hallo wat mooi al die verhalen , ik zelf ben als klein meisje regelmatig in het koloster en in de mooie tuin , van Sint Agatha geweest met mijn family , mijn oom was daar broeder , hij was ook de jongste broeder en is nu 83 zijn naam is Broeder Anizetus van der Heijden . hij was daar de boer ,verzorgde het vee en melkte de koeien en al wat daar bij hoord was een hele mooie tyd

Ik wens U te melden dat de zin "Het noviciaat verhuisde in 1964 naar Amersfoort." niet correct is. Voor zo ver ik, als Belg, weet was het noviciaat ( = het eerste jaar vorming tot kloosterling ) voor Nederland in de zomer van 1963 van Neeritter (Nederlands-Limburg ) overgebracht naar Sint-Agatha, waar onafgebroken, van het midden van de negentiende eeuw tot 1967 de tweede cyclus van de priesteropleiding ( het zogenaamde "groot-seminarie", als U dat zo wil ) voor de Nederlandse kruisheren gevestigd was. In de zomer van 1965 wensten een Nederlander en een West-Duitser in te treden in de Orde. Omdat verdere kandidaten uitbleven, werden beiden naar Belgie verwezen en hebben zij daar het noviciaat gemaakt. Met andere woorden, in 1964/1965 is het Nederlandse noviciaat opgeheven bij gebrek aan belangstellenden. In de zomer van 1967 werd echter ook dat eigen grootseminarie gesloten en gingen de kruisheren participeren in de Katholieke Theologische Hogeschool Amsterdam. De cruciale datum is dus niet 1964, maar 1967. In Amersfoort is er nooit een opleidingshuis van de Orde geweest, wel een vrij college, door de Kruisheren ingericht, het "Constantinianum" of "Constantijn College".

Ton, ik vergelijk het met Het Florarium temporum de wereldkroniek geschreven door Nicolaus Clopper jr. Enkele jaren geleden tentoongesteld in de Bieb van Eindhoven, geplaatst in een glazen doos, dat was heel bijzonder.

Prachtig Ton, het klinkt als een waar boekenparadijs! Ik kan me voorstellen dat dit een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten. En mooi om af en toe nog even stil te staan bij dit bijzonder boek, en die bijzondere meneer.

Veel dank voor je berichtje!

De enige keer dat ik het klooster bezocht heb, was op uitnodiging van mijnheer van Hoorn.
Mijnheer van Hoorn was assistent in de Beerse parochie. Hij fietste dan op zondag van St.Agatha naar Beers.
Op de terugweg bezocht hij dan wel eens mijn oom Paul, die aan de molen woonde, halfweg Cuijk.
Die bezoeken hadden geen "herderlijke" achtergrond. Oom Paul was een belezen man en een natuurkenner. Dus gesprekstof genoeg.
Ergens in de jaren, laat''50 begin ''60, werd oom Paul uitgenodigd om eens te komen kijken in de bibliotheek, waar bibliothecaris van Hoorn een aantal verouderde boeken had geselecteerd.
Hij mocht er dan een aantal uitzoeken voor 1 gulden per stuk. Mijn oom vroeg of ik zin had om mee te gaan, wat ik als boekenwurm onmiddelijk deed. Na de bibliotheek beken te hebben; een belevenis op zich, nam hij ons mee naar een zolder, waar in een hoek een berg boeken opgetast waren.
Je werd er al warm van voor je nog moest beginnen met uitzoeken.
Daarmee was de kous nog niet af. Hij nam ons mee naar een kluis, waarin kostbaarheden bewaard werden. "Hier pak eens aan": zei hij, en gaf met een enorm boek dat ik op twee armen moest dragen.
Ik ging bijna door mijn knieën. "Zet het daar maar neer, en maak maar open". ""Dit is nou de beroemde Graduale va Johannes van Deventer.": zei hij.
Zoiets maak je geen tweede keer mee. Tegenwoordig mag je bij gelegenheid er alleen maar naar kijken.
Van die berg boeken hebben we er heel wat meegenomen, achteraf nog te weinig.
Ik zit er ieder dag tegenaan te kijken en soms denk ik dan aan de Graduale en aan mijnheer van Hoorn.
Een bizondere belevenis.

Dat kan ik me voorstellen, Rini. Dat is ook niet niets, ik kan me voorstellen dat je moeder dat heel leuk vond!

23 Augustus jl. bezocht ik het Kruisheren klooster Ter Apel.
In de sacristie ontdekte ik een eikenhouten Credens of kleedtafel.
En las: in 1860 vervaardigd door M. Elders, timmerman te Sint Agatha bij Cuijk, in opdracht van Henricus van den Wijmelenberg osc, Magister-Generaal van de kruisheren, J. de Vlam osc, procurator van de kruisheren. Credens en kast werden aanvankelijk geplaatst in de sacristie van het kruisherenklooster te Sint Agatha. In de oorlogsjaren 1940-45 werd deze iets beschadigd door granaatscherven (Sint Agatha aan de Maas lag in de vuurlinie.) In de jaren 1945-55, bij de verbouw van d sacristie aldaar, was er geen plaats meer voor deze kast en verhuisde vervolgens naar het Belgische Achel-Dorp. Bij opheffing van dit kruisherenklooster gaf het Provincialaat van België op 2 april 1992 toestemming de credens met kast in langdurig bruikleen te geven aan Klooster Ter Apel. Momenteel worden in de credens misgewaden uit eigen collectie bewaard.

Ons Moeke was er ook een van den Wijmelenberg van buurtschap Vijfhuis in Uden, om hier de naam van een ver familienaam tegen te komen is toch iets bijzonders ! Moeke was trots dat zij 19 jaar eerder een Generaal overste in de familie had !