Reacties (6)
Marilou Nillesen
bhic zei op 20 november 2019 om 08:46
Dank Joost, we hebben de namen aangepast. Het lijkt me wel bijzonder om je grootvader in zo'n verhaal te zien voorkomen, of niet?
joost van derLoo
zei op 19 november 2019 om 17:08
Pietje Abe heette officieel Pietje Aben en Willeke van der Loo de smid was mijn grootvader
Marilou Nillesen
bhic zei op 12 juni 2018 om 11:40
Dank voor de aanvullingen, heren. Dan zijn we nu weer helemaal op de hoogte.
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 11 juni 2018 om 19:21
Udenhout is inmiddels Noord-Oost Tilburg.
Kees van Kempen
zei op 11 juni 2018 om 19:05
De bevrijding van Udenhout was niet op 23 september, maar op 26 oktober 1944.
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 4 november 2017 om 17:07
Wat hulzen betreft op het eind van de Oorlog.
Mijn vader bakkerszoon wonende te Boekel vertelde eens; dat er rond 1945 zoveel legen hulzen werden gevonden dat ze met vrachtwagens vol door de straat kwamen.
Eén vrachtwagenchauffeur was bereid, gratis en voor niets toen, een hele vracht bij mijn vader's thuis achter het huis neer te kiepen.
Het was dat m'n oma dat niet zag zitten anders was dat ook daadwerkelijk gebeurd.
Ook had m'n vader een zwaar geweer met kogels gevonden. Hij besloot daar mee in de kersentijd (juni) vanuit hun Kersenboom, die er anno 2017 nog steeds staat(nu op Kerkstraat 12a), vogels uit kersenbomen bij de buurman Verhoeven ( nu Aldi) te schieten. Toen hij de eerste keer overhaalde kreeg ie zo'n enorme terugslag dat ie met geweer en al uit de boom viel en er een blauw gezicht aan overhield.
Later in de 50-er jaren kregen wij kruiken in bed van kanonhulzen gemaakt. Daar moest wel tenminste een handdoek om geknoopt worden anders kon je in een uiterst geval je voeten verbranden.
Eind jaren '50 werd er bij ons achter het huis een Amerikaans of Engels militair hospitaal geplaatst. Zwaar bepantserd. Het is een jaar of tien als kippenhok gebruikt en daarna gesloopt. En dat laatste viel niet mee : oerdegelijk.
In de jaren '60 vond ik in een ander hok een oude Amerikaanse hand-mitrailleur. De kogelhouder, houten handgreep en steunkolf ontbraken maar na wat smeren werkte hij prima. We gingen er soldaatje mee spelen ondanks dat ie best wel zwaar voor me was. U.S.A. 1928 stond er onder andere op .
Later heeft een winkel-etaleur die daar interesse in had mij zover gekregen tot een ruil tegen een oude filmcamera. Een ruil waarvan ik altijd spijt heb gehad. Ook al mag je die vandaag de dag niet meer in huis hebben, toen, begin 70'er jaren mocht dat nog wel volgens de VéGé - etaleur, mits je de loop maar liet dichtlassen.
Mijn vader bakkerszoon wonende te Boekel vertelde eens; dat er rond 1945 zoveel legen hulzen werden gevonden dat ze met vrachtwagens vol door de straat kwamen.
Eén vrachtwagenchauffeur was bereid, gratis en voor niets toen, een hele vracht bij mijn vader's thuis achter het huis neer te kiepen.
Het was dat m'n oma dat niet zag zitten anders was dat ook daadwerkelijk gebeurd.
Ook had m'n vader een zwaar geweer met kogels gevonden. Hij besloot daar mee in de kersentijd (juni) vanuit hun Kersenboom, die er anno 2017 nog steeds staat(nu op Kerkstraat 12a), vogels uit kersenbomen bij de buurman Verhoeven ( nu Aldi) te schieten. Toen hij de eerste keer overhaalde kreeg ie zo'n enorme terugslag dat ie met geweer en al uit de boom viel en er een blauw gezicht aan overhield.
Later in de 50-er jaren kregen wij kruiken in bed van kanonhulzen gemaakt. Daar moest wel tenminste een handdoek om geknoopt worden anders kon je in een uiterst geval je voeten verbranden.
Eind jaren '50 werd er bij ons achter het huis een Amerikaans of Engels militair hospitaal geplaatst. Zwaar bepantserd. Het is een jaar of tien als kippenhok gebruikt en daarna gesloopt. En dat laatste viel niet mee : oerdegelijk.
In de jaren '60 vond ik in een ander hok een oude Amerikaanse hand-mitrailleur. De kogelhouder, houten handgreep en steunkolf ontbraken maar na wat smeren werkte hij prima. We gingen er soldaatje mee spelen ondanks dat ie best wel zwaar voor me was. U.S.A. 1928 stond er onder andere op .
Later heeft een winkel-etaleur die daar interesse in had mij zover gekregen tot een ruil tegen een oude filmcamera. Een ruil waarvan ik altijd spijt heb gehad. Ook al mag je die vandaag de dag niet meer in huis hebben, toen, begin 70'er jaren mocht dat nog wel volgens de VéGé - etaleur, mits je de loop maar liet dichtlassen.