Ik weet natuurlijk niet hoe lang geleden dit zich heeft afgespeeld, maar ik vermoed dat uw tante heeft moeten aansterken. Soms sprake van t.b.c.?

ben geinterresseerd in deze orde, omdat mijn tante daar ook in het klooster verbleef.
weet uit verhalen uit mijn jeugd, dat zij ca. 1/2 jaar in Oostenrijk geplaatst werd.
Zou graag willen weten wat hiervan de reden was en of dat gebruikelijk was die tijdelijke plaatsing in het buitenland.

Hallo Ina, nog bedankt voor deze prachtige bijdrage! (Ik heb je zojuist ook gemaild hierover. De foto zal ik toevoegen). Hartelijke groet,

Ina Wijnands
Huidige naam: Ina Wijnands
Geboortedatum: 5 december1951
Rustoord periode: eind 1965 - begin 1967
Woonplaats: Best
Burgerlijke staat: ongehuwd (17 jaar gehuwd geweest)
e-mail: inawijnands@gmail.com

Bijzonderheden: Theo, Tonnie en ik hebben in de groep bij zuster Rosalie gezeten. En iets later is mijn zus Ria erbij gekomen. Die jongere kinderen uit het gezin zijn in het jaar 1964 tot 1971 in Huizen Rustoord gekomen ze heten Willy, Hennie en Gerdie. Gerdie kwam op de babykamer toen was ze nog geen jaar oud. Met zijn drieën hebben ze een tijd in de Margriet groep gezeten daarna in de Beatrix groep. Overleden zijn Willy (†1991), en overleden is mijn oudere zus Ria (†)

Beste Huizerustoordkinderen,

Het verhaal over mijn verleden en Huize Rustoord.

Ik zat op de basisschool, waar ik als kind met trots naartoe ging. Maar jammer genoeg was die periode van korte duur. Doordat mijn moeder ziek werd, moest ik vaak thuisblijven van school. Het gevolg was dat ik een grote achterstand opliep door de gemiste lessen op de basisschool die moeilijk ingehaald kon worden. Mijn lezen en schrijven waren dan ook een drama, wat ik heel erg vond. Juist de Nederlandse taal heb je nodig voor je ontwikkeling. Mijn eigenschappen kon ik goed inzetten in het huishoudelijke werk. Maar ik leerde daarentegen geen vaardigheden ontwikkelen zoals opkomen voor jezelf (juist in een situatie zoals deze) en vaardigheden die je nodig hebt voor je ontwikkeling en het volwassen worden. Mijn redding was – luister maar naar mijn verhaal¬– de periode in Huize Rustoord in Oisterwijk. De rust en regelmaat keerden terug, ook kreeg ik een sociaal leven. De periode 1965-1967 (mijn puberteit) was een heftige tijd maar ik had wel hoop op een toekomst, doordat ik eindelijk weer naar school kon en onderwijs kon volgen. Ook al waren de lessen moeilijk te begrijpen door mijn achterstand, voor mij was het een groot geluk. En ik voelde me ook niet meer alleen, want ik was niet de enige met zorgen en verdriet. Achteraan in de Beatrixzaal had je aan de zijkant het trappenhuis waar je mij tegen kon komen, want ja, ik schrobde het trappenhuis met groene zeep. Daarmee verdiende ik… dat treinkaartje voor een weekendretourtje naar huis.

`s Morgens vroeg was ik ook op de jongensslaapzaal te vinden. Bij zuster Rosalie, om haar te ondersteunen als er niet voldoende andere hulp beschikbaar was bij onder andere het bedden opmaken voor de allerjongste kinderen, bij het tandenpoetsen aan de wastafel of zaterdags bij het douchen. En ja, ik vond het heel leuk om te helpen.

Hallo Anton de Bruijn, jij was ook niet meer de allerjongste. Je had goed gehoord dat mijn leesvaardigheid niet al te best was. Op een avond moesten alle zusters bij elkaar komen, dus er moest iemand anders even voor de jongere kinderen aanwezig zijn op de slaapzaal. Dus ik “mocht” voorlezen. En Anton hoorde het goed, waarop hij een opmerking maakte over het voorlezen.

7 dagelijkse bezigheden

`s Avond werden de tafels opgedekt voor het ontbijt van de daaropvolgende dag. `s Morgens vroeg schoon en fris aangekleed naar beneden. Na het dankgebed werden de rieten mandjes gevuld met wit- en bruinbrood en 1 of 2 plakjes kaas die door de zuster uitgedeeld werden. Dus “op” tafel stonden de bruine basterdsuiker en de jam, maar af en toe lag er ook een plakje vleeswaren.

Goed verzorgd gingen we allemaal op tijd naar school, nadat de tafels opgeruimd waren, de afwas naar de bijkeuken was gebracht en de zaalvloer schoongeveegd was. We konden dan naar school, het was 15 a 20 minuten lopen naar de Sint Martha huishoudschool (deze school is nu een verzorgingstehuis). Een jaar later werd er een grote vaatwasser aangeschaft voor in de bijkeuken, die door oudere meisjes gebruikt werd. Dat ging echt veel sneller, ook mijn oudere zus Ria stond voor een korte tijd in de bijkeuken en strijkkamer. `s Middags stond het warme eten op tafel dat in de grote keuken werd gemaakt door de kok en Siska de keukenmeid. Op de eerste verdieping had je een waskamer en strijkkamer waar oudere meisjes moesten werken. Peter, jij was ook een goede hulp voor zuster Rosalie bij het sorteren van de schone was in de kast.

Zaterdagsmiddags mochten de kinderen tv kijken als er een leuk kinderprogramma was. Zondagsochtends naar de H. Mis in de kapel en op heilige feestdagen. Achterom had je een huisje waar we met zijn allen op zondagmiddag naar de Sinterklaasintocht mochten kijken. Jawel, er waren ook heel leuke momenten. Vooral het samenzijn, kinderen bij elkaar.

Heel veel lieve groetjes van Ina Wijnands

Dank voor je reactie Franka. Als je nog meer wilt vertellen over jullie verblijf daar, dan ben je hier welkom of op de pagina over Rustoord: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/kinderhuis-rustoord-in-oisterwijk

Ik heb daar gezetten met mijn broers Thijs en Lowie Maas drie jaar 1970 tot 1973

Jeanne, als het slaat op "Rustoord"?, dan moet je even dit onderwerp op deze bladzijde aanklikken en dan zie je heel veel reacties verschijnen. Is dat niet geval, dan geef je het hier maar door.
Mvg.

Ik ben bij deze zusters geboren in 1961, ik zou graag wat meer weten ervan. Hoe het er was en zo voorts.

Bedankt Monique.

leuk