Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (39)

Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 17 december 2023 om 15:41
Dag Bart, bedankt voor je mooie reactie! Misschien wil je de foto's hier wel delen? Dat kan via info@bhic.nl ovv Pax Christi. En voor je verhalen is hier ook altijd een luisterend oor ;)
Bart van den Donk zei op 17 december 2023 om 06:20
Ik heb nog steeds de boekjes met alle schrijfsels van mijn kapittel-genoten.

Elkaar leren kennen via spelletjes en tijdens de wandelingen door de mooie omgeving in en rondom 's Hertogenbosch.

Zingen en muziek maken. Ik had mijn dwarsfluit (en was niet de enige) mee en een van de beleiders zelfs een gitaar.

Soms was het koud en nat. Dat deelde we dan samen op weg naar volwassenheid. Spreken over de toekomst. Over de beleving van het leven. Verdieping zoeken en betekenis geven aan het eigen en gezamenlijke bestaan.

Mijn ouders hebben elkaar leren kennen via de Pax Christi voettochten.

En je ging natuurlijk met de trein. Daar herkende je (na mijn eerste keer) de jongeren die ook mee gingen lopen aan de rugzakken. Het zoeken van je eigen kapittel bij de Brabant hallen en dan de allereerste kennismaking met je eigen kapittel.

Ik heb vast nog ergens foto's.

Mijn meest bijzondere herinnering was de keer dat mijn verjaardag (21 oktober) samen viel met de laatste dag.

Och er is nog zoveel meer te vertellen.

Ik herken de verhalen en vind het jammer dat het niet meer bestaat.

Naar mijn idee zou ook de huidige leeftijd van 15 tot 17 jarige zo iets mee moeten kunnen maken. Het blijft een zeer bijzondere herinnering voor de rest van je leven.

In alle dankbaarheid, Bart.
Bart van den Donk zei op 17 december 2023 om 05:53
Ik heb meerdere jaren meegelopen en kan me nog herinneren dat ik in een groep meegewerkt heb aan 1980 "De Wereld Vermaken".

Het was iedere keer een intense ervaring met leeftijdsgenoten vanuit heel Nederland en België.

Het heeft mij zeker gevormd en blijft een kleurrijke herinnering van samen beleven en samen zijn.

