Er staat een foutje in de tekst: De Baronielaan was wel groot en succesvol, maar is nooit gelegaliseerd. Pierre bedoelt hier Het Bastion in de Bastionstraat/Tuinbouwlaan.

Dank Paul, ik ga het aanpassen en kom trouwens graag weer eens bij je langs. Er valt voor Breda nog zoveel te vertellen over het actieverleden. Tijdens mijn eerste bezoek leverde dit al een indrukwekkende lijst op. : ) Ik mail je nog.

Is de historie van kraakpand Grote Markt 50 in beeld? Ik weet niet meer welk jaartal, maar ik kwam er wel. Heb enkele herinneringen.

Kees, dat was eind 1979, begin 1980.

Ik herinner me de barricades in het pand die werden gebouwd tegen aanvallen van knokploegen van De Pree. Er werden nachtwakes gehouden. Er waren regelmatig feesten en optredens. Dat gaf irritatie bij De Pree, de horeca in Breda. Ook sommige krakers gaven overlast. Zo was er een jongen uit België met psychische problemen, die de wanden volschreef, en regelmatig luid schreeuwend rond liep.

Hallo Kees, dank voor het reageren. Ik ben wel benieuwd naar je verdere herinneringen. Die feesten en optredens bijvoorbeeld: waren dat dan punkbands toevallig of was het breder georiënteerd? En hoe is het eigenlijk met dit kraakpand afgelopen? Betekende zo'n confrontatie met de knokploegen van De Pree uiteindelijk het einde of hebben de krakers er uiteindelijk een nieuwe bestemming aan kunnen geven?

Helaas zijn dat ook mijn vragen.... Of er punkbands optraden, weet ik niet meer. Mijn concreetste herinnering is mijn eigen optreden daar, met de jazzband Frater Fellatio sextet. We speelden heel lang en hard het feestnummer La Bamba, tot ik niet meer kon (blazen). Verder herinner ik me dat De Pree vooral niet blij was met de feesten die er werden georganiseerd. Dat zou valse concurrentie met de horeca zijn. Vandaar die dreiging.

Ben bijna 70 en op zoek naar beelden en verhalen uit mijn jeugd. Was als prille onervaren 15-jarige regelmatig bezoeker van De Veste, hier door u Provadya genoemd. Heb daar mezelf geamuseerd maar ook ontdekt, er is toen de kiem gelegd van mijn later engagement in vele richtingen.
Ik was, hoe jong en onervaren ook, aanvaard in twee communes (ja, zo heette dat toen...) in de Hoge Vught: in een flat ergens bij de Jacob Romanstraat en in een huis in de buurt van de Temsestraat (voor zover ik nu probeerde opzoeken). Vele mindblowing feestjes daar meegemaakt....
Het huis in (waarschijnlijk) de Temsestraat was van iemand die ook ergens in de leiding van De Veste zat. Voor zover ik me herinner heette hij Wim Zonnenberg of zoiets.
Hij heeft mij door een paar moeilijke periodes geholpen: puberteit, niet aarden in het "normale" uitgaansleven op de Havermarkt van o.a. de broeders De Pree (waar ik misschien best toegang toe had omdat twee ooms van mij daar zeer dicht bevriend mee waren), thuis geen enkele backup, enz.
Maar net toen ik daar bovenop kwam is mijn leven serieus veranderd omdat ik de vrouw van mijn leven leerde kennen. Degene waar ik nu na 50 jaar nog altijd bij ben.
Vermits zij Belgische is verhuisde ik naar Antwerpen en ben dus alle contact met mijn Bredase verleden verloren. Ook omdat mijn vader het nodig vond om juist voor zijn overlijden alles wat er was van foto's en andere herinneringen van zijn kinderen te vernietigen, heb ik niets meer uit mijn jeugd. Ik probeer nu een en ander terug te vinden via de zoekterm Heuvelkwartier, of De Veste, of Stadsarchief Breda, en daardoor kwam ik hier terecht.
Bredase verhalen, foto's, namen of andere info uit de periode 1968 tot 1975 mag je altijd aan mij doorsturen, zeker als het gaat over het Heuvelkwartier..

Nog bedankt Ad voor je terugblik op je Bredase verleden. Ook mooi hoe je beschrijft wat het 'aanvaard worden' in die 'communes' voor je heeft betekend, de steun en hulp die er werd geboden als puber. Mochten er nog meer verhalen, foto's e.d. worden gedeeld hierover, Heuvelkwartier, De Veste, dan geven we het door en/of plaatsen we het direct hier. Nog wel een vraagje: toen jij er kwam, in De Veste, was dat ook de tijd dat Provadya er zat? Was dat dan later of ervoor?

