Dat zegt ook wel wat, Els, dat u dit allemaal nog in groot detail kunt beschrijven. Alsof het gisteren was. Veel dank dat u nog meer over deze tijd wilde vertellen, waaronder ook even die uitleg over de school in Eindhoven en in Gestel. Of u de enige bent, die op onze website ervaringen heeft gedeeld over deze scholen, moest ik even opzoeken. We beheren een groot aantal pagina's over (kost)scholen van vroeger, waar bezoekers kunnen reageren. Wat kostscholen betreft, hebben we voor Eindhoven deze pagina's:
https://bhic.nl/ontdekken/verhalen/meisjesinternaat-sint-anna-in-eindhoven
https://bhic.nl/ontdekken/verhalen/meisjespensionaat-sint-joseph-in-eindhoven

Zoek ik naar een school in Gestel, geleid door zusters, dan vind ik deze pagina: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/klooster-van-o-l-vrouw-onbevlekt-ontvangen-te-eindhoven

Zit uw school hier ergens tussen misschien?
Op deze pagina's zijn wel wat meer reacties te vinden, maar als we bedenken hoeveel leerlingen er in de loop der jaren moeten zijn geweest, dan is dat natuurlijk minder dan een fractie. Via Schoolbank.nl zijn er allicht nog pagina's te vinden die aan een van deze scholen zijn gewijd?
Hartelijke groet,

Het is inderdaad lang geleden.... Misschien gebruik ik het woord "Kostschool" fout. Het was een groot gebouw in Eindhoven in de wijk "Acht" uit rode stenen opgebouwd en een hoge muur ook met deze rode stenen,waar kinderen werden opgevangen/opgevoed, moet dus in de jaren 50 geweest zijn. Ik droom inderdaad nog van de lange rijen bedden op de slaapzaal. De voetstappen van de nonnen, bij de controle-ronde. Een keer als kleine ukkepuk in bed geplast. Moest op mijn knietjes gaan zitten voor mijn bed en "mijn zonde overdenken"... bed verschoond, ?? welnee, de volgende ochtend pas. Ben op mijn zij op het randje gaan liggen. Oei wat was die plas koud . Ongelooflijk maar ja echt, ik zie het nog voor me. Brrr. Ze hadden een soort van balletschoenen/pantoffels/schoenen aan in de kleur zwart, met zo een bandje over de wreef, natuurlijk, het "ruisen" van hun kleding, de lange tafels waar we aan zaten met het eten. De nonnen op een verhoging aan de kopse kant, zodat ze alles in de gaten konden houden. Ja, de St. Barbarra-school was daarna, deze was in de Bennekelstraat in Gestel. Ben ik de enige die reageerd, of zijn er meer meisjes............ was toen ja, strikt gescheiden. Jongens en mannen waren vies en niet te vertrouwen, volgens de nonnen. Mijn oudere zus ( 3,5 jaar ouder) en ook daar, noemde ze "gefrustreerde mannenhaatsters". Nou dat met die mannen valt wel mee hoor, ik was 45 jaar en 4 maanden getrouwd met mijn man voor hij 2 jaar geleden aan kanker overleed. Ach, niet alle nonnen zullen zo geweest zijn, maar ik ben wel "anders"over religie's gaan denken, ja ook hier in Thailand zie ik de "goede"en de "slechte"monikken in het Boedisme. Zo vroeg een van de monnikken 2 jaar na het overlijden van mijn man geld en eten, want hij had gedroomd en van de geesten te horen gekregen dat mijn man "honger" had. Als ik dat dan gaf, zou hij er voor zorgen dat de geesten mijn man eten gaven. Ik heb geantwoord dat ik ook gedroomd had en dat mijn man me vertelde dat hij geen honger had. Deze monnik heeft de duurste telefoon, een auto met chauffeur, een giga grote kleuren TV en is de helft van de tijd dronken. Tja. Dus het zijn niet alleen de Nonnen maar ook de mannelijke lijn. Ik weet niet of u iets aan "mijn babbel" heeft maar ben wel benieuwd of er meerdere zijn die met verhalen vanuit hun jeugd komen. Ach, ik kan er nu om lachen, maar ik heb absoluut geen "Geloof". Ik geloof alleen maar in mezelf. Groetjes uit het Amazing Thailand.

Dank Els voor dit bericht helemaal uit Thailand. Bij die 'barmhartigheid' stel je je inderdaad een andere omgang voor met de jeugd die ze onder hun hoede hadden. Hoewel het dus al een hele tijd geleden is, is het niet verwonderlijk dat u zich dit als de dag van gisteren kunt herinneren. Die kostschool waar u verbleef, was deze ook in Eindhoven? De zusters op de St. Barbaraschool was daarna?

Ik ben momenteel 72 jaar oud, dus van 1950 en heb als klein kind van 2,5 tot 5 jaar ( op kostschool i.v.m. scheiding ouders) en daarna helaas ook op de St. Barbaraschool in Eindhoven ( Bennekel) helaas ook kennis gemaakt met "de zusters van Barmhartigheid". Ik schrijf helaas. Heb er nog nachtmerries van. Ongelooflijk, klappen, tikken, schoppen, opgesloten in kolenhok en ingescheurde oorlel omdat ik "niet bij de les was" en naar een vlinder voor het raam keek. De namen ken ik nog zuster Alfonsini - Cornelia - Josepha. Het ergste was dat ik gescheiden werd van mijn oudere zusje 2,5 jaar ouder. Ze zat in een andere groep. Indien ik nu schrijf: ik heb een hekel aan "Pinguinen" snapt u misschien wel wat ik bedoel. Gelukkig zijn we op mijn 11e levensjaar verhuis en hadden we niets meer met "die pinguinen" te maken. Het gaat mij goed. Woon al 16 jaar in het Noorden van Thailand waar ik met mijn man in 2006-2007 met een Motorhome naar toegereden ben. 30.000 km. 20 landen 14 maanden. Vind U het leuk deze site te bekijken en wie ik ben klik dan op www.trottermoggy.com Groetjes uit het amazing Thailand.