Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (3)

Mariƫt Bruggeman, namens BHIC bhic zei op 15 mei 2014 om 11:45
Beste Meneer de Greeff,
het BHIC in Grave heeft gisteren uw Loterijclub op bezoek gehad. Na het nuttigen van koffie/thee met zelfgebakken cake is er volop rondgekeken in de studiezaal en in de depots van het BHIC. Mijn collega's Lisette en Piet vonden het erg leuk uw club te ontvangen en hopen dat u net zo enthousiast bent als zij.
Met vriendelijke groeten,
H de Greeff zei op 14 mei 2014 om 14:45
Op 14 mei 2014 bezoek van de loterijclub aan BHIC te Grave.
Frans Heuvelmans zei op 9 maart 2010 om 18:54
Enkele anekdotes uit de gesprekken van De Loterijcub wil ik u niet onthouden.

Op een mooie zomerdag komen twee Gravenaren van gevorderde leeftijd gewandeld vanaf het "Rustoord".
De cafédeur van de Poort van Cleve staat open op zo'n mooie dag en de twee ouden-van-dagen komen er langs gewandeld.
Ze lopen een pas voorbij de deuropening en dan maken ze een stap terug. Kijken vanaf de drempel naar binnen en
vragen aan niemand van de aaanwezige stamgasten in het bijzonder "riep iemand ons?"
Zij toch maar op uitnodiging verder naar binnen gestapt met als gevolg dat ze enkele borreltjes krijgen aangeboden
van de aanwezigen. Dat was dus "bietsen" op hun eigen manier.

Jaren geleden zag je ook wel een paar keer per jaar een Capucijn vanaf het klooster in Velp naar Grave fietsen om
te collecteren. In ieder café kreeg zo'n pater dan wel een of meer consumpties aangeboden totat ie rond vijfen weer
terug naar Velp moest.
Gelukkig was er in die tijd minder verkeer op de weg dan nu het geval is want die goede man had met zijn fiets toch
zowat de breedte van de hele straat nodig om weer thuis te komen.

Ook leuk om te vertellen. De Loterijclub had dan af en toe een uitstapje. Zo ook naar Valkenburg.
Met een dubbeldekker.
Op zo'n dag wandel je wat af, je bekijkt van alles en vooral de cafés worden dan niet overgeslagen.
Erg gezellig kan ik u vertellen.
Dan moet de thuisreis weer worden aanvaard. Halverwege de reis toch maar voor de zekerheid de koppen tellen
in de dubbeldekker. Een enkeling zit beneden, anderen boven.
Na meerdere malen hertellen zijn we zowat thuis en concluderen we dat er iemand in Valkenburg achtergebleven
moet zijn. Niet goed geteld dus...