Bedankt voor deze waardevolle aanvulling, André; we leren zo veel meer over de achtergrond. En wat betreft je opmerking over Den Brand, we hebben de tekst aangepast. Dank voor je oplettendheid!

In mei 2008 heeft Heemcentrum 't Schoor een boekje uitgebracht ,,Het Udenhoutse Mariakapelleke" ter gelegenheid van de inzegening van het gerestaureerde luiklokje. Dit klokje, een Angelusklokje, is in 1947 geschonken door kasteelheer Le Mire en zijn echtgenote. Door vandalisme aan de kapel is het klokje beschadigd, op de pastorie en later weer op het kasteel terechtgekomen. Het gaat hier om een origineel ,,Spechtklokje" van geelgieter Johannes Specht uit Rotterdam.
In 2007 is het klokje gerestaureerd bij Koninklijke Eijsbouts in Asten. Het klokkentorentje kreeg een nieuwe klokkenstoel, waaraan belangeloos meewerkten Gerard van Alem, Piet van de Plas, Jo Olislagers, Henk Verhoeven en Kees van de Wouw.
In 1954 heeft Jacques Verheijen (1911-1989) uit Echt het kapelletje van binnen met muurschilderingen verfraaid. Deze muurschilderingen zijn in 2004 door vrijwilligers van 't Schoor, Gerard van Alem en Piet Bus, gerestaureerd.
Vandalen hadden in 1973 niet alleen brand gesticht, waardoor het interieur was vernield, ook het mooie Mariabeeld van Luc van Hoek was gestolen, het vervangende beeld vernield evenals de glas in lood ramen. In de kapel bevinden zich twee plaquettes met namen van in de Tweede Wereldoorlog omgekomen Udenhoutenaren.

Dit kort als aanvulling op het verhaal. Het boekje is nog te verkrijgen via de website van Heemcentrum 't Schoor.

Tot slot nog een keer de opmerking dat in het Udenhouts gebied Den Brand ligt en niet De Brand. Het is in 1337 dat Theodoricus Jan Hoec een beemd in Udenhout verkoopt ,,In den Brant".
Echte Udenhouters spreken altijd over ,,Den Brand".

Haha, wat jammer dat die ontsnappingsroute zo ten einde kwam, Gerard. Ik kan me voorstellen dat het spelen bij de ven daarna danig is gemist.

Marilou. als mijn vader geen zondagsdienst had (hij was verpleger) gingen wij wandelen naar het kapelletje en baden we samen het rozenhoedje dit duurde voor ons erg lang en als de ene moest plassen volgde de rest ook en zaten ons Mam en onze Pap alleen te bidden. Achter het kapelletje lag een ven de kleine kom. Daar gingen we spelen dat deden we liever dan bidden. We lieten onze fantasie gaan en een mooi takje was ons bootje het dreef mooi naar de overkant en ons jongste zusje wilde het eruit halen maar schoof tot haar knieën in het water!! Dat hebben we geweten!! Die genen die moest plassen, moest het eerst doen voor we het kapelletje binnen gingen. En dat was een lange zit!!

Nou Gerard, mooi om te zien hoe achter vrijwel iedere steen van deze kapel een verhaal schuilgaat! Interessant om die historie op deze manier te lezen.

Nou Gerard, mooi om te zien hoe achter vrijwel iedere steen van deze kapel een verhaal schuilgaat! Interessant om die historie op deze manier te lezen.