Wat een bijzondere man was dat! Ongelofelijk dat één persoon zoveel heeft kunnen doen in zijn leven. Bedankt Kees en Ton voor de aanvullingen op de toch al uitgebreide waslijst van activiteiten. Leuke anekdote ook Ton.

Bovendien organiseerde hij kerstvoorstellingen, met en voor kinderen in het patronaatsgebouw. Iedereen mocht natuurlijk komen kijken. Wat ik me later realiseerde, was dat het gemengd was. Dat kon in die tijd onder het toeziend
ook van de clerus eigenlijk niet. Maar ze hadden intussen pastoor van der Heijden ingeruild voor pastoor Swagemakers (Een heel ander caliber).
Ik was lid van een kinderzangkoortje "Steeds Beter", dat hij ook opgericht had. Soms gingen we zingen op bruiloften. We kregen dan na afloop een puntje taart. We hebben nog gezongen op zijn eigen bruiloft in Vierlinsbeek in 1946. We reden daar naar toe achter op een vrachtwagen, weet ik nog. Hij was onderwijzer van combinatieklas 3/4.
Tot mijn grote opluchting, mag ik wel zeggen. De grotere kinderen hadden
ons al een hele tijd bang gemaakt met afgrijselijke verhalen over zijn voorganger. Net eraan ontsnapt, dus. Tijdens een schoolreisje, door hem georganiseerd natuurlijk, waren we beland in de mergelgrotten in Limburg.
Een plaatselijke gids voerde ons door donkere gangen en vertelde ons
in het daar gebruikelijke accent iets spannends. Ik stond achteraan in de rij.
Toen hoorde ik meester Gijsen mompelen: Nou dat is niet waar".
Wij, achteraan, keken verbaasd om. Met een grijns op zijn gezicht fluisterde hij:
Ik ken hem; hij komt uit Haps!"

Het is bijna niet te geloven, maar hij deed nog meer voor de Beerse gemeenschap.
Van 1959 tot eind 1967 was hij redacteur van de Beerse Gemeenschapsbode met ca.59 afleveringen. Dit blaadje werd grotendeels door hem gevuld, getypt en gestencild!Hierin staan o.a.diverse bijdragen over Beers van drs.Henk B.M. Essink, archivaris land van Cuijk, tot de eerste uitgave van Merlet in 1965! Ook het voetbal en Volleybal(Energo)wordt op de voet gevolgd.

Bedankt Margreet,

voor je leuke reactie. Het moet toch wel iets betekenen en zeker een compliment zijn, dat je na 31 jaar nog steeds graag naar jullie koor luistert.

Met vriendelijke groeten,

Het zangkoor was inderdaad prachtig maar vergeet het Beers Byzantijns Koor niet. Dat was zijn trots. En nu 31 jaren later luister ik nog steeds graag naar ONS koor.

De lezer kan zich dit tafereel met het surplus aan geluidsdecibellen helemaal voorstellen, zoals u het beschrijft!

Natuurlijk minder leuk voor uw overburen destijds, maar het geeft iemand met zo'n maatschappelijke status ook weer een heel menselijk gezicht.

Dat was ie! Ik ben jarenlang zijn buurman geweest in een appartemnt boven het Wit-Gele Kruis gebouw in Beers. Hijnin het onderwijs, ik in het onderwijs, dus we hadden allebei dagelijks wel wat te zeuren. :-) Hij heeft geprobeerd me mee te trekken in de politiek, maar het leek me beter om daar maar niet aan mee te doen. Zijn koorlusten heeft ie nog wel een keer heel uitgebreid bij ons thuis gebotvierd. Op onze trouwdag en de nacht erna nog zwaar feestend met de ramen helemaalopen -want het was snik en snikheet- zou en moest er nog een of ander koor gespeeld worden op mijn grote hifi-installatie. De pas nieuwe buren aan de overkant, hadden nog nooit met mij en daarna ook nooit meer met mij gesproken .....