Reacties (13)

Trees Hendriks- Kersten zei op 21 mei 2012 om 12:34
55 jaar geleden ging ik als kind van 11 jaar met een vriendin en haar ouders naar de speeltuin in Velp. Wat was die glijbaan hoog en mooi.

Ik had mijn zondagse jurk aan en ja hoor, die bleef tussen de houten latten van de glijbaan hangen. Wat had ik vedriet, de middag verpest en oh wee wat zou er thuis nog te wachten staan.

Hoe het verhaal verder ging ben ik gelukkig vergeten, maar de kapotte jurk zie ik nog voor mijn ogen, een hele mooie dunne nylon bloemetjes-jurk, helaas met een groot gat.
Tonny van der Heijden zei op 21 mei 2012 om 13:51
Als klein jongetje ben ik in de jaren zestig vaak in deze speeltuin geweest. Eenvoudig maar leuk genoeg en goedkoper dan destijds de speeltuin van De Nachtegaal, iets verderop.

Wat ik me kan herinneren was een reusachtige glijbaan, de wipwap, een schuitje die schommelde, een houten draaischijf, een loopbaan dwars door een ondiepe vijver en een soort rad waar je in kon lopen.

Na afloop naar de overkant om bij Martien Koolen in het houten frietkotje een ijsje of patatje kopen.
Trudy Pieters zei op 22 mei 2012 om 11:12
Ook ik kan het me als de dag van gisteren herinneren, zo'n 40 jaar geleden. Voor ons als gezin met 6 kinderen zat het er niet in met vakantie te gaan in de zomermaanden. Onze vakantie was een dagje speeltuin in Velp. Vanuit Uden met de bus naar Velp.
Heel de dag plezier, de hoge glijbaan en dan die schommels, van die schuiten...sommige gingen ermee over de kop!Wat een lef! en dan niet te vergeten de familieschommel en de roeivijver... maar natuurlijk eerst langs de lachspiegels. Echt een feest- dag met als klap op de vuurpijl:::: een frietje eten bij het kioskje aan de overkant.En dan weer met de bus terug naar Uden. Prachtige herinneringen, blij met......... Niks of juist blij met alles?
Mariët Bruggeman, namens BHIC bhic zei op 22 mei 2012 om 11:24
Beste Trees, Tonny en Trudy,

hartelijk bedankt voor al jullie levendige reacties op ons verhaal over de speeltuin van Velp. We zijn weer helemaal terug in de tijd door al jullie verhalen.

Nogmaals bedankt en met vriendelijke groeten,
Jan Bolwerk 22-05-2012 zei op 22 mei 2012 om 13:56
50 jaren geleden gingen we met het hele gezin op de fiets 12 kinderen en pa en ma naar deze speeltuin in velp vanuit het dorpje ERP 35 km .De hele dag plezier voor weinig geld .zoals ik mij kan herinneren was er ook nog een erg lange kabelbaan en een roei vijver achterin.wij hebben er veel plezier gehad verschillende keren zijn we er geweest
Dorethé zei op 23 mei 2012 om 01:16
De hoge glijbaan, de "schommelschuitjes", de familieschommel, de lange kabelbaan en de roeivijver kan ik me nog herinneren uit de jaren '70 in de speeltuin bij wat toen De Nachtegaal heette en bestierd werd door Karel en Fien Euwens-Peulings. Op die plek zit nu het ABC-restaurant (American Buffet Corner) met een klein speeltuintje.
Gezien het gebouw, de plaats van de speeltuin ten opzichte van het hotel en de Bosschebaan is dit een foto van de speeltuin bij de Nachtegaal (Bondshotel ANWB). We kwamen er niet zo vaak, hoewel we er dagelijks langs kwamen, op weg naar school. Er stond in die tijd ook nog het Paviljoen, waar o.a. carnaval gevierd werd. De Velpse kermis vond ook plaats op het terrein van de Nachtegaal en in het Paviljoen kon dan gedanst worden.

