Reacties (18)

Rini de Groot. zei op 15 augustus 2023 om 13:33

Grappig Gerda.
Ben heel benieuwd wil je er een foto van maken en sturen naar info@bhic.

G den Haan zei op 15 augustus 2023 om 11:50

Grappig ...ben de zolder aan het opruimen en kom net 2 ringen tegen vlgs.mij zijn deze ook gebruikt ? Mijn vader had vroeger ook een paar varkens . Gr Gerda

Paul Huismans bhic zei op 31 januari 2022 om 06:30

Tijden veranderen, Rini. En het zijn echt niet alleen dames, die een piercing hebben, hoor.

Rini de Groot. zei op 29 januari 2022 om 00:14

Jan, bedankt wéér een BHIC bezoeker erbij!!
Ja, de Piercing hebben de dames overgenomen en zelfs geplaatst op
voor ons onzichtbare plaatsen.
Werd me verteld, 'we genieten ervan zelfs op de fiets.'
Wat zijn wij veel te kort gekomen het was allemaal zonde we mochten
er zelfs nog niet eens aandenken.

Jan Vogels zei op 28 januari 2022 om 23:43

Mooi verhaal Rini! Er is veel veranderd ondertussen, nu mag een varken nog maar maximaal 2 oorbellen in (uniek identificatienummer (UBN)) oftewel oornummer en/of een transponder. Zo'n neusring is verboden nu.

Rini de Groot. zei op 27 januari 2022 om 22:47

Stef bedankt voor je reactie, na vanmiddag die begrafenis (Corona, tweede binnen tien dagen) hopende de laatste.

Stef zei op 27 januari 2022 om 10:34

Wat een ontzettend grappig verhaal. Erg mooi geschreven!

Rini de Groot. zei op 13 juni 2021 om 19:43

Als eerbetoon nam ik gistermiddag deel aan de Wake/Herdenking nav. van de stalbrand, gehouden op het Raadhuisplein in Nederweert.
Christel Grond las de levensloop van een tegenwoordig gemest varken, aangevuld het lijden van de 4620 onlangs omgekomen dieren, gelegen enkele km,s verder. Sprak deelnemers uit Groningen en Gent België.

Rini de Groot. zei op 10 oktober 2019 om 20:05

Vandaag zag ik de afbeelding van het boven lichaam van een blote dame die vermoedelijk voordien een ringetje, piercing had gedragen. De mooie vorm van het vrouwelijk schoon de natuurlijke uitstraling, de borsten, was hierdoor bedorven. Volgens de christelijke leeris het toegestaan een lichaam te versieren, maar toch niet schenden! Het stiekem snoepen van de suikerpot was als kind zonde, en later kijken naar zo,n afbeelding ook. Ondanks we die hormonen, het seksuele gevoel meegekregen hadden. Nu praat men normaal over, Pret in bed.

Michel en Els van Lier zei op 3 september 2018 om 21:59

Jaaaaaa, en die pit/lont ligt nu bij ons op de kast te pronken. Heb hem op de terug reis met alle voorzichtigheid in mijn hand gehouden zodat er niks mee kon gebeuren want het was wonderlijk om te zien hoe jij die pit/lont uit zo"n groene stengel haalde.Nogmaals dank.

Rini de Groot. zei op 3 september 2018 om 21:21

Vanmorgen werd ik verrast door de reactie van Els en Michel, op 27 april jl. bezocht ik jullie museum en daardoor leek het afgelopen zaterdag op een soort uitwisseling.
Maar door de afbeelding in het Museum de Locht kon ik m,n verhaal afmaken. Het waren niet alleen de verhalen we vonden het ook fijn dat er belangstelling was voor het vlechten van touw uit de verse brandnetel dat m,n collega en ik toonde. En verder kon laten zien hoe men vroeger een lont maakte voor een olielampje of gebruikt of als pit bij het kaarsen dompelen de kern gewonnen uit de Pitrus of Bies, geplukt langs de waterkant. Deze laatste vroeger door kinderen gebruikt om een kransje te vlechten en te versieren met de bloeiende Margriet geplukt in de wei.

Mariët Bruggeman bhic zei op 3 september 2018 om 09:33

Wat een leuk compliment voor Rini. Ook wij, en met ons onze gebruikers van onze website, zijn erg blij met de verhalen die Rini ons aanlevert.

Michel en Els van Lier zei op 2 september 2018 om 10:10

Gisteren waren we met de vrijwilligers van Museum de Locht in het prehistorisch museum Eindhoven waar we jou verhaal en andere verhalen mochten aan horen met veel plezier en interesse. we hebben van je genoten. bedankt

Frederieke Schouten zei op 19 mei 2018 om 15:58

Bedankt voor je hulp aan de varkens!
Varkens in Nood.

Rini de Groot zei op 18 mei 2018 om 10:37

Albert (1885) woonde ook op ons buurtschap Maasstraat.
Een klein boertje en was kerkmeester in Uden.
Als kind een hele ervaring, leven in de natuur.

Mariët Bruggeman bhic zei op 18 mei 2018 om 09:45

Wat een verhaal Albert. Heel ingrijpend om zo met je hele gezin te moeten vluchten, terwijl je niet weet waar je terecht zult komen.

Albert zei op 17 mei 2018 om 16:49

Als dat Hannes Sanders van De Rakt was, die de big kocht dan heb ik als 10 jarige jongen in de buurt van die big geslapen. Op 10 mei 1940 zijn mij ouders met gezin vanuit Mill moeten vluchten. Door een ambtenaar van de Gemeente Uden werden wij, ondanks protesten van "geen plaats" te hebben, afgeleverd (lees achtergelaten) bij schaapherder Hannes Sanders in de Rakt Wij kwamen uiteindelijk in de varkensstal terecht en hebben daar in de stal op stro en ondanks van geknor van varkens geslapen. Gelukkig had "ons Moeke" uit voorzorg enkele dekens meegenomen.

Mariët Bruggeman bhic zei op 1 mei 2018 om 14:19

Bedankt voor je grappige verhaal Rini, wat leuk om te lezen dat jullie varken toen al zo modieus was :).