Ik ben nooit echt gelovig geweest, maar deze voettochten hebben mij als mens zeker meer inzicht gegeven in ons bestaan.
Jack Span zei op 11 april 2023 om 18:47
Dag beste mensen, Bij toeval ? kwam ik dit forum tegen . In 1978,1979 en 1980 liep ik mee met de voettocht in Den Bosch. Een herinnering voor het leven. De eerste jaren erna nog intensieve contacten en reunies onderhouden. Ook helaas al enkele overlijdensberichten
van oud kapittel genoten ontvangen. Zo gaat dat. Nu bij overlijden Huub Oosterhuis kwamen weet herinneringen boven en dan ga je googlen eni mijmeren. . Jack Span
Germa Klaassen zei op 7 februari 2023 om 16:21
Wat bijzonder om al die oude maar toch levende herinneringen te lezen.
Ik heb zelf 2x in Den Bosch meegelopen, waarschijnlijk in 1973 en 1974. In Engeland heb ik de voettocht in Suxxes gelopen en daar mijn vriendin Lia ontmoet. In het jaar later met Lia verschillende buitenlanders opgezocht. Zo hadden wij een reünie in Hamburg, we zijn in Engeland en Schotland geweest om mensen op te zoeken en met de Nederlanders hebben Lia en ik nog lang contact gehad.
In 1979 ben ik in Barcelona geweest. Op de heenreis kwam ik in contact met Frans van Dijk. Prachtige dagen gehad, veel mensen leren kennen. Hoewel we geen contacten meer hebben aan die reis zijn Frans en ik, na de eerste ontmoeting in de trein, altijd bij elkaar gebleven. Dat al 44 jaar. Nog steeds heel rijk met elkaar en met onze 3 kinderen en 6 kleinkinderen.
In plaats van ringen droegen wij altijd het Taize vogeltje.
Dus voor ons altijd een mooie herinnering...
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 19 oktober 2022 om 16:00
Je hebt helemaal gelijk, Yvon (en mijn collega Mariët had je mailtje al eruit gepikt en verwerkt). Succes met de uitwisseling!
Yvon zei op 19 oktober 2022 om 12:07
Beste Marilou, ik heb dit verzoek op 17-10 al naar jullie mailadres 'info@bhic.nl' gestuurd, omdat deze gegevens niet openbaar op de site moeten komen....
bij voorbaat dank.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 19 oktober 2022 om 08:39
Dag Els en Yvon, hebben jullie elkaars gegevens of zal ik achter de schermen wat doorsturen? Geef maar een seintje hoor.
Els Rensink zei op 17 oktober 2022 om 12:18
Dan stuur ik het naar je op Yvon. Mocht je het niet meer gebruiken dan kan het misschien naar het katholiek documentatiecentrum. Ik heb ontdekt dat ze daar een archief hebben van de pax christi voettochten!
Yvon zei op 16 oktober 2022 om 17:22
Ik heb geen speciale expertise op het gebied van muziekgeschiedenis, maar als er geen andere belangstellenden zijn, dan zou ik het graag hebben! Ik leer mijn kinderen (en hopelijk ooit kleinkinderen) ook de oude Nederlandse liedjes die ik weer van mijn vader geleerd heb. Dus bij voorbaat dank!
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 16 oktober 2022 om 17:18
Ik kan me voorstellen dat dat een prachtbundel moet zijn voor mensen die in die tijd deze liederen hebben gezongen. Wat aardig dat je dat hier aanbiedt, Els. Ik ben benieuwd naar de reacties.
Els Rensink zei op 13 oktober 2022 om 13:18
Met het opruimen ben ik een prachtige liederenbundel tegengekomen van de Pax Christi voettochten. Met zorg samengesteld en een overzicht van nationale en internationale liedjes uit de jaren 70 maar ook oud Hollandse liedjes. Een huzarenstuk met 146 liederen. Het is muziekgeschiedenis. Weet iemand misschien wie dit toen gemaakt heeft?
Heb er zelf van genoten. Kan ik er nu iemand anders blij mee maken?
Hans Kragten zei op 8 oktober 2022 om 12:13
Ook ik heb zowel de route in Ierland als in Spanje gelopen. Onvergetelijke ervaringen. Het toen nog zeer katholieke Ierland met feestjes in de dorpen tussen Limerick en Kilkenny waar halverwege de avond een wees gegroet werd gebeden met de pastoor en
‘S avonds bij de familie spookachtige verhalen werden verteld door een oom, welke mij meer raakten dan ik dacht, zeker toen ik voor het toilet naar een donker huisje achter in de tuin werd verwezen...
En heel veel eten, want iedereen dacht dat we wel uitgehongerd zouden zijn van het lopen!
Barbara van Dijk zei op 8 oktober 2022 om 11:47
Ik herinner me Pax Christi tochten die begonnen of eindigden in Uden in de 60er jaren.. In mijn herinnering ging dit gepaard met een beetje hippie-achtige activiteiten, maar ik weet het niet zeker. Qij waren nog lagere school kinderen. Er is ooit n foto verschenen in t Brabants Dagblad waarop mijn zusje, mijn nichtje en ik op n hek zitten, tijdens zo'n bijeenkomst. Misschien is die nog ergens te vinden?
Barbara van Dijk
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 3 oktober 2022 om 14:44
Wat ongelooflijk bijzonder, Louis! Wat mooi dat het contact weer tot stand is gekomen en wat leuk dat je dat hier laat weten. Dank daarvoor!
Louis van Wayenburg zei op 3 oktober 2022 om 14:28