Wat ik ken als den Tol is nu Pannenkoekrestaurant den Tol en is/was jarenlang van de familie Hendriks.
Tussen de Nachtegaal en den Tol loopt de Zandkruiersweg. De friettent van wijlen Tien Koolen staat nog steeds aan de andere kant van de Bosschebaan, recht tegenover den Tol. Op de vierde en laatste hoek van de kruising Bosschebaan-Tolschestraat-Zandkruiersweg ligt het terrein van de Binkhof, een voormalig Jezuietenklooster dat in andere handen is gekomen en recentelijk helemaal verbouwd is.
Henk van de Goor zei op 1 juni 2012 om 09:10
In mijn geheugen staat gegrift dat wij met de misdienaars uit Reusel op reis waren en stopten bij de Speeltuin in Velp (Grave). Toen was ik een jaar of 10, dus het is ± 65 jaar geleden. Heel scherp in mijn geheugen staat dat een jongetje van ongeveer mijn leeftijd te dicht langs de zwaaiende schuitjes van de schommel liep en werd geraakt door een van de schuitjes. Hij was behoorlijk geblesseerd aan zijn gezicht. Mijn vader die als begeleider mee was heeft het kind opgepakt en naar binnen gedragen. Vraag mij niet of dat bij het Bondshotel was, want dat weet ik niet meer.
Marjo van Maasacker zei op 4 juni 2012 om 11:55
Vorige week stond er een foto van de speeltuin in Velp in. Vroeger als kind gingen wij af en toe naar deze speeltuin. Niet zo vaak, want vanuit Malden met 6 kinderen was dat toch een hele onderneming.

De glijbaan daar was leuk, maar wat me nog veel duidelijker bijgebleven is, is de houten loopplank over de vijver.
Je moest op een toren klimmen en via een loopplank die bestond uit allemaal planken onderling verbonden met touwen, droog naar de andere toren zien te komen.

Deze loopbrug hing, uiteraard heel slap, boven een vijver. Heel soms kon je redelijk droog naar de andere kant rennen. Meestal echter begon het met natte sokken en schoenen en uiteindelijk ging je gewoon helemaal nat naar huis. Het frietje of ijsje wat we in het kraampje aan de overkant van de weg soms kregen, smaakte er niet minder om...

Zo zie je maar wat een oude foto, een moment van leuke jeugdherinneringen kan oproepen.
J. Aldenhoven (telefonisch) zei op 4 juni 2012 om 13:43
We waren thuis met negen kinderen, twee jongens en zeven meisjes. Ik zat precies in het midden van het stel, met vier boven en vier kinderen beneden mij. Mijn ouders runden een winkel en een café (De Zwaan) in Zeeland. Mijn moeder was van de oude stempel en zij deed geregeld de "grote schoonmaak". Dan moesten wij kinderen natuurlijk het huis uit. Dan gingen wij met z'n negenen, te voet met de bolderkar, vanuit Zeeland naar Velp. In een stoet vertrokken we, al zingend van "Heeft mama een goeie bui en is papa niet te lui, nou dan gaan we naar de speeltuin."

Dat duurde een hele tijd voordat we er waren. Niet alle kinderen pasten in de kar dus dan moest díe weer lopen en dan díe weer... Anderhalf uur later kwamen we al moe bij de speeltuin in Velp aan. We kregen geen geld mee maar moesten zeggen dat we van Van Casteren waren. Dan wisten ze daar dat mijn vader 's avonds het entreegeld zou komen betalen.

We hadden geen snoep of geld voor een ijsje maar we genoten van de glijbaan, ookal zaten daar soms splinters aan. Of er viel er een broertje of zusje in de roeivijver en niemand die droge kleren bij zich had. En spelen bij die grote ouden zinken schommels die zo zwaar waren dat er nauwelijks beweging in te krijgen was. Ik geniet nog van al die herinneringen als ik er soms langskom. Alles is dan wel weg maar die herinneringen zitten voor altijd in mijn hart.

's Avonds kwam ons vader ons weer halen en dan had moeder een grote schaal met pannekoeken gebakken. Ik kan de geur nog ruiken. Dat was nu echt die mooie, ouwe tijd.
Geert Peulings zei op 13 juni 2012 om 11:33
Bij mijn moeder kreeg ik de foto uit de krant te zien van de speeltuin in Velp. Ik heb de foto nog opgezocht op jullie site en ben er zeker van dat een aantal gegevens op en bij de foto niet kloppen.

