Tja, nog steeds een treurig verhaal! Vergelijk maar, dat ik bij het BHIC een oud document ter lezing krijg(tegenwoordig al bijna onmogelijk) en na lezing dit document helemaal in snippers scheur.
Hier ter plaatse is in bewoning aangetoond van duizenden jaren geleden, maar in ieder geval een Romeinse weg uit de tijd dat je ter plaatse van Amsterdam nog niet met droge voeten kon lopen!
Voordat de ontgronding plaats vond is er in Beers een hoorzitting geweest, waarbij ik mijn bezwaar kenbaar maakte. Mijn opmerkingen konden rekenen op hoongelach uit de zaal en onbegrip van burgemeester en wethouder.
Overigens kreeg ik na afloop wèl begrip van de heer Smals zelf, die hulp en geld ter beschikking wilde stellen t.b.v. archeologisch onderzoek, dat slechts in zèèr beperkte mate heeft plaats gehad via de provinciale archeoloog.

De zus van mevrouw Smals woonde in Beers. Zij was de vrouw van de bekende meester Ghijssen, hoofd der school in Beers.
Het verhaal wil dat ze altijd met de kermis op familiebezoek kwam, samen met haar man de heer Smals,
Na het 'kermismaal' genoten te hebben wilde het gezelschap even ergens een wandeling gaan maken en kwamen in Linden terecht.. de rest is geschiedenis!

@Kees: Het is niet uitgesloten dat de anekdote rond meneer Smals door de jaren heen geromantiseerd... Dank voor je aanvullingen die ervoor zorgen dat er een ander licht op dit verhaal wordt geworpen.

Lorie(1903) en Tessch(1934) o.a. hebben hier al eerder boringen gedaan, maar wanneer men de prachtige kaarten in het werk van J.L.S.Zonneveld, 1947, met bijbehorende determinatie van de verschillende boringen wil bekijken, dan is het duidelijk, dat de samenstelling van deze ondergrond reeds lang bekend was.