Alexander Keulemans stuurde deze foto's van het pensionaat, waarvoor dank! Zijn moeder, geb. 1922, heeft daar ca. 1930-1935 op kostschool gezeten:

1

2

3

4

Hallo Maaike, graag wil ik je nog hartelijk danken voor deze bijdrage. Leuke anekdote over de groente : ) Mooi ook dat je moeder daaraan meewerkte, zij wist dus blijkbaar al snel hoe het zat.

Pensionaat Nazareth Best.
De broodmaaltijden vond ik heerlijk! Er was in mijn herinnering voldoende afwisseling in beleg, zowel hartig als zoet. Je mocht ook net zoveel brood eten als je lustte, hoewel.....Op een dag was in de kleine eetzaal het brood op, en moest er brood bij gehaald worden in de grote eetzaal. De dienstdoende non inventariseerde daartoe even voor wie er nog brood bij moest komen. Bij mijn opgestoken vinger aangekomen vroeg ze hoeveel sneetjes ik al op had, en ik antwoordde naar waarheid dat dat er 11 waren. Ik heb nog nooit iemand zo geschokt zien reageren. Vanaf dat moment stond ik op rantsoen.....
Op kostschool voor het eerst kaaskroketten gegeten, wat een traktatie vond ik dat! Elke vrijdag hoopte ik dat ze er weer zouden zijn, wat helaas lang niet altijd het geval was. Nu nog probeer ik overal waar het maar kan de kaaskroketten, maar zo heerlijk als ze op kostschool smaakten heb ik ze nooit meer ergens geproefd!
Slechte herinneringen heb ik aan de warme maaltijden. Ik kan me nog de onaangename geur van de gestoomde aardappelen voor de geest halen. Het ergste vond ik de snijbonen met witte bonen, blote baby’s in het gras, maar eigenlijk lustte ik geen enkele soort groente. Gelukkig hadden we grote witte servetten, en als er niemand keek vouwde ik het servet open om er de groente van de dag op te leggen en het dan weer opgerold in mijn servetring te schuiven. Elke dag kwam er wat bij. Aan het einde van de week paste het servet nog slechts met grote moeite in de ring. Als mijn moeder thuis de koffer met vuile was openmaakte hield ze eerst het servet boven de vuilnisbak, en daar rolde een deel van de groente naar beneden. De rest moest ze er met een mes uitschrapen....
Ik weet nog dat we op een dag rode kool aten. Ik had de aardappelen en de rode kool op mijn bord geschept, boog mijn hoofd voorover en rook aan de aardappelen. “Bah, wat stinken die aardappelen” zei ik zachtjes tegen mijn buurvrouw. Niet zacht genoeg, want zuster Humilitas hoorde het. Ik mocht niet eten, en moest de hele middag ( het was op een woensdag) met mijn neus boven mijn bord blijven zitten. Ooit heb ik wekenlang alleen appelstroop op mijn brood gehad, omdat ik stiekem met een mes een likje uit een mega groot blik appelstroop genomen had. Toen ik gesnapt werd liet ik van schrik het met terugvallen in de appelstroop, en om die reden moest ik net zo lang appelstroop eten tot het blik leeg was. En ik hield eigenlijk helemaal niet van appelstroop......

Graziella, dat is spijtig om te horen van je vriendin.

Over Laetitia hebben we zelfs een apart artikeltje op onze website geplaatst, zie hier: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/meisjesinternaat-laetitia-in-best

Helaas weten we er maar weinig van. Alle informatie over het internaat en vooral het leven daar zijn dus meer dan welkom. Misschien heb je nog oude foto's?

Ik heb van 1963 tot 1966 op Internaat "Laetitia" gezeten. Het was een onderdeel van Huize Nazareth in Best.
Voor mij waren het 3 leuke jaren. De tijden waren veranderd en we mochten best veel. Ik heb nog heel lang contact gehad met zuster Sivera Janssen en heb nog steeds contact met mijn vriendin van toen. Helaas is enkele weken geleden een andere vriendin van ons overleden.

Bedankt voor je berichtje, bedoel je soms dit internaat? Klik maar eens op de volgende link:

https://wierookwijwaterenworstenbrood.nl/ontdekken/verhalen/meisjespensionaat-onze-lieve-vrouw-van-lourdes-in-oerle

Ik was op het internaat in Oerle, Veldhoven, maar deze school zie ik er niet bij staan.