Interessant! Dank voor deze bijdrage Rini.

Er waren ook vredesactivisten die vernielingen aanrichtte bij de omheining van de vliegbases Volkel en tot een taakstraf werden veroordeeld.
En daarbij ingezet, begin 2000, bij het lemen van de middeleeuwse gebouwen van het op te richtte Historisch Museum van Eindhoven.
Noodgedwongen stopten zij als vredesactivist, ‘ik wil ook mijn kleinkinderen op zien groeien.’

Mooi deze anekdotes en verhalen van degenen die Koning nog hebben gekend, gezien en gesproken. Zelf alleen de genoemde biografie gelezen, waarin zijn leven en idealen en daden, activisme ook mooi in de tijd worden geplaatst. Dank voor het delen Jose en Guido!

Heb Kees een aantal malen mee mogen maken: hij was toen al "groot". Ben op zijn begrafenis geweest samen met mijn goede vriend Bingöl. Toen heeft dat heel veel indruk gemaakt: een kist gemaakt van pallet hout en geen bloemen (vond Kees verspilling). Maar zijn geliefde zonnebloem was er wel

Kees Koning was in de jaren 60 van de vorige eeuw Kapelaan in ons dorp Beek en Donk.
Hij lag regelmatig in onmin met de Pastoor en kreeg dan niets te eten.
Wij waren een gezin met 13 kinderen dus een meer of minder maakte niet zoveel uit en de "Kapelaan" schoof dan aan bij ons aan tafel.
Toen de Kapelaan de parochie verliet kregen wij als afscheid cadeau zijn hond basje, welke de zelfde karakter trekkingen had als de Kapelaan.