Ik heb meegelopen in de internationale Pax Christi voettochten in Ierland en Spanje (Catalonië). Onvergetelijk mooi, harmonieus, interessant. Tijdens de voettocht in Spanje heb ik een Spaans meisje leren kennen (Marta) waarop ik verliefd werd en waarmee ik sinds 3 jaar weer (mail)contact heb. Na 50 jaar komt ze vandaag samen met haar zoon mij en mijn vrouw opzoeken.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 4 april 2022 om 09:05
Beste J.M.C. van Zwieten, hartelijk dank voor uw reactie. Fascinerend om te lezen dat deze bijeenkomsten zo bijzonder waren en zo'n grote impact hebben gehad. Mocht u er een langer verhaal aan willen wijden, dan plaatsen we dat graag.
J.M.C. Van Zwieten zei op 3 april 2022 om 15:55
Hoewel ik zelf niet heb deelgenomen aan zo'n Pax Christi voettocht ervaar ik nog steeds- na 70 jaar -de emotie en dierbare herinnering die gepaard gaat met het horen van het bij de deelnemers overbekende lied van Père Duval.
Tijdens een meerdaags verblijf op Ons Erf in Berg en Dal - olv Theo van der Steen -met een groep medestudenten van de kweekschool Thomas Morus te Rotterdam heb ik eenzelfde diep doorvoelde ervaring mogen meemaken.Het samen onderweg zijn. Alles nog vóór ons, vol idealisme. In een tijd van grote veranderingen. Ons devies "à l'autre "namen we mee terug in onze bagage naar huis. Dat alles is van grote invloed geweest op mijn levenspad.......on se va chantant...!
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 2 augustus 2021 om 10:29
Hallo Hanneke, bedankt voor je berichtje. Weet je nog waardoor dat kwam, dat gevoel van samenzijn? En hoe zat het met die wekker, waarom was die nodig? ;)
Hanneke Wijnker zei op 1 augustus 2021 om 22:28
Ik heb de tocht ook een keer gelopen, eind jaren '70, en ik vond het gevoel van samenzijn prachtig. Wat heb ik gehuild na het afscheid.
Ik herinner me niet veel van de tocht, behalve dat een van de begeleiders een wekker om zijn nek droeg en dat hij daarna nog met vrienden in de tuin bij mij thuis heeft gekampeerd.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 6 mei 2021 om 12:10
Leuk om al die reacties te lezen en wat fijn dat jullie terugkijken op een mooie en belangrijke periode. Waardoor komt dat toch, denken jullie?
Jeanne van Engelen zei op 5 mei 2021 om 18:09
Van 1972 t/m de laatste Voettocht in 1983 was iki van de partij. Zowel de Bosshe als de Almelose pPax gelopen. De laatste Bossche jaren op de route Erp-Schijndel-Den Bosch.
Veel van mijn nog bestaande belangrijke vriendschappen zijn bij de Pax ontstaan. Mijn lief met wie ik sinds 1984 samenben leerde ik er kennen.
Mariette van Mackelenbergh zei op 3 januari 2021 om 22:44
Wat is het toch leuk om alle verhalen te lezen! Ik deed in de jaren 70 mee en leerde er mijn man kennen. Samen hebben we met veel plezier een aantal keren een kapittel begeleid. Enkele mensen werden vrienden voor het leven.
Ook ik heb goede herinneringen aan deze tijd waarin elkaar ontmoeten en samen praten en wandelen naar het mooie Den Bosch en het samen zingen terwijl je op de koude vloer van de Sint Jan zat zo overweldigend was. Het was een bijzondere periode in mijn leven en nog altijd is het mensen ontmoeten en met hen op ‘reis’ gaan een deel van mijn leven. Ieder jaar in de herfst, als ik door de omgeving van Den Bosch fiets, zing ik het liedje ‘ ga maar ga maar in oktober’..... en denk ik aan de Voettochten
Cees de Vrieze zei op 16 december 2020 om 11:18
Ik moet in 1965 gelopen hebben en werd vanochtend wakker met de melodie van het Pax Christi lied (Tout au long des longues plaines) in mijn hoofd. Ik kon maar niet op de worden komen en zocht het op op Google en kwam hier uit. Ik herinner mij dat we geslapen hebben op een houten vloer boven de koeienstal. Bedekt met een laag stro. Door de kieren in de vloer kon je de koeien zien en horen. En het was lekker warm daarboven. Verder weet ik nog dat een leuk meisje blaren kreeg en die heb ik toen naar Den Bosch op mijn schouders genomen. Een scherpe herinnering heb ik aan de bijeenkomst in de Sint Jan van Den Bosch en de samenzang met zoveel mensen. Een gebeurtenis die mij nog altijd is bijgebleven en sterke emotie oproept aan die goeie tijd. Wat heb ik daar genoten.
Hans Kragten zei op 11 oktober 2020 om 11:05
Hallo Yvon,
Ik heb de route vanuit Zeeland inderdaad een keer gelopen. Misschien was ik de ‘Hans’ van jouw kapittel. Ik had kastagnebruin haar, een baardje en een (toen populaire) donkere bril. Inmiddels is mijn haar wit en het baardje verdwenen...
Ik hoop, dat je in ieder geval goede herinneringen hebt aan die Hans. Hanzen zijn eigenlijk best wel aardige lui, toch?
Heb jij nog wat gehad aan jouw ervaringen ‘en route’ ?
Mirjam Bros zei op 10 oktober 2020 om 22:29
Hoi Yvon, ik ben lid van een gespreksgroep van de Ontmoetingskerk in Nijmegen en onze gespreksleidster vraagt naar de tekst van dit lied. Kun je dit aub sturen naar info@bhic.nl tav Mirjam Bