Sinterklaasliedje:
https://www.sinterklaasfan.nl/liedjes/zie-de-maan-schijnt.html
Op het moment dat we voor enkele boodschappen erop uitgestuurd
waren, kregen we, bedient door de oudere mevrouw en voordat we zeiden: 'Skrijf mar op vur Renier de Groot' meestal enkele snoepjes aangereikt.
Èn smulde we in 1963 zelfs van een Verse Ananas!
https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/helikopter-en-gezin-de-mist-in

Dan was zo'n communie-cadeautje ook een echt cadeautje en terecht. Wat zal dat snoepje van de week lekker hebben gesmaakt.

In 1924 was een appelsien zeker zeldzaam; daarom werd het wit 'vlees' aan de binnenkant van de schil met de tanden afgeschaafd en opgegeten. Trouwens dat heb ik ook nog gedaan, terwijl ik toch van veel latere datum ben. Uit welk Sinterklaasliedje komt deze tekst? Nooit geweten; dus (na bijna 100 jaar) te veel eer voor mijn tante!

Bij de wekelijkse boodschappen kreeg mijn moeder van de kruidenier een papieren zakje met wat snoepjes; veelal toffees. Die mochten wij verdelen en toen al werd de toekomstige weelde merkbaar: wij lustten die snoepjes niet!

Annette, neem aan dat in 1924 een Appelsien in het dorp zeer zeldzaam was.
Staat toch ook in een tekst van een Sinterklaas liedje.
Bij m,n Plechtige H. Communie (1-7-1950) kreeg ik van de buurvrouw, het wekelijks ‘snoepje van de Gruyter.’ Ìk had dat vóór die gelegenheid gekregen en hoefde dat toch niet te delen!

Bij ons was dat ook zo. Zowat alle snoep, dat we ergens 'onderweg' of b.v. met de verjaardag kregen, werd thuis onderling verdeeld. Door middel van spierke trekken werd uitgemaakt wie het eerst mocht kiezen uit de 'hupkes'.
Een keer is dat eerlijk verdelen fout gegaan en dat herinner ik me nog goed. Voor mijn verjaardag kreeg ik -van wie weet ik niet meer- 2 repen Tjoklat melkchocola. Een enorme rijkdom! Op een bepaald moment heb ik die middag besloten om 1 reep alleen en stiekem op te eten. Dat werd later die dag natuurlijk opgemerkt en dat heb ik geweten. Van mijn nog overgebleven reep Tjoklat melkchcolade heb ik geen plezier meer gehad. Die moest ik afgeven en werd buiten mij om verdeeld. 'n Goeie leer vur de volgende keer!

Een heel oud versje, gemaakt door mijn tante als kind, zo rond 1924 schat ik, ging ook over 'eerlijk' verdelen:

Wie kan zonder hevig schrokken
'n appelsien verdelen in brokken
terwijl ze al vechten om de schel (=schil).

Bart prachtig verhaald, òòk letterlijk, sprietjes genomen wat waren we toch rijk en tevreden met èèn snuupke of een stukske Kwatta, vergeleken met de hedendaagse jeugd.

Bij ons, in Heesch, kenden we het "spierke trekken" ook. Ons Moeder nam dan letterlijk verschillende spierkes (sprietjes stro) in de hand. Dan werd afgesproken of degene die de langste spriet dan wel de kortste trok, de winnaar was. Het ging dan ook op elke zondag on de vasten. Wanneer we dan bij de kruidenier een snoepje kregen, werd dat in het snoeptrommeltje gestopt. Alle "snuupkes" werden dan verdeeld onder de kinderen. De getrokken spierkes bepaalden de volgorde waarin wij mochten kiezen.

Martien, Hartelijk Dank voor de zeer zekere en juiste betekenis.
En het meest voor de hand liggend materiaal in je omgeving ik
heb er nooit bij stil gestaan.
Òns Moeke, 1900, zij kwam van het buurtschap Vijfhuis.
(D'n andere kant van het spoor in Uden.)

Spierke trekken.
Bij mijn weten is het een heel oude gewoonte, veelal door jongens toegepast.
Als er b.v. een appel te verdelen was onder meerdere , nam de gulle gever b .v .vier spierkes gras in zijn vuist en mochten de andere er een uittrekken. die het langste had was winnaar. Het spierke trekken ook toegepast worden bij een spel , die hier het langste spierke trok mocht beginnen.
In 1900 en daarvoor was er geen geld onder de mensen en hadden overal wel een oplossing voor . grasspierkes waren overal voorhanden en kosten nets.
Mogelijk waren er meerdere toepassingen en verschillen in andere streken.
Martien v. Dooren

Annette, alweer een Gelukkig Mens.
Blijf bezoeker van BHIC en geef reacties , het spoort ons aan!
Volgende week, ‘Pijpje Drop’ een nieuw verhaal,

Dank voor de tip; ik heb 't verhaal gevonden, heel mooi.
Dit is letterlijk spierke trekken.
Enne....Elly Schouten kan inderdaad prachtig schrijven.

Annette, plaats op Google de tekst; Zaterdagmiddag… BHIC Elly Schouten.
Elly schrijft prachtige verhalen zoals, Het wonder … BHIC.
Hopelijk lukt het!

Precies, de titel trok mijn aandacht. Ik hoor het mijn moeder nog zeggen als b.v. de blotevoetenpater prentjes had achtergelaten. Door haar komt dit, denk ik, in mijn familie en ze was afkomstig uit Waalre.
Het verhaal van Elly Schouten heb ik niet gevonden, helaas.

Annette bedankt voor je reactie, hierbij speelt je leeftijd mee, mag ik vragen waar ergens in Brabant? (Hopend weer een nieuwe lezer.) Het wordt niet genoemd in het Mandos Spreekwoordenboek. (kun je downloaden)
Maar lees ook het verhaal: Zaterdagmiddag…. van Elly Schouten op deze site.
Zij geeft een geheel andere betekenis. Bij m'n ingezonden verhaal plaatste Marilou BHIC, als titel ‘Spierke Trekken’ ervoor dat geeft nu de doorslag!

Spierke trekken! Heel bekend voor mij. En mooi dat Rini de Groot (als een van de weinigen) zich dit ook nog kan herinneren. Zo werd bij ons thuis alles op een eerlijke manier verdeeld. Iedereen evenveel kansen, want om de beurt mocht je als eerste trekken.

Vandaag hoorde ik van mijn broer (89) over de door hem aangebrachte stempels. De letter A kwam uit een drukdoos gekregen van de Sint doch waren te groot voor een tekst te vormen, zeker bij gebrek aan schrijfpapier.
De ovale stempel gevuld met het woord ‘Holland’ en er boven het cijfer 7, was een stempel die op (buurtschap Vijfhuis) gebruikt werd, vermoedelijk voor het stempelen van eieren.

Wat een mooie herinneringen Rini, aan een gelukkige kindertijd. Bedankt!