@Annie: Dankjewel voor het delen van jouw ervaringen. Jij hebt er waarschijnlijk geen spijt van gehad toen je de school mocht verlaten... Heeft je tijd daar je nog op een bepaalde manier gevormd als persoon? Ook iets goeds uit voortgekomen? Of toch vooral een vreselijke tijd, die je zo snel mogelijk achter je wilde laten?
@Tonny: Ik kan me goed voorstellen dat iedereen blij was als de lente weer begon. Dat is natuurlijk nu nog steeds zo, maar met de verhalen die jullie vertellen, zou ik ook blij zijn als er weer eens een vogeltje floot of een groen blaadje aan een tak verscheen...
Aan de gang van zaken rond het ongesteld zijn, hebben meerdere meisjes van toen vreselijke herinneringen. Kijk bijvoorbeeld maar eens bij de reacties van 15 maart bij dit verhaal over de meisjespensionaten St. Joseph, St. Antonius en Maria Ancilla in Dongen:
https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/meisjespensionaat-sint-joseph-en-sint-antonius-in-dongen
@Marine: Goed om te horen dat vriendinnen en jij elkaar nog iedere twee jaar vinden voor een gezellige reünie. En ook voor leuke herinneringen, naast de vervelende dingen die blijkbaar ook vaker voorkwamen dan iedereen lief was.
Heb je voorbeelden van hoe het regime gedurende die zeven jaar langzaam soepeler werd?