Smid Cornelis Hertogs was lid van het Varkenfonds., zie https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/het-varkensfonds-te-nieuw-borgvliet. Zijn naam komt terug in het kasboek van dat fonds met betalingen op 31 december 1922 en in latere jaren. Ook zijn beroep wordt vermeld. Volgens het jubileumboek 70 jaar Postduivenvereniging Nooit Gedacht 1924-1994 behoorde "smidje" Hertogs ook tot de oprichters van die vereniging. https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/arnoldus-jurgers-van-nieuw-borgvliet-zet-zich-in-voor-postduivenliefhebbers

Hieronder nog een fraaie foto van een GMC vergelijk tekening van Piet Bruins. Uit boekje Vijf generaties vervoeren, de geschiedenis van transportbedrijf Bakx.

Over put of putten gesproken. In het gedeelte waar op de foto de Borgward Isabella staat was een lange smeerput waardoor men staand onder de auto’s kon werken. Langs de put reden de jongens Van Kaam op de fiets naar achter. Helaas ging dat een keer mis. Door wegglijden van een fietswiel verdween een van hen een keer in de put. Als tegenover buur zag ik het gebeuren.

Bij het zien van de foto’s van garage van Kaam ging bij mij het dekseltje van het nostalgie-doosje wel heel snel open. Als we van school kwamen liepen we langs de voormalige smederij waar de geur van het smidsvuur en het gloeiende ijzer je vanuit de geopende deuren tegemoet kwam. Vaag nog herinner ik me de ronde put waar de ijzeren velgen om de karrenwielen werden gekrompen. Altijd spannend, wanneer de gloeiende velg onder hevig gesis van het water rond de velg werd geplaatst. Spannend omdat de houten velg best zou kunnen bezwijken onder dit vurig en sissend geweld. Dit was met recht indrukwekkend vakmanschap.

Nog later kwamen de auto’s in beeld en werd van Kaam dealer van het onverwoestbare merk Borgward. Een automerk wat, juist door z’n uitzonderlijk goede kwaliteit jammerlijk ten onder ging. Zo kon je ombouwsets bij de dealer kopen, zodat je oude Borgward er weer een jaar jonger jonger uitzag en je voor een luttel bedrag weer een zo goed als nieuwe auto had. Wel duurzaam natuurlijk maar economisch gezien niet erg slim.

Voorts zie ik op één van de foto’s een GMC staan uit de tweede wereldoorlog. Onverwoestbare zandsjouwers, voorzien van een Netam kipper, die in mijn herinnering in 1953, na de watersnood, onvoorstelbare hoeveelheden zand uit de diverse zandputten getransporteerd hebben om de dijken te dichten en die in mijn ogen altijd een treurige aanblik gaven. Geen wonder want die tijd was nu eenmaal niet om te juichen. Maar wel stoer hoor, die kettingen over de haken van de voorbumper en het immense houten (!) stuurwiel waar je stevig aan moest sleuren om het rond te krijgen. Als ik me niet vergis zat er ook nog een handgashandel aan het stuur waardoor je de auto vanaf de treeplank kon besturen.

Later ontmoette ik tijdens de havendagen in Rotterdam zo’n gerestaureerde GMC (Banjosplit) en heb hem uit respect voor zo’n prachtig stuk nostalgie uitgetekend in de zandput waarin hij eigenlijk thuishoorde.

Hoi Ad, wel het pand van smid Van Kaam die nog het ijzer van de plantenbakken van jouw Mattemburgh maakte, zoals Adrie van Kaam jou eerder mededeelde

Leuk verhaal Willem. De gebeurtenissen waar je over schrijft waren ver voor mijn tijd in BopZoom. Die begon pas in 1970. Het is wel leuk om met dit soort verhalen te ontdekken hoe het ooit was.

De auto die uit de garage steekt, is de Borgward Isabella:
https://auto55.mobi/retro/24230-borgward-isabella-1954-1962
Misschien wel de auto die Jan's vader huurde.

Wat leuk om te zien hoe het pand waar wij nu onze verfwinkel hebben er toen uitzag. Er is intussen wel heel wat verandert.

Een auto kopen ? Begin jaren '60 had mijn jongste zus een correspondentievriendin in Aalst, België. Mijn vader heeft één keer een auto gehuurd om die mensen in België te bezoeken. Daarna heeft hij maanden lang lopen mopperen, dat die ene dag hem een weeksalaris gekost heeft.