Op deze foto is echt wel een reactie te geven...
Er gaat een heel verhaal vooraf aan de "schoonmaak" op deze foto..
De precieze stichtingsdatum van de oude parochiekerk van Velp aan de pastoor Loefsweg is niet bekend. Zeer waarschijnlijk had de kerk als oorspronkelijke vorm de pijler basilica, de aller-oudste vorm van kerkenbouw. Zo rond het jaar 700, ten tijde van de H. Willibrordus zijn de inwoners van Velp waarschijnlijk bekeerd tot het Katholieke geloof. De rijksdienst Monumentenzorg deed in 1961 aanvullend onderzoek naar het kerkje n.a.v. een onderzoek in 1957 van de Rijksdienst voor oudheidkundig bodemonderzoek. Uit het onderzoek bleek dat het eerste kerkje heeft bestaan uit een bijna vierkant koor en een breed, langwerpig schip, nog altijd terug te zien in de muren van het kerkje. In het schip trof men altaarfunderingen aan en resten van bakstenen grafkelders. Tegen het einde van de 13e eeuw werd aan het Romaanse kerkje een plompe vierkante toren van baksteen gebouwd, waarbij de tufstenen westgevel gedeeltelijk werd gesloopt. Tijdens de restauratie van de kerk in 1961 werden oorspronkelijke kenmerken zichtbaar gemaakt. De kerk van Velp heeft veel doorstaan tijdens haar bestaan, in 1674 ging de torenspits door brand verloren. Bijzonder is dat de kerk nooit in hervormde handen is geweest, dit dankzij de bescherming van de katholieke heer van Pfalz-Neuburg uit het vrije land van Ravenstein. Na diverse verbouwingen en verfraaiingen groeide de Velpse kerk uit haar jasje.. en zo rond 1930 begon de tand des tijds haar werk te doen. In 1937 werd precies in het midden van de parochie een nieuwe parochiekerk gebouwd aan de Tolschestraat en ondertussen verviel het oude kerkje, wat al zoveel eeuwen had doorstaan steeds verder.. Er lagen wel diverse voorstellen voor een bestemming van het oude kerkje: een magazijn voor het opbergen van onderhoudsgereedschap voor de dijken.. een onze lieve vrouwe kapel, een sint Antoniuskapel, een Beersche maasmuseum, jeugdgebouw, parochiehuis of vergaderzaal.. Voor geen van de gedane voorstellen was echter geld beschikbaar.. Het oude kerkje raakte in een deplorabele staat, het kerkhof raakte overwoekerd, de oude poort werd geforceerd..
Nadat in 1944 Canadese soldaten ingekwartierd hadden gelegen in het oude kerkje, was er niet veel meer over van het godsgebouw.. de soldaten hadden al het bruikbare hout eruit gesloopt en aangestookt, het plafond was ingestort en de meeste leien waren van het dak. Het voorstel werd gedaan om de oude kerk dan maar te slopen!! Gelukkig kwam het zover niet, Monumentenzorg maakte de restauratie mogelijk. Pastoor Bertens, herder van Velp wees de Nederlandse gidsenbeweging op het leegstaande kerkje.. op 21 juli 1963 werd door Mgr. Bluyssen de plechtige inzegening gedaan van de Maria Visistatie Kapel van de Nederlandse gidsen beweging.
Nu komen we bij de bovenstaande foto, waarop gidsen (vrouwelijke padvinders) de kerk schoonmaken. Waarschijnlijk zal deze foto genomen zijn zo rond de plechtige inzegening van de kerk rond 1963.. Overigens was het kerkje nog niet "toekomstbestendig".. de gidsen waren maar slecht af en toe aanwezig, waardoor er sprake was van te weinig ventilatie met doorslag van vocht in de muren tot gevolg... Van de mogelijkheid tot bezichtiging van de kerk, werd maar weinig gebruik gemaakt. Na overleg met het bisdom, verkocht het kerkbestuur van Velp in 1970 de oude kerk aan het gemeentebestuur van Grave voor het symbolische bedrag van 1 euro. Het gemeentebestuur gaf het kerkje in bruikleen over aan de stichting kunst in het kerkje, die nog altijd en met grote regelmaat exposities en concerten organiseert in het kerkje, waardoor dit prachtige, eeuwenoude en beeldbepalende monument voor Velp bewaard kan blijven! ( het uitgebreide verhaal over de oude parochiekerk van Velp staat in het boekje Velp Van eeuwen geleden....tot heden)