Internaat Stapelen Boxtel
Op 15 augustus 2021 zag ik een foto van iemand en die leek sprekend op pater/frater Vitalis.
Pater/frater Vitalis was een “ronselpater” die bij ons regelmatig over de vloer kwam.
In eerste instantie om te trachten mijn oudere broer naar het seminarie te krijgen, doch die had daar geen oren naar. De bezoeken van Pater Vitalis werden op een gegeven moment vriendschappelijke bezoeken en zo gebeurde het ook dat hij zijn “priester kleren” af deed en met ons, gezin van 6 kinderen, aan het ravotten was en balspel “ping pong” deed. Dit tot ergernis van de kapelaan die eens langs kwam om een handje van mijn vader te krijgen. Volgens de kapelaan was dit niet gepast, maar daar trok Vitalis zich niets van aan. (Handje van mijn vader bestond uit een handdruk met geld daar in)
Dezelfde dag gegoogeld naar Pater Vitalis en vond ik een foto van missiehuis St. Therisia en via die foto kwam ik bij jullie terecht.
De kapel waar in 1961 Mgr. Horsthuis de plechtigheid voorging.
Door de bezoeken van Vitalis raakte ik wel geïnteresseerd in het seminarie en zodoende ging ik als jongetje van pak weg 11/12 jaar met Vitalis naar het internaat. Ik kwam in de voorbereidende klas terecht. Ik praat dan over de jaren 1960/1961. Buiten het feit dat ik na elk thuisbezoek nogal wat heimwee had en altijd van mijn kokosmakrons de muizenkeutels moest verwijderen heb ik het daar in de twee jaar dat ik daar verbleef best naar mijn zin gehad. Er werd tegen andere seminaries gevoetbald zowel uit als thuis en we deden veel aan muziek onderwijs zodat ik daar trompet heb leren spelen. Toneel kwam aan de orde en uiteraard ook hard studeren. De dagindeling weet ik niet exact meer, maar ik weet wel nog dat wij om beurten de aardappels moesten pitten voordat we naar de kerk moesten. En er waren heeeeel veel aardappels te pitten voor een paar honderd internisten.
Bij het eten kregen wij ’s morgens meestal rijstepap, vanille pap of havermout maar ook vaak balkenbrij. Zalig zoals die daar werd gebakken. Tot op heden eet ik als westerling nog steeds graag goed gebakken balkenbrij.
Sinterklaasfeest 1962
Wat mij ook altijd is bijgebleven zijn de dagen voor en tijdens de processies. Er werden door de oudere studenten dagen van te voren prachtige mozaïeken van gekleurde houtsnippers gemaakt. En deze mozaïeken lagen dan door het gehele park voor de processie.
Slapen was op een hele grote slaap zaal met een ieder zijn eigen kastje en er was een apart hokje waar de pater surveillant sliep. Deze pater maakte ook regelmatig een rondje langs alle bedden ter controle. Over het algemeen waren de paters aardig en begaan met ons die na terugkomst wat heimwee hadden. Ja wat wil je als je als ventje van 12 jaar In Den Haag op de trein werd gezet en in Boxtel weer uit stapte om naar het seminarie te lopen.
Zaagseltapijten
Soms klikte het met een pater op een gewone normale manier, doch door de andere jongens werd je dan de “fiep” van pater …. genoemd.
Het kasteel was voor ons verboden terrein, maar er was genoeg speelruimte om de gebouwen heen om te ravotten en te voetballen.
In de vijver rond het kasteel werd door de paters/broeders vaak een hengeltje uitgegooid waarna de gevangen vis niet altijd weer werd terug gezet.
Er was ook een vrij nieuw bijgebouw welke volgens ons was voor de groot seminaristen waar wij erg tegen op keken, want zij waren al bijna klaar met studie.
Al met al er op terug kijkend is het een leuke tijd geweest met veel vriendjes en vrijheid.
Bijgaand enige kopieën van foto’s. Verder heb ik nog klasse foto met Pater Aquino (?) als klasse pater en van voetbal clubje, foto’s van kasteel en van vriendengroepje. Of dit ook iets voor jullie is hoor ik wel. Ik kan me voorstellen dat de kopieën mogelijk niet bruikbaar zijn, maar indien gewenst kan ik de foto’s opsturen.
Leuk om op deze site terecht gekomen te zijn.
Groet van
Cor Hendriks