Reacties (7)

Eugene Engels zei op 29 oktober 2012 om 09:08
Het betreffende pand is van Piet en Lina Kateman - van Lankveld geweest. Piet en Lina hadden daar een bakkerij/kruidenierswinkel. Lina was de peettante van mijn moeder Hermien Engels - Wijnhoven. Toen ik vroeger (eind jaren 70, begin jaren 80) bij mijn opa en oma ging logeren, fietsten we regelmatig via de Sambeeksedijk naar Piet en Lina om koffie te gaan drinken.

Ook met mijn ouders en broer gingen wij er zondags wel eens naar hen toe. Wat ik nog goed kan herinneren is dat we van Lina, als we weer naar huis gingen, altijd iets van snoep uit de winkel mochten kiezen. Ook later toen Piet al was overleden, bezocht ik Lina wel eens op in haar bejaardenwoning. Soms nam ik haar dan mee naar mijn ouders zodat ze ook een uitje had. Prachtige herinneringen. Helaas is Lina vorig jaar gestorven in het bejaardenhuis te Sint Anthonis.
Eugene Engels zei op 29 oktober 2012 om 09:11
@Eugene: Mooi om te lezen welke herinneringen een foto kan oproepen. Jouw verhaal werpt een warm licht op een - op zich vrij zakelijke - foto. Bedankt voor je reactie!
willemien Kateman zei op 30 november 2012 om 19:34
hallo Eugene wat leuk ik lees dit artikel toevallig .ben wat aan het surfen.denk zal is kijken of er wat van ons pap op stu.Wat zie ik tot mijn verbazing ut gu over onze winkel ja ut gu over ons pappa en ons Moeke wat leuk .ik ben de oudste dochter van piet en lina ook jou mams en paps opa en oma ken ik goed.zelfs jou als klein menneku leuk is dit wa.Ook ik ben vaak in St tunnus gewest mi ut fietsku twas daar altiet kei gezellig.Wat leuk dat jij reageerd op dit verhaal Super zeg .Groetjus
Maarten Kateman zei op 3 oktober 2013 om 19:04
Ben een beetje aan het rondkijken, komt ineens mijn ouderlijk huis voorbij....
Ik ben Maarten de oudste zoon van Piet en Lina. Mijn ouders hebben het pand in 1952 gekocht van Piet Arts de eerste eigenaar die ook bakker/winkelier was.Ons Pap en ons Moeke....hebben hier een gezin met vijf kinderen groot gebracht,terwijl er daarnaast flink aangepakt moest worden. Pap begon s'morgens in alle vroegte in de bakkerij en mijn moeder zorde voor ons en deed de winkel.De boodschappen en het verse brood werden per bakfiets uitgevent en dat is altijd zo gebleven want "fietsen is gezond".Mijn ouders maakten in die tijd lange dagen en gingen vaak pas laat naar bed maar niet voordat er eerst nog koffie gedronken werd.Op een dag besloten ze maar geen koffie meer te drinken omdat het al 1.00 uur was...om 3.00 zijn ze alsnog opgestaan om koffie te drinken want ze konden blijkbaar zonder niet slapen.... Ook wij als kinderen "mochten" al vroeg ons steentje bijdragen in de zaak.Boodschappen wegbrengen,blikken smeren,sigaretten plakken (wisselgeld automaat).Ook "buukskes" ophalen bij klanten en zondags in het portiek het overheerlijke Heldro ijs verkopen behoorde tot onze taken.In de jaren '60 werd in onze winkel een PTT-postagentschap gevestigd.Pa stopte toen met brood bakken en ging nam plaats achter "de bali". Het postagentschap heeft hij samen met mijn moeder en zus meer dan 25 jaar bestierd. In 1981 is mijn vader overleden.Mijn moeder heeft de zaak samen met mijn zus nog een aantal jaren voortgezet.Op 68 jarige leeftijd is zijn ze gestopt met het postagentschap niet nadat mijn moeder eerst nog werd overvallen en een pistool op haar hoofd gedrukt kreeg .Ze werd later nog opgeroepen door "de Postale recherche" om in S'Hertogenbosch het pistool te komen identificeren wat bij de overval gebruikt was.Het lag tussen ongeveer 60 andere pistolen.....!?
De foto is genomen in 1986 toen wij ons huis verkochten.
Later werd er nog een bloemenzaak in gevestigd.
De huidige eigenaren zijn bezig het pand weer "in oude luister" te herstellen en dat verdiend het.
Groet Maarten Kateman.
Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 4 oktober 2013 om 10:40
@Maarten: Wat een prachtige - en soms aangrijpende - verhalen! Mooi, dat tijdsbeeld, van hard werken en vaste gewoontes. Dank voor je reactie.
Jet Koks zei op 23 januari 2016 om 20:14
Nou het huis ken ik vanaf mijn 6e zo ongeveer. dan mochten we zondags met een dubbeltje komen en konden we snoep kopen voor 10 cent. meestal waren het schuimblokken rose en wit en geel. we moesten dan opzij door de poort en konden via een raam die snoepjes kopen. wat een feest, elke zondag weer ha ha
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 25 januari 2016 om 11:26
Wat een leuke herinnering Jet, je zult wel uren voor dat raam gestaan hebben om te kijken naar al dat lekkers. En dan tóch uitkomen bij steeds dezelfde schuimblokken ? :)

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.