Dat was heel aardig van die ouders. En pedagogisch heel wijs om jou als jonge jongen een tastbaar bewijs van hun dankbaarheid te geven.

Dag Annemarie,
Bedankt voor je reactive ! Ik hoop ooit dat Francien Geurts dit eens zal lezen en dan zal reageren. Ik kreeg van haar ouders een erg mooi boek cadeau - Ik kan tuinieren met erin een foto van Francien en mij samen.

Ik ben helemaal onder de indruk van je heldhaftig optreden op 14-jarige leeftijd! Misschien leest Francien Geurts dit verhaal wel en reageert ze zelf.

Dag Marilou,
Met jouw verhaal gaan mijn herinneringen terug naar 1954, toen in het meer achter ons huis in Hengelo (O) ons buurmeisje van 4 jaar oud, Francien Geurts, bijna verdronk. Door het geschreeuw van de vissers aan de overkant van het meertje, - kind te water - werd mijn aandacht onmiddelijk getrokken en toen ik Francien in de zon weer onderwater zag gaan , sprong ik met kleren en laarzen aan het heldere water in en kon ik haar redden. Volgens de vissers was het de derde keer dat zij weer onder water ging.
Na enkele maanden kreeg ik een bericht dat ik ter stadhuize verwacht werd en begreep niet waarom? Mijn ouders zeiden niets. Maar toen ik op het stadhuis aankwam werd ik naar de burgemeesters (Mr. R.J.J. Lambooij) kamer geleid, alwaar de Burgemeester , mijn ouders en de Hoofdcommissaris van Politie al aanwezig waren. Ik werd een prijs van het Carnegie fonds overhandigd door de burgemeester en dat deed mij goed. Ik heb daar ook een foto van die met het arikel in het Hengelos Dagblad - 14 jarige jongen red vier jarig meisje - goeie herinneringen van zijn! Helaas heb ik geprobeerd kontakt te hebben met Francien Geurts, die met haar familie terug naar Brabant verhuisde, zonder succes. Wel heeft zij nog eens mijn mouders bezocht maar toen woonde ik al getrouwd in Schotland.
Nogmaals dank voor jullie mooie geillustreerde verhaal,
Gerard