Dan nu verder over mijn belevenissen op kostschool. Ik kwam uit een onconventioneel gezin, absoluut niet burgerlijk. Ik wist ook niets van alle dingen die je niet zou mogen doen of laten en wat je zou moeten dragen. Op de Catharinenberg zaten voornamelijk meisjes uit de middenstand, waar bepaalde gedrags- en kledingregels heel duidelijk zijn. Het contrast was erg groot, niet leuk dus.
Mijn ouders vonden ook dat kinderen niet hoorden te snoepen, ieder kind had snoep van huis mee, dat werd in een speciaal kastje bewaard. Ik dus niet, ik had dus nooit iets om uit te delen. Ik vond een oplossing: op de zondagen dat we niet naar huis mochten (om de andere week) hadden de nonnen "winkeltje", dan kon je postpapier, postzegels en vinolia zeep kopen, alles op rekening. Ik nam op die zondagen enorme hoeveelheden mee en ruilde dit alles met een externe leerling die me er snoep voor gaf. De nonnen zeiden wijselijk nooit iets over de enorme hoeveelheden die ik meenam. Aan het einde van het schooljaar, 1963, kregen mijn ouders een rekening van Hfl. 500,-- extra voor alles wat ik mee had genomen. Omgerekend zou dat nu € 1500,-- zijn. Natuurlijk kreeg ik een enorme straf.
Iedere zondagochtend moesten we naar de kerk, nuchter. De hoogmis begon rond 9.30 als ik het me goed herinner en duurde ontzettend lang. Soms vielen er wel eens meisjes flauw omdat ze nuchter (anders mocht je niet te communie) moesten blijven. Ze werden dan even uit de kerk gehaald en na enkele minuten weer teruggebracht door de nonnen.
We hadden allemaal een chambrette, een houten hokje met een gordijn ervoor. De houten schotten waren ca. 2 m hoog en aan de onderkant was er ook een flinke spleet, misschien wel 20 cm. Als we 's morgens op moesten staan, trok de dienstdoende non het gordijn open, ging boven je bed hangen en zei: geloofd zij Jezus Christus. Je moest dan snel antwoorden: in alle eeuwigheid amen. Zo niet dan bleef ze het herhalen tot je het zei.
Op zaterdagavond kregen we dansles van een dansschool uit Oisterwijk. Meisjes met meisjes. Daarna hadden we dan een dansavondje, het draagbare pickupje werd tevoorschijn gehaald, de stoelen gingen aan de kant en we mochten gaan dansen. De nonnen deden mee, in hun stinkende pijen. Gelukkig vroegen ze mij nooit ten dans, ik keek ze zo vals aan dat ze er geen zin in hadden.
In het weekend mochten we ook brieven schrijven naar huis en naar andere familieleden en vrienden. Alle enveloppen moesten geopend worden ingeleverd zodat de nonnen konden controleren wat je schreef. Mijn moeder had nog een brief waarin ik had geklaagd over het eten, de directrice had eronder geschreven dat er niets van waar was, dat het eten erg goed was. Tja, volgens nonnennormen misschien wel maar voor een meisje in de groei. ....
Ik kan me ook herinneren dat er eens een meisje van school werd gestuurd omdat ze tampons had gebruikt, de nonnen gingen er waarschijnlijk van uit dat je dan ontmaagd was en dat kon natuurlijk niet voor een net meisje!!
Ik floot altijd als ik door de gang liep, dat doe ik nog steeds trouwens. De directrice vond dat maar niets. Op een dag kwam ze de refter binnen en ze zei: dames, ik had bezoek en ze vroegen me "zuster, heeft u nog steeds werkvolk over de vloer", maar natuurlijk ga ik mijn dames niet verraden, he Mathild. Uitgesproken met een valse blik op mij. Als ik zei dat mijn moeder ook floot, zei de directrice: kan ik me niet voorstellen, zo'n hoogstaande vrouw.
Ze noemde me consequent Mathild, terwijl ik Mathilde heet.
Alles was erop gericht om nette, volgzame vrouwen van ons te maken. Je mocht niet hard lachen, niet zo maar zingen of fluiten, je moest alles ingehouden en netjes doen. Eigenlijk moesten alle meisjes, of ze nu dik of dun waren, ook een corset aan maar mijn moeder weigerde om zoiets voor me te kopen, gelukkig.
Als we in de derde klas van de mulo zaten, gingen we een middag per week naar de huishoudschool om daar de benodigde huishoudelijke kwaliteiten aan te kweken. Ik weet nog dat je een hele batterij ontzettend stinkende wc's moest schoonmaken of ramen zemen die heel erg vies was. Gratis arbeid onder het mom van les.
Wat wel heel leuk was, was kookles. We leerden lekkere dingen maken en bijna alle interne leerlingen aten ook porties van externe leerlingen op, zo'n honger hadden we altijd.
We moesten ook de was doen en de natte was werd opgehangen op rekken die tegen het plafond omhoog werden gehesen.
Ik heb absoluut niets onthouden van deze lessen, toen ik op mezelf ging wonen, moest ik alles nog of weer leren.
Groet
Mathilde de Vries
Later verder