Zeer terecht dat je dat opmerkt, Gerard. En jee, wat een enorm indrukwekkend verhaal; een gebeurtenis die letterlijk je leven bepaalt. Veel dank voor het delen.

Triest en we vergeten dat zo makkelijk dat die andere kant ook zoveel geleden heeft.
Mijn kinderen vinden dat zo fijn dat ik over onze oorlog in Nederlands Indie en stukje schreef over een jonge Japanse arts die mij het leven redde door mij mee te nemen naar het ziekenhuisje in Malang, een snee in mij keel maakte en daar een glazen aspinrine buisje in stopte waarvan hij de bodem had afgezaagd en zodoende mijn leven redde en de dyftherie oploste, ik was 1 1/2 jaar oud en het eerste kind dat de dyfterie overleefde.

Groet,

Gerard