Laat ik eerst wat van mijn achtergrond vertellen: Ik ben Geert de kleinzoon van G (Grad) Peulings. Ik ben min of meer de familie archivaris die ook de stamboom van de familie Peulings heeft uitgezocht tot aan het begin van de 19e eeuw. De foto kan in elk geval niet uit ca. 1955 zijn. Dat kan ik voor een deel afleiden uit de naam (ik kom daar in de geschiedenis verder op terug) maar voor een ander deel ook uit het feit dat ik op de foto de ijskiosk niet kan zien staan en dat gebouwtje stond er zeker al vóór 1950. Mijn vader (Jan Peulings) is daar in 1947 begonnen als ijsbereider en verkoper, maar het houten gebouwtje stond er vermoedelijk al veel langer.

Wil je de hele bijdrage van Geert lezen? Inclusief mooie foto's en leuke anekdotes?

<a href="http://www.bhic.nl/data/docs/velp/speeltuin%20in%20velp.pdf" target="_blank">Lees dan hier verder.</a>
Jo van der Sloot zei op 7 oktober 2014 om 11:16
Nu ik de foto zie herken ik alleen het hotel er van. Dat er zo'n grote glijbaan was kan ik me niet herinneren. Was deze er eind jaren veertig? Zo zie je maar weer dat ouders ook toen met hun kinderen op stap gingen. Wat leuk, te voet in de kar op de fiets, het kan niet beter. Goed dat deze mooie activiteiten van toen bewaard worden door ze op te schrijven.
Jan Lamers zei op 19 juli 2016 om 15:27
Nu ik deze foto zie, komen er weer allerlei herinneringen over "De Nachtegaal" boven. Enkele jaren na de oorlog was het een feest als we vanuit Grave een dagje naar de speeltuin gingen. We maakten er altijd een "vakantiedag" van. Meestal gingen we met een groepje mensen uit dezelfde straat. Een aantal vriendjes met hun moeders. Natuurlijk gingen we te voet naar Velp met een "strandwagen" of bolderkar, volgeladen met oude kleren en dekens, brood en wat fruit en natuurlijke enkele flessen gazeuse en/of "aanmaak limonade" Het was een hele tocht en ik denk ruim 3 kwartieren lopen, dus al moe toen we daar aankwamen. Maar na even wat rusten en drinken kon het feest beginnen. Eerst een kaartje kopen bij de ijskiosk en dan via het tuintje met enkele zitjes door het draaihekje. Het leukste vond ik wel de "kettingbrug" waarvan het middelste stuk ongeveer 20 cm. in het water lag! Bovendien maakte die brug (ongeveer 20 m. lang met balkjes over 2 kettingen) lekker veel lawaai als je van boven naar beneden liep. Het was ook reuze spannend of je recht op kon blijven als je in het middelste stuk over die gladde balkjes moest rennen. We genoten vanzelfsprekend ook geweldig van die hoge glijbaan. De moeders waarschuwden telkens dat we de "matjes" die bovenaan lagen moesten gebruiken, want anders kregen we splinters in onze billen! De schommels vond ik nooit zo leuk, want het kriebelde te veel in mijn buik. Bovendien kon ik ze haast niet in beweging krijgen. Wel genoot ik van de ton die ronddraaide en die je dan in beweging moest houden. Er was ook een vijvertje met 1 of 2 bootjes, maar dat kan ik me niet goed meer herinneren. Van tijd tot tijd zochten we moeder op om wat te eten of te drinken. Tegen vijf uur was het weer verzamelen en als we erg lief waren geweest kregen we zelfs een ijsje en keerden we heel tevreden en vermoeid huiswaarts. Een enkele keer, als het gezelschap niet te groot was gingen we naar de "kleine speeltuin" Den Tol (Thans het pannenkoekenhuis). Vanuit Grave lag die net voor De Nachtegaal en die was inderdaad een stuk kleiner. Maar die had toch ook zijn aantrekkingskracht want er stond een echte draaimolen en op een pony en ezeltje mocht je een paar rondjes rijden! Met veel plezier denk ik nog vaak terug aan die mooie kinderjaren.
Annemarie van Geloven
Annemarie van Geloven bhic zei op 20 juli 2016 om 09:24
Wat leuk, Jan Lamers, dat deze foto weer zoveel herinneringen bij u oproept! Ik herkende dat gevoel van 'mijn speeltuin' vroeger elders in Brabant.

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.