Bij het lezen van het verhaal over van Latum op het zwembad, moest ik denken aan een verhaal wat ik geschreven heb.
Het is wel in het schone Udense dialect geschreven, heeft er iemand moeite mee om het te lezen, reageer even en ik zal het voor u vertalen.
Jonges en dùrskes-kant
Vruuger toen ik nog un klèijn jungske waor, waor ut leeve heel hèndig, ge had van alles twee muggelèkheede, de goeie en de kôje kant, de linker en de rechterkant en zo ôk de jonges en de dùrskeskant. En dè lèste gu di stukske over.
Bè de geborte, valt alles nog zat meej, dan wordt’r gin verskil gemakt tussen jonges en durskes. En dè gu goeed tot en met de bewaorskool.
Ja, op de bewaorskool hadde dur gin errig in dè de durskes anders waore dan de jong, ge waart gewoon allemol keijnder, wanne!
Mar dan, dan komde op de lèggere-skool en dan blèijkt dètter verskil tusse is.
De jong gòn nor de St. Petrusskool en de durskes nor de St. Joshepskool.
Dès echt waor, Hil de lèggere-skool zitte mi jong in de klas.
En inne keer in de maond moeste smèèreges van skool out nor de kerk mar ôk daor zaate links de durskes en rechts de jong.
As ge geluk hat krek as ikke en ge kost goeed zinge, dan mogde meej doen in ut gemengde kerkkoortje mi de duskes saame.
Zellufs op ut zwembad hadde unne jonges en un durskes kant en allènig in ut diepe konde saame zwemme, mar dur mòdde nie komme as ge nog gin diploma had.
Echt waor mense, ut leek wel dè de durskes van un aander planeet kwaame ofzo.
Laoter, in de 5de of 6de klas waore we dik te veijne òn de rand van de spulplòts van de St. joshepskool, um daor zomar un bietje te keejke nor die vrimde weezes van Venus.
En ik weejt wel op de boerdereij zaote de biste òk aalt apart van mekaar.
De koeien apart van de stier en de zóg wier aalt van d`n vèèrekesbeer weggehauwe. Ja, un pòr kèrre p`r jaor, dan mòg dun vèèrekesbeer bè de zóg mar òk dan mochte we nie zien wa die mi mekaare deeje, want dan zin onze vaoder tigge ons,”jonges kikt ès veur bè de kop van de zóg, en telt is hoe dik dèttie mi zun ooge knippert, zoveul bagge kreijgt ie dan”.
Dus dan zaagde nog niks,
want op dieje leeftèd hèdde al moeite zat mi telle, wanne.
BRUUKSKE
Cor van den Broek