Ik kan me je vrees levendig voorstellen, Bert, om met zo'n scheur in je kostbare broek naar huis te gaan. Wat enorm lief dat die moeder het zo netjes heeft weten te maken. En heb je de gewoonte om je kleren zo netjes op te hangen ook later nog volgehouden?

De Plusfourramp
Na de oorlog was alles schaars. In 1950 kon je weer zonder bonnen kleding kopen als je al geld had, nog nooit had ik een lange broek gedragen. Het was een grote uitgave voor ons gezin. Mijn moeder nam mij mee naar een kleding zaak en ik kreeg mijn eerste Plusfour( pofbroek) Trots als ik was ging ik er mee pronken bij mijn vrienden. Een vriend had net een doortrapper. Dat is een baanfiets er zit geen rem op een dergelijk fiets. Mag ik er een keer op fietsen”ja, natuurlijk zei mijn vriend” Ik raakte met broek tussen de ketting en scheurde mijn broek.” Ik durfde niet naar huis mijn moeder het te vertellen. Mijn moeder zou ik veel verdriet aan doen. Wat nu, een van mijn vrienden zijn moeder heeft de plusfour zo goed als ze kon hersteld. Mijn moeder stond een keer daarna met de buurvrouw te praten en ze vertelde dat Bertje altijd zijn kleren netjes op een klerenhangertje ophing, hij is zo netjes, dat deed ik zo dat ze de scheur niet kon zien.

Wat een ontzettend leuk verhaal Gerard, vooral de namen die werden gegeven aan de verschillende soorten ondergoed. Ik vond het erg leerzaam om te lezen. :)