Met veel genoegen uw boeiende verhaal gelezen, zr. Antoinette. Heel beeldend hoe u met een glimlach de cultuurshock beschrijft na uw terugkeer naar het welvarende Nederland.
Misschien kunt u eens via een nieuwe verhaallijn terugblikken op uw verblijf als Nederlandse missiezuster in Tanzania en hebt u nog foto's uit die tijd! U kunt altijd met BHIC contact opnemen via info@bhic.nl

In reactie op de vraag van Annemarie van Geloven hierboven op 22.11.'17 aan Zr Antoinette Winkelman (1933) hoe het was om weer terug te keren vanuit Tanzania naar Nederland (Esch), antwoordt Zr Antoinette het volgende:
"Dat was een hele overgang. Het klimaat: koud weer, sneeuw, ijs.... Weer stromend schoon water uit de kraan, een toilet met doorspoeling. De mooie wegen in Nederland met al het verkeer. Al het vee in de wei, de prachtige koeien. Maar waar ik vooral door getroffen werd, was de overdaad aan dingen in de supermarkt. Zoveel soorten kaas (in Tanzania maakten we zelf een soort kaas). Ik raakte niet uitgekeken. De keukenzuster van klooster Sancta Monica vroeg of ik voor haar naar de supermarkt wilde gaan en wat boodschappen wilde doen. Ze had een lijstje gemaakt van wat ze nodig had. Maar ze zei: “Als je nog iets anders ziet, mag je dat ook wel kopen”. Had ze dat nu maar niet gezegd, want in zag zoveel lekkere dingen dat toen ik bij de kassa kwam ik niet voldoende geld bij mij had. Ik schaamde me zo. Mijn wagentje werd apart gezet en ik moest eerst meer geld gaan halen! Dit zijn zo enkele herinneringen die mij te binnen schieten".

Bedankt Marina, voor je aanvullingen bij dit verhaal. Ook de linkjes zijn natuurlijk erg waardevol voor degenen die er meer over willen lezen. Hartelijk dank!

De Missiezusters van OLV van Afrika (Witte Zrs) hebben ter gelegenheid van hun 150-jarig bestaan een boekje uitgebracht in 2017 waarin interviews met zusters zijn opgenomen over hun leven en werk in AFrika. Titel is Dragers van Hoop, een leven lang missie. Met foto's, historisch overzicht en een lijst van alle bijna 500 zusters die ooit in Nederland zijn ingetreden. U kunt dit boekje bestellen voor euro 14,50 incl verzendkosten door een mailtje te sturen of te bellen naar: administratie@wittezusters.nl of 0411-602548.

Meer info over de Witte Zusters, officieel de Missiezusters van Onze Lieve Vrouw van Afrika, vindt u op www.wittezusters.nl
Oude foto's van Sancta Monica etc vindt u op de beeldbank van het Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven in St. Agatha, waar op dit moment ook een tentoonstelling te zien is over 150 jaar Witte Zusters en Witte Paters: De Witte Karavaan. Zie www.erfgoedkloosterleven.nl Hier bevindt zich oa een schilderij en een maquette van Sancta Monica.
Een uitgebreide beschrijving van het klooster Sancta Monica vindt u op www.brabantserfgoed.nl onder de Religieuze Verhaallijn.

Mooi om die positieve berichten te lezen. Hebt u nog aparte herinneringen aan Sancta Monica, die u met ons wilt delen, zr. Antoinette Winkelman? Hoe was het voor u om na Tanzania weer terug in Nederland te wonen?

We hebben overigens nog een correctie doorgekregen:

"Bij het artikel staat dat er mensen zijn die er al 20 jaar wonen. Maar de nonnen vertrokken in 2005, toen hebben er 5 jaar lang mensen antikraak gewoond en sinds 2010 is het geheel verbouwd. Sinds 2012 wonen de starters er. Dus pas 5 jaar."

Met dank daarvoor!

Ik vind het heerlijk wonen hier: midden in de natuur, rust en ruimte en alsnog dicht bij de A2 en Den Bosch, Tilburg en Eindhoven. Met veel gezellige buren: samen bbq-en, kampvuurtjes, in de hangmat tussen de bomen, moestuinieren in het park of de hond van de buren lenen voor een boswandeling. Ik woon in een nieuwbouw tuinwoning, dus van alle moderne gemakken voorzien. De appartementen in het monumentale klooster en de kapel zijn ook volledig gerenoveerd tot moderne woningen. Bewoners wonen er alleen of samen en inmiddels zijn er ook al diverse kinderen geboren op Sancta Monica. We zijn met alle bewoners eigenaar van ons (private)kloosterpark van ±. 3 ha. Een paradijsje!

Ik heb hier zelf jaren gewoond en gewerkt. Van hieruit vertrok ik in 1959 naar Algiers voor een internationaal jaar en later in 1962 naar Tanzania. Terug in Nederland heb ik jaren gewoond in Sancta Monica.

Toen het klooster verbouwd was in appartementen werden we uitgenodigd door de projectontwikkelaar en kregen we een rond leiding door het hele vroegere klooster. Het is zo mooi aangepast en je vindt nog de vroegere stijl terug.

Op de foto in de krant staat rechts nog de oude kapel. In 1952 werd die verbouwd en er kwam een grotere kapel. Van deze kapel hebben de 2 appartementen gemaakt en de glas in lood ramen intact gehouden.
Met vriendelijke groet en dank van zr. Antoinette Winkelman. Witte Zuster ( Missiezuster van O.L.Vrouw van Afrika )