Wat een heerlijk herkenbaar verhaal. Zo fijn om zo iets te lezen en de nostalgie weer te voelen. Bij ons thuis ging het precies zo. Ookal heb ik de echte brandende kerstboomkaarsjes nooit meegemaakt. Wij gingen altijd naar de nachtmis in de st.Josefkerk. Het duurde heeeeel lang en het was heeeel koud, maar toch was het betoverend. Vooral het feestmaal als je thuiskwam. De kaarsen brandden alleen met kerstmis en de geur van kaarsvet heb ik nog jarenlang geassocieerd met kerstmis. En ja dat knikengeltje! In mijn herinnering was het in de Fatimakerk dat het op het laatst niet meer knikte. Het was kapot gegaan…heel jammer.

Wat mooi dat je dat hier laat weten, Yvonne. Zo wordt dit verhaal ook een eerbetoon aan je vader, heel bijzonder!

Mijn vaders herinneringen aan kerst uit zijn jeugd.
In mijn herinnering blijf je leven, in gedachten en woorden, in je vele mooie verhalen. Voor altijd in mijn hart.
Liefs Yvonne