Kijk, dan valt de appel toch niet ver van de boom. Leuk om te lezen, Liesbeth, dat jij je ook zo thuis voelt in het water. Een groter compliment kan je moeder eigenlijk niet krijgen :)

Als kind heb ik mezelf zwemmen geleerd. Afzwemmen, 2 x een diploma, heb ik bij mijn moeder gedaan en die was echt streng hoor! Daarna ben ik bij de Waalwijkse zwemvereniging gegaan. Daar heb ik mijn Jeugdbrevetten Reddend zwemmen gehaald. Nu zwem ik nog elke week in Dongen bij "De Vennen", waar ik met de ouderen aan aqua joggen doe. Zo blijf ik in conditie!

Bedankt Liesbeth voor je mooie aanvulling. Wat fijn dat je zulke fijne herinneringen hebt aan die tijd, en bijzonder om zo'n geëmancipeerde moeder te hebben! Was ze zelf ook heel sportief, en heb je de liefde voor het zwemmen overgenomen?

Hallo Marilou, natuurlijk herken ik mijn moeder in het verhaal! Elke morgen maakte zij me wakker om 6.15 uur om een eitje te koken en een boterham te maken, voordat ze om 6.45 uur naar het zwembad vertrok. Ze was heel toegewijd aan haar werk en in die tijd was het nog helemaal niet normaal, dat een vrouw werkte. Wij, als kinderen, hadden ieder onze taak in huis en hebben hier niet onder geleden hoor. In haar vrije tijd heeft ze veel met ons samen gedaan. Waar nodig werden wij ook ingezet, om mee te helpen op het zwembad. Als het heel druk was, brachten wij koffie rond naar de badmeesters aan het bad. Thuis werd er normaal over het werk gesproken.

Oh wat bijzonder Liesbeth! Herken je je moeder in het verhaal? Hoe sprak zij zelf over haar werk, deed ze dat wel eens?

Wat leuk dat mijn moeder hier vernoemd wordt