De beschrijving van De Veste zoals ik het kende komt volledig overeen met het hoofdstukje "Provadya' hierboven. Alleen kan ik me de term Provadya totaal niet herinneren, ik kende enkel De Veste.
Dankzij een iets ouder vriendinnetje bij ons in de Houtmanstraat kwam ik daar terecht. Het was een voormalige school, met een voorgebouw waar een soort van kunstacademie in de diverse vroegere klaslokalen zat, een binnenplaats, en een achterbouw waarvan de benedenverdieping de voormalige sportzaal was. Daar gebeurde het allemaal. Daar hielden wij ons bezig met wat tegenwoordig 'chillen' genoemd wordt. Met inderdaad vloeistofdia"s, blowen, alternatieve muziek, soms een optreden, en ook proberen meisjes te versieren. Maar zoals ik al zei: ik was een totaal onervaren puber die eigenlijk blij was dat hij ergens terecht kon, dus veel verder ging het allemaal niet.
In de bovenverdieping waren er voormalige klaslokalen waar er van alles gebeurde (orgies?) of bekokstoofd werd (kraakplannen?) waar ik, als jonkie, nooit aan te pas kwam. Daar zat misschien Provadya?
Dit alles beslaat inderdaad de periode 1968 tot 1972, zoals ook beschreven in het bovenstaande stuk 'Provadya'. Maar nogmaals: voor mij was het De Veste.

Doordat ik zo jong was, aardde ik niet in andere uitgaansplaatsen. Op de Havermarkt raakte ik zelden ergens binnen wegens te jong (ondanks dat twee ooms van mij dik bevriend waren met de gebroeders De Pree, en ondanks dat ik gebuur en bevriend was met Ad Van Koolwijk, een van de bekendste portiers van de Havermarkt). Trouwens: ik was meer een bluesliefhebber, geen discotheektype, en vooral: ik had de centjes niet!
Iets alternatiever maar nog altijd een feestplaats, was er Het Klapcot. Eigenlijk hetzelfde verhaal: te jong en geen geld.
Nog alternatiever had je De Trapkes, De Beijerd en Het Hijgend Hert. Daar kwam ik al eens meer, maar zoals in jouw bovenstaande artikel wordt gezegd: soms wel iets te elitair en/of intellectueel, wegens cliënteel van Sint Joost of de Sociale Academie. En weeral: iets te jong, en geen geld.
Dus bleef De Veste over als goedkope en toch leuke uitgaansmogelijkheid....

En om van een niet zo leuke thuissituatie weg te zijn, waren er ook de twee communes in de Hoge Vucht. Een grote flat in waarschijnlijk de Daniel Marotstraat en zeker een huis in de Kaprijkestraat (ik dacht in mijn vorige bericht dat het respectievelijk de Jacob Romanstraat en de Temsestraat was. Ja, ik heb nog wat opzoeking gedaan...)
Twee adressen waar er altijd heel veel volk aanwezig was als bewoner of bezoeker, er bijna constant gefeest werd, en iedereen welkom was: van zeer jong scholiertje zoals ik, tot middelbare maatschappelijk werker, en alle leeftijden en beroepen daartussen. Geweldige tijden daar meegemaakt, alleen geen echt heldere herinneringen meer wegens de jaren en een mist van wiet-rook...

Uiteindelijk gaat het hier over een periode van “maar” vier jaar, maar ik heb die zeer intens beleefd. Ik heb zelfs twee keer een korte tijd in Amsterdam doorgebracht, officieel op bezoek bij een vakantievriendje, maar in werkelijkheid wat rondzwervend. Als 15-jarige zeker toen niet zo vanzelfsprekend.
Dit alles maakt dat ik op die korte tijd meer heb meegemaakt dan anderen op hun halve leven.
En raar maar waar is me dat de rest van mijn leven constant overkomen. Ik heb verschillende levens geleefd, carriëres en beroepen gehad in zeer uiteenlopende en soms rare sectoren, enorm veel gefeest, veel mensen verder geholpen, zeer geëngageerd geweest. Een kroniek van mijn leven zou meerdere boeken tellen.
Maar het Bredase gedeelte van mijn leven blijft wat leeg. Ik heb uiteraard mijn herinneringen, maar verder weinig of niets tastbaars, vermits mijn vader (zoals ik al eerder vermeldde) het nodig vond om alles over zijn kinderen te vernietigen. En daarom blijf ik nieuwsgierig en rondzoekend over Bredase zaken van 1960 tot 1975.