Oh, het blijft toch iedere keer bijzonder om te lezen hoe sommige keuzes of gebeurtenissen in het leven door 'toevalligheden' worden bepaald. Bedankt voor je toelichting, Paul. Je komt zo te horen uit een familie die graag de handen uit de mouwen steekt.

Het verhaal over de onderduikers kende ik natuurlijk wel, Marilou, alleen de details zijn nieuw voor mij.
Wij kwamen daar wonen omdat oom Cornelis Manders die getrouwd was met tante Truus, de zus van mijn moeder, in 1949 wilde emigreren naar Canada.
Ze hadden met mijn ouders afgesproken dat mijn moeder hun stoffen- en fourniturenwinkel en naai-atelier zou overnemen, omdat mijn vader ziek was en het boerderijleven te zwaar.
Toen mijn oom medisch afgekeurd werd ging de emigratie niet door, maar de afspraak bleef en ome Cil en tante Truus begonnen in Oss in de Peperstraat een meubelzaak en stoffeerderij. Hun kinderen Jo, Martien, Cor, Lenie hadden die lijn voortgezet en in ieder geval een van de kleinkinderen nog steeds.
Overigens hadden de broers van Cilleke de huizen aan de Schutsboomstraat 11 en 13 gebouwd, Wim Manders het timmerwerk en Martien Manders het metselwerk, een voor Cilleke en een voor Frans Schoppema. En op de plek waar Frans Schoppema eerst zat in de Runstraat 65 hadden ze ook 2 identieke huizen gebouwd.

Ah, dat moet dit vast bijzonder zijn voor jou om te lezen, Paul! Heb je fijne herinneringen aan die tijd?

En in dit huis heb vanaf mijn 2e tot mijn 20e gewoond.

Zo René, wat een prachtig verhaal. Bijzonder om te lezen hoe je je opa typeert., en die afsluitende regel... heel mooi gedaan! Dank voor het delen.