Jee, wat een ingrijpende gebeurtenis, Carel. Wat zul je bang zijn geweest, en wat een nachtmerrie ook voor je vader. Jouw verhaal geeft beeldend weer wat er onder die bizarre omstandigheden kan gebeuren: helpende handen van wie je het niet verwacht. En later ook de warme aandacht van zo'n boerengezin.
Maar bovenal lijkt het me verschrikkelijk om mee te maken als vierjarige. Denk je er nog vaak aan terug?