En, vergeleken met Vlijmen, heeft Vught nog geluk gehad. Uit het Brabants Dagblad:
https://www.bd.nl/heusden/vlijmen-hield-de-adem-in-voor-hitlers-geheime-wapen-de-v1~a533c8b0/
"Soms gierden er 's nachts met veel lawaai wel tientallen vliegende bommen over Vlijmen. Het dorp hield zijn adem in voor dit 'geheime wapen' van Hitler. De angst werd versterkt door het knetterende geluid van de onbemande gevleugelde bom. Achter op de romp zat een straalmotor die een vuurstraal uitspuugde.
De navigatieapparatuur en de motor waren onbetrouwbaar. Als de motor het begaf, zweefde het nog even in de lucht om daarna als een baksteen neer te vallen. ,,De V1's die in Vlijmen en in de regio terechtkwamen waren uit koers of defect geraakt. Levensgevaarlijk", aldus Van den Bosch. Het schietgebedje Onze Lieve Vrouwke, geef hem nog een douwke, stamt uit deze periode"
In Den Bosch had men een variant op dat schietgebedje: “Onze Lieve Vrouwke/ Gift ’m nog ’n douwke/ Gift ’m nog ’n zucht/ Dan valt ie wel in Vught.”
En het Vughtse antwoord: “Onze Lieve Vrouwke/ geef hem nog een douwke/ Laat hem los/ Boven Den Bosch”
Vlijmen werd minder vaak dan Vught, maar veel dodelijker getroffen. Uit hetzelfde artikel in het Brabants Dagblad:
"Bij de bevrijding in 1945 bleek de tol die het dorp had betaald: 150 huizen verwoest; de V1-bommen maakten onder de bevolking van Vlijmen 28 dodelijke slachtoffers."
Maar het had nog erger kunnen zijn, want op 14 februari 1945 trof een V1 de Vlijmse pastorie:
"Er waren geen doden te betreuren, maar de ravage was enorm. Deze V1 bleek in plaats van explosieven gevuld te zijn met krantenpapier: duidelijk een voorbeeld van sabotage door de dwangarbeiders die de wapens moesten maken."