Het onderstaande gedicht over de kiosk komt uit "50 Klurre Bèrgs" en is in het dialect van Berghem geschreven door Riny de Witte van Bèrge dur 't Lint:
Och Bèrrege
Och Bèrrege, och Bèrrege,
wè hedde toch gedôn?
Woar bende mi al wè vruuger waar,
in himmelsnaam nor toe gegôn?
Woar hedde mun school geloate,
de Keller Bar èn ut Ope Huis?
Woar bende mitte kiosk gebleeve
bezèìjes ut gementehuis?
Hij wörde ôit in de Graaf gehôld
- dun orlog waar nog lang nie afgeloewpe -
èn umdè notaris Bijvoet ha meegelapt,
konne zum vur dik 200 gulden koewpe.
Ze han dur wel be loate beschèèje,
dès um zelluf uit mekaare zun hoale.
In Bèrrege zuttie wirworre opgebaawd,
want unne nèèje kosse ze nie betoale.
De Hèrmunnie ha de grôtste schik:
ze bleve vort druujg èst ston te riigene.
De pestoewr kos zunne Sacremèntsdag viere
èn begos ut hiejl ding in te ziigene.
Di geluk duurde tot niggentienachtenzestig,
toe zin de road dèssum um wôn stoewte.
Want vur vijftienduuzend gulden reperere
doar ginge ze nie mi leege kloewte.
Hij ston ur vort be vur allemans schandoal,
nog vier joar lang hen zum loate lèìje.
Tot Thomas ut Kètje zin dèt te gevorluk waar,
mar de Hèrmunnie kreeg genne nèìje.
Och Bèrrege, och Bèrrege,
wè hedde toch gedôn?
Woar bende mi al wè vruuger waar,
in himmelsnaam nor toe gegôn?