Ik zou graag in contact komen met Henk Buijnsters zijn Opa Petrus Buijnsters en mijn Opa Johannes Buijnsters waren Broers ik heb best veel beeld materiaal ook van de zussen van Petrus en Johannes, mijn moeder is een dochter van Johannes mijn Email adres is verkrijgbaar via info@bhic.nl
Dus Henk als je interesse hebt hoor ik graag van je , ook van je opa heb ik nog een foto

Bedankt voor jullie reacties, Michel en Henk. Wat tragisch om te lezen, Michel, van het overlijden van Franscis, zo net na de bevrijding. En Henk, je maakt ons nieuwsgierig... wat vertelde je vader dan? We zijn heel benieuwd!

Mooi om dit verhaal te lezen. Mijn opa Petrus Buijnsters was de oudste zoon van het gezin van Adrianus en Johanna. Mijn vader vertelde wel eens over zijn oma , die spoorweg wachteres was.

Leuk een verhaal over wachtposten bij het spoor te lezen. Mijn grootouders van moeders zijde waren dat ook. Franscis Driessen en Anna van Gestel waren in 1912 getrouwd. De ouders van Anna werkten bij het spoor aan het z.g. Bels Lijntje dat van Tilburg naar Turnhout liep. Per 1 januari 1914 ging Franscis als wegwerker ook bij dat lijntje werken en een jaartje later werd mijn Anna eerst hulpwachteres. Medio 1915, net na de geboorte van hun derde kind, verhuisden ze naar Alphen (en Riel). Anna werd verantwoordelijk voor wachtpost 12 in Alphen. Er was echter geen wachtershuisje, dus woonden ze in Alphen. Daar zijn vijf van hun negen kinderen geboren en twee daarvan enkele weken na hun geboorte gestorven. Een van die vijf kinderen was mijn moeder. Later werkten zij aan de lijn Tilburg-Den Bosch. Eerst in Berkel Enschot, toen Helvoirt en daarna Vught-Zuidoost de halte bij Wachtpost 18. Zij bedienden toen de halte en de overweg 25 meter verderop. Wat een beetje merkwaardig is, is een notitie op hun personeelskaarten op 10 november 1939. Franscis werd "Eervol, niet op verzoek, ontslagen wegens invaliditeit". Anna werd per dezelfde datum "Eervol, niet op verzoek, ontslagen wegens het ontslag van haar echtgenoot".
In november 1944 is bij de ontploffing van de laatste granaat in Cromvoirt Franscis gesneuveld. Het dorp was al een week bevrijd. Anna is in maart 1958 in haar slaap overleden.

Mede door het archief van Johan van Oosterhout houden we de geschiedenis van Brabant levend. Het laat zien hoe hard het leven op het Brabantse platteland vroeger was.

Nee Marilou nooit verhalen gehoord , zijn 10 kinderen waaronder mijn moeder wisten alleen dat hun opa en oma veel kinderen hadden en dat zij spoorwachters waren meer niet
Later heb ik veel interesse gekregen in het verleden en heb het verder na gezocht
Ik heb gelukkig zowat heel het verleden van toen tot nu op fotos en bidprentjes ,
Cor heeft er een heel mooi verhaal van gemaakt

Veel dank voor je indrukwekkende bijdrage, Johan. Het onderstreept nog eens hoe zwaar het leven in die tijd is geweest. Het is goed daar nu bij stil te staan. En wat moet het bijzonder zijn als uit dat gezin je opa voortkomt. Vertelde hij veel over zijn jeugdjaren?

Ter aanvulling van het leven van Adrianus en Johanna nog het volgende
De moeder van Adrianus , Adriana Buijnsters is nooit gehuwd geweest , dus vader loos opgegroeid
Johanna haar moeder overleed toen Johanna 9 jaar was , haar vader overleed toen Johanna 16 was
Van 1878 tot 1898 , dus in 20 jaar tijd kregen zij 16 kinderen
Adrianus en Johanna hebben vanaf 1882 tot 1918 het overlijden van 10 kinderen meegemaakt
De jongste van de 16 was mijn opa , hij was de 3e Johannes , kreeg zelf ook nog 12 kinderen , waarvan 10 groot gebracht

Zestien kinderen, zes overlijdens voor twee jaar en heel hard werken; wat een intensief leven hebben Adrianus Buijnsters en Johanna Neidt gehad, Cor. Mooi dat je ze hier weer voor het voetlicht brengt met deze indrukwekkende bijdrage.