, bezoek ik ook dit Monument.
Word nu nog nieuwsgieriger!

Bedank voor je reactie.
Wat goed om te lezen dat het werk van jouw vader bewaard blijft W. Tollenaar. En zelfs dat het hofje zijn naam gekregen heeft.

Bijzonder dat dit baksteenreliëf van mijn vader Levinus Tollenaar betekenis heeft.
De gemeente Haarlem laat nu woningen bouwen op de plaats van de voormalige broodfabriek Vermaat bij het Noorder Buiten Spaarne. Maar handhaaft hierbij het meterslange reliëf, waarvan enkele detailfoto’s staan weergegeven en het hofje daar heet nu Tuin van Tollenaar.

Wat een geluk dat jij vruuger al de schoonheid van (onze) mooie omgeving heb vast kunnen leggen op de gevoelige plaat, Rini. Wat een mooie foto.
't Zoggelspèdje, was voor mij 'n binnendoor paadje, van huis, (Hoenderbosch) naar school, vv. Ge wist precies waar de kèikes lagen en slingerend, ontweek je die. Door de legende, Arnoud en Bertrand, zo mooi beschreven door Kruisheer A. van den Elsen, in "Udense vertellingen, In den hoek van het vuur, uitgegeven door de Openbare Bibliotheek - Uden 1977, liet ik mijn fantasie de vrije loop. De gemetselde duiker, hoek Zoggelspèdje/Maasstraat, voor mijn fantasie een zichtbaar bewijs dat het kasteel van Bertrand van Zoggel daar werkelijk heeft gestaan.
En Piet Pennings, was niet alleen erg goed met paarden, ook 's winters, kon hij de jeugd laten zien hoe je ècht moest schaatsen. Piet danste over het ijs, de ene pirouette, na de andere, liet hij zien. Ook Jan Claassen van de Weeg had die gaven. Piet was inderdaad, een mooi mèns ...!