Jeroen van Dijk
zei op 4 oktober 2018 om 20:07
Uit bovenstaande verhalen blijkt dat een goede voorbereiding op de eerste H. Communie bitter noodzakelijkis.
Ik veronderstel dat menig ouder toestaat dat hun kind al voor de eerste H.Communie de hostie ontvangt.
Dan kan het dus gebeuren dat oneerbiedig met de hostie omgesprongen wordt.
Ik zat bij de fraters van Tilburg op school en die besteedden veel aandacht aan de voorbereiding op de H. Communie.
We vroegen de Frater het "hempt van zijn lijf".
Wat doe je als je kort na de Communie moet overgeven.
Antw: het hele boeltje in het vuur gooien en verbranden.
En als je perongeluk toch niet nuchter was?
Antw: Het bij de volgende biecht biechten.
En aanraken met je vingers of erop kouwen?
Over de attributen op het altaar werd uitgebreid ingegaan.
De Pateen dient ertoe eventuele kruimels van de hostie op te vangen. Die kruimels werden zorgvuldig in de kelk met het bloed
gedeponeerd.
Er was ook nog een klein gouden lepeltje om wat water bij het bloed te doen als herinnering aan Jezus bij wie op het kruis slechts water uit de wond in zijn zij kwam.
Het Kelkdoekje om na het nuttigen van het bloed van Christus en na het spoelen met water, de kelk intensief droog te wrijven.
De kelk mocht alléén door "gewijde" handen aangeraakt worden, maar ambtshalver ook de koster, na de mis.
Maar wat te doen om de altaardoeken te wassen?
Dat gebeurde in de Sakrestie en het waswater ging in het Heilig
putje.
Dat heilig putje zat niet op het riool aangesloten maar op het zand der aarde.
Als een kelk aan de eredienst onttrokken moest worden dan werd ie uit elkaar geschroefd om de consacratie op te heffen.
Meisjes mochten niet op het priesterkoor komen en al helemaal niet met de kelk rondsjouwen zoals dat tegenwoordig heel gewoon is.
Ook de wijn die gebruikt werd voor de Consacratie was aan stenge voorschriften onderhevig.
Moest 100 % "natuur" zijn, dus géén toegevoegde suiker bevatten.
De leverancier moest door de Bisschop goedgekeurd zijn.
De fles was versloten met een capsule waarop Petrus zijn sleutel
afgebeeld stond met het wapen van het Vaticaan.
Of ik misdienaar geweest ben? neen.
Maar ik heb wél "misdienaarskniën" overgehouden van het uuren lang knielen op knielbankje.
De goede Katholiek is te kennen aan een bult nét onder de knieschijf. Zonder die bult géén toegang tot de hemel.
Ik veronderstel dat menig ouder toestaat dat hun kind al voor de eerste H.Communie de hostie ontvangt.
Dan kan het dus gebeuren dat oneerbiedig met de hostie omgesprongen wordt.
Ik zat bij de fraters van Tilburg op school en die besteedden veel aandacht aan de voorbereiding op de H. Communie.
We vroegen de Frater het "hempt van zijn lijf".
Wat doe je als je kort na de Communie moet overgeven.
Antw: het hele boeltje in het vuur gooien en verbranden.
En als je perongeluk toch niet nuchter was?
Antw: Het bij de volgende biecht biechten.
En aanraken met je vingers of erop kouwen?
Over de attributen op het altaar werd uitgebreid ingegaan.
De Pateen dient ertoe eventuele kruimels van de hostie op te vangen. Die kruimels werden zorgvuldig in de kelk met het bloed
gedeponeerd.
Er was ook nog een klein gouden lepeltje om wat water bij het bloed te doen als herinnering aan Jezus bij wie op het kruis slechts water uit de wond in zijn zij kwam.
Het Kelkdoekje om na het nuttigen van het bloed van Christus en na het spoelen met water, de kelk intensief droog te wrijven.
De kelk mocht alléén door "gewijde" handen aangeraakt worden, maar ambtshalver ook de koster, na de mis.
Maar wat te doen om de altaardoeken te wassen?
Dat gebeurde in de Sakrestie en het waswater ging in het Heilig
putje.
Dat heilig putje zat niet op het riool aangesloten maar op het zand der aarde.
Als een kelk aan de eredienst onttrokken moest worden dan werd ie uit elkaar geschroefd om de consacratie op te heffen.
Meisjes mochten niet op het priesterkoor komen en al helemaal niet met de kelk rondsjouwen zoals dat tegenwoordig heel gewoon is.
Ook de wijn die gebruikt werd voor de Consacratie was aan stenge voorschriften onderhevig.
Moest 100 % "natuur" zijn, dus géén toegevoegde suiker bevatten.
De leverancier moest door de Bisschop goedgekeurd zijn.
De fles was versloten met een capsule waarop Petrus zijn sleutel
afgebeeld stond met het wapen van het Vaticaan.
Of ik misdienaar geweest ben? neen.
Maar ik heb wél "misdienaarskniën" overgehouden van het uuren lang knielen op knielbankje.
De goede Katholiek is te kennen aan een bult nét onder de knieschijf. Zonder die bult géén toegang tot de hemel.