Hallo Michel, bedankt voor je reactie hier.

Inderdaad wel bijzonder dat die naam Rassers zo als een rode draad weer terugkomt in je leven, en in zo'n totaal verschillende gedaantes. Leuk dat je dat hier laat weten, dank daarvoor.

Dit is inderdaad een merkwaardig verhaal.
Maar wat mij opviel is dat er honderd jaar geleden al een jurist in Breda was met de naam Rassers. Ik ben in Breda opgegroeid. (zie mijn verhaal over de spoorbuurt anno 1950).
Met die advocatenfamilie heb ik ook enkele keren te maken gehad. De eerste keer als net beginnende puber tijdens de (v)echtscheiding van mijn ouders in de jaren 1960. Mr Rassers vond het toen nodig dat ik als getuige werd gehoord vanwege de beoordeling of er sprake was geweest van een "verzoening". Dat was toen het juridische redmiddel om geen echtscheiding te hoeven uitspreken. Dat deden ze in die tijd liever niet bij een rechtbank in het katholieke zuiden.
Een tweede keer contact was in de jaren '90, toen het bedrijf waar mijn echtgenote geruime tijd het beste van zichzelf had gegeven, was overgenomen door een concurrent en die haar (en meerdere collega's) wilde ontslaan zonder ontslagvergoeding. De Britse eigenaren vonden het maar niks dat er in Nederland vergoedingen moesten worden betaald als je iemand buiten knikkerde. Een mr. Rassers heeft hen toen duidelijk gemaakt dat het wellicht in het Verenigd Koninkrijk normaal is mensen zo te behandelen, maar dat er in Nederland een socialere wetgeving van kracht was. Knarsetandend zijn ze akkoord gegaan, omdat Rassers dreigde met een rechtszaak.
Ook op hen website is te lezen dat ze al meer dan 100 jaar in Breda praktiseren als advocaten en procureurs.