Dag Maria, online vind ik dit recept met anijszaad:

https://www.baksels.net/sterbroodjes-met-anijs-en-honing/

Hopelijk gaat het zo lukken!

Hi, IK woon in duitsland en Ken dat gebruik Van kinds auf aan. Nu Wil IK in duitsland ook hubkes bakken, maar hier zijn anijsblokjes Niet te koop. IK heb alleen anijszaad. Kann IK het hiermee ook maken?

Dag Rik, via deze link vind je meer info:
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/11/03/enkele-west-vlaamse-bakkers-verkopen-vandaag-hubertusbrood-het/

Waar kan ik in Ieper nog st.hubertus brood kopen ,bij welke bakker,en welke dag ,

De Blasiuszegen wel, maar dan zonder koekjes!

Hier wat ik op internet terugvond. Is dit ook vij jullie bekend?
Iedereen aast op recept 'macrons'"
RUMBEKE/OEKENEGeen Blasiuskermesse zonder Rumbeekse 'macrons'. Dit weekend hebben vrijwilligers weer duizenden koekjes gebakken. "Véél bakkers zouden hun ziel verkopen voor ons recept, maar slechts één iemand kent alle ingrediënten. Het is een beter bewaard geheim dan het recept van Coca-Cola."

CHARLOTTE DEGEZELLE 16-01-18
Rumbeke smult al meer dan een eeuw één keer per jaar van de lekkere, Rumbeekse 'macrons'. Het Blasiuscomité bakte de koekjes dit jaar voor de 30ste keer. Het was een goed geoliede machine, de vrijwilligers die zaterdag duizenden macrons bakten. 96 kleine, ronde koekjes op één A4-blad spuiten, een tiental minuutjes in de oven, laten afkoelen en inpakken. Non-stop van 7 uur 's morgens tot een goed stuk in de namiddag. Duizenden bladen macrons kwamen de oven uit, en maar goed ook, want de zoete koekjes zijn voor de Rumbekenaars pure nostalgie.
Pastoor koopt recept
Niemand weet hoe lang de traditie teruggaat in de tijd. Voor de meeste Rumbekenaars zijn er tijdens de Blasiuskermesse gewoon altijd al macrons geweest. De Heilige Blasius heeft zijn naamdag op 3 februari en is de beschermer van mensen die lijden aan keelaandoeningen. De heilige wordt vereerd in de Rumbeekse Sint-Petrus- en Pauluskerk. Dat verklaart de naam van de kermis. Maar waarom de koekjes? "Vroeger stond er tijdens de Blasiuskermesse altijd een kraam aan de kerk waar je macrons kon kopen", weet Chris Vereecke. "Maar rond 1985 zijn die mensen ermee gestopt. Enkele bakkers probeerden de traditie over te nemen, maar de macrons waren niet hetzelfde. Uiteindelijk heeft pastoor Dugardyn het unieke recept, inclusief geheime kruidenmix, afgekocht. Sinds 1989, en dus dit jaar voor de 30ste keer, bakken we de koekjes zelf." Heel wat mensen zouden hun ziel verkopen voor het recept. "Verschillende bakkers hebben al geprobeerd om het recept te kopiëren, maar slaagden er niet in. Van Coca-Cola kennen drie mensen ter wereld het recept, van onze macrons maar één iemand", klinkt het.
De vrijwilligers van het Blasiuscomité bakken de koekjes elk jaar in één dag, in het begin bij bakker Parrein, later in de bakkerij van het Klein Seminarie. Vandaag bakken ze de macrons in de hoeve van Luc Sabbe, die investeerde in een grote oven. Maar dat betekent wel dat de Rumbeekse lekkernij eigenlijk in Oekene wordt gebakken. "Daar maakt niemand een probleem van. Het zijn nog altijd Rumbekenaars die de macrons bakken. De voorbereiding duurt trouwens een week. De oven moet opgestart worden en het deeg moet gemaakt worden." De koekjes opeten, is ook een kunst. "Je moet ze van het blad pulken zodat je geen papier opeet. De truc is om de achterkant lichtjes te bevochtigen", verklapt Chris.
5 bladen voor 4 euro
Eén blad macrons kost je één euro, vijf bladen vier euro. Ze zijn te koop in café 't Torentje, WZC Sint-Henricus en tijdens de Blasiuskermesse in PC Den Hazelt, zolang de voorraad strekt. Ze blijven razend populair. "Ooit stuurden we zelfs een doos met 80 bladen naar een uitgeweken Rumbeekse die in Duitsland woont", lacht Chris.

Dat deed mijn oma ook hier in westvlaanderen. Een kruisteken maken voor ze er de eerste boterham (een stuutje) van sneed.
Was dat ook vergeten. Bedankt voor deze leuke herinnering die ik nu terug heb...
Euhm. St blasius en de macrons die erbij hoorden. Minuscule koekjes, de grootte van 20ct (euro) op een blad papier gegoten. Je kon dan een aantal bladen kopen en lekker opsmullen. Heel vervelend, want die plakten echt hard aan het papier en dus samen met die heerlijke koekjes, werkte je dus ook veel papier mee naar binnen. Was een jaarlijkse traditie. Het blasius kraam stond aan de ingang van de kerk. Van heinde en verre kwamen ze nazr rumbeke voor de bladen blasiuskoekjes. I

Met de punt van het mes een Kruisteken maken zit erbij mij nog in.
Ook het Kruisteken wanneer ik een nieuw verhaal instuur,
tegelijk met de woorden; ’Bedankt Hanneke.’

Graag gedaan, Sonja.

Zoekend naar info over het "gezegende broodje" las ik iets wat ver weg zat ; het kruisteken dat moeders maakte met de punt van het broodmes op de onderkant van het brood..... wawwww..... bedankt voor dit verloren/teruggevonden kruisteken.

Nou Jan, maak van dat Frans maar Waals van;) Ik kom zelf uit het diepe zuiden, het is me bekend.

Norah,
Volgens mij is er in Limburg toch wel sprake van Franse invloed. Ik zie dat ook wel aan de voornamen. En ik las dat in Frankrijk vooral de naamdag wordt gevierd en veel minder de verjaardag.

Hallo Jan, ik had van jou verwacht dat je Sint-Jan gevierd had vroeger >>> 24 juni;)
Bij ons thuis was dat toevallig zo, (vader heette Jean), óók geen verjaardag. Eigenlijk vreemd als je eraan terug denkt.
Alleen dat brood dat ken ik niet, ik ben ook geen Brabantse. En Sint Hubertus ken ik slechts van de start van die jachtpartijen...
Gr.

Leuk Marianne. Ik houd ook wel van echte tradities. We wonen nu in Drenthe en daar zien we geen Hubertusbrood.
Persoonlijk heb ik ook wel iets met Hubertus. Tijdens het Rijke Roomsche Leven droeg ik een tijdlang de naam van deze patroonheilige van de jacht. En had dan gisteren mijn naamfeest, omdat de verjaardag niet werd gevierd. Toevallig schreef ik dat gisteren nog aan mijn nicht.

Gisteren hubkens op, dat doe ik al van kinds af aan,(nu 70) en nog steeds, wij vergaten dat nooit,ons moeders geboorte dag als er dan visite kwam,stukje hubke? En de hond en de kat werden nooit vergeten.
Ik hou wel vantradities
Mariannd

En nu Gerda, vier je nu nog wel eens de feestdag van Sint-Hubertus? Of toch maar niet?

Ik weet nog dat wij vroeger zo'n broodje kregen van ons Moeder. Ze waren kei hard, maar we moesten het toch opeten. Eigenlijk wisten we maar amper waar het voor was.

Marilou, graag gedaan. Ik geef je nog zo'n klein gebaar: Als mannen vroeger langs de kerk fietsten, lichtten ze even de hoed of pet op. De eerste keer dat ik dat zag keek ik waar de andere was die gegroet werd. Er was niemand. Later kwam ik er achter dat het een soort respect/eerbied voor het Godshuis was.

Mooi verhaal, Jan! Ik denk dat het snijden van een kruisteken op een brood voor veel mensen herkenbaar is.

Interessant om die achtergrond van Hubertus te lezen, ik heb weer veel opgestoken van je artikel. Dank daarvoor!