Veel dank Mario voor deze informatieve bijdrage over de geschiedenis van de boerderij.

In 1581 is er al een hoeve bekend op de Braak.
In 1837 bezit textielfabrikant Antonij Raijmakers de Braakse hoeve.
In 1867 erft diens dochter Hendrika Raijmakers, weduwe van Wijnandus Franciscus Prinzen deze boerderij die na een brand in 1870 wordt herbouwd. Na het overlijden van Hendrika Raijmakers in 1889 komt de boerderij in bezit van haar zoon Willem Prinzen.
Hij is dan lid van de Helmondse gemeenteraad, van Provinciale Staten van Noord-Brabant en van 1890 tot 1913 ook lid van de Eerste Kamer.
In 1958 komt de bekende schrijver Peter Vink op bezoek en schrijft daarover in de krant. Daarmee komen we iets meer te weten over de inrichting van de herenkamer. “Het verleden hangt nog roerloos in de oude tuinkamer. Een klein rond vertrek dat Willem Prinzen zo graag placht te bezoeken. Hier kwamen ook de broeders bij hun gastheer een glaasje bier drinken. De heren plukten fruit in de hof, wandelden rond het bedrijf en waanden zich enkele uren in de vrije natuur”. Aan de muur hing een vergeeld portret van Willem Prinzen en zijn tweede vrouw Christina Schillemans. Het vertrek was verder opgesierd met oude gravures over de jacht.
De grote boerderij aan de Braakse Bosdijk wordt in 1949 aan de gemeente verkocht waarna in 1962 de jeugdorganisatie “Con Brio” er na een verbouwing in trekt.
In 1965 wordt in het stalgedeelte de noodkerk van de Heilige Paulusparochie gevestigd. Dat was zover ik me herinner een sfeervolle kerk.
De Herenkamer blijft in gebruik door Con Brio.
Een enorme brand die ik vanuit mijn slaapkamerraam kon zien gebeuren, maakt op 2 oktober 1971 een definitief einde aan de lange geschiedenis van deze oude boerderij.

Bedankt voor je toelichting, Eric, dat maakt duidelijk hoe het zit. Was je zelf ook één van de carnavalvierders?

In de boerderij is nooit carnaval gevierd.
Daarintegen in de nieuwe pauluskerk wel.
Er was wel weerstand maar toch werden de feesten goed bezocht vooral door de jeugd.
De carnavalsvereniging hete " de lepkus".
In de raad van elf zat een kapelaan en verschillende broeders.

Veel dank, Jean Pierre, we hebben je informatie toegevoegd aan het verhaal.

Dit stukje heb ik nog gevonden ter aavulling. De vijfendertig meter lange boerderij aan de Braakse Bosdijk werd in 1949 aan de gemeente verkocht die het pand in 1962 te beschikking stelde van jeugdorganisatie “Con Brio”. Het gebouw werd verbouwd en verbeterd. In 1965 werd in een gedeelte de noodkerk van de Heilige Paulusparochie gevestigd. Een brand maakte op 2 oktober 1971 een definitief einde aan deze boerderij.

Ah, dat is een mooie aanvulling, Jean Pierre, goed dat je dat hier meldt. Zo blijven we mooi op de hoogte.

De boerderij was toen ook mer gemeenschapshuis en jongerencentrum, voorloper van de con brio

Graag gedaan Bettie. Klinkt zo tegenstrijdig, carnaval vieren in de kerk, terwijl het toch van oorsprong een kerkelijk feest is.

Leuk, je reactie Mariët, maar die herinneringen zijn inderdaad heel bijzonder. Ook omdat het in een verbouwde boerderij was inderdaad. Maar ook een prettig sfeertje daar toen. Dat weet ik ook nog wel. En of ie ook voor andere doeleinden gebruik werd, daar ben ik niet zo van op de hoogte, maar zou zomaar kunnen. Want volgens mij was het een gemeenschapsgebouw en zaten er misschien wel meer verenigingen in. Volgens mij werd er ook carnaval gevierd. Dat gebeurde trouwens jaren later in de Pauluskerk ook. :-)

Bedankt Bettie voor je herinneringen aan deze kerk. Wat moet dat apart geweest zijn om in deze boerderij de mis bij te wonen. Werd de boerderij toen ook nog voor andere zaken gebruikt?

Herinner me de "Boerderij, kerk" op de Braak nog goed. Wij woonden eerst in de Lucas Gasselstraat en later in de Frans Halslaan (vanaf 1971) en de Boerderij kon je ook op zaterdagavond een dienst bijwonen. Mijn ouders vonden dat op gegeven moment prettiger als ik me herinner en ook zijn wij later vast bezoekers van de Pauluskerk geworden.
Pastoor Hamers heeft nog mijn (1e) huwelijk ingezegend in 1978 en onze kinderen gedoopt.
Mijn moeder zong bij het Pauluskoor en mijn vader is na zijn pensioen klusjesman en koster geworden in de kerk. Die hadden een goede band met Pater Daan!
Ook heeft mijn vader de verbouwing van de kerk meegemaakt toen de zaal werd aangebouwd en later hebben we daar de koffie tafel gehad na de uitvaart van mijn vader in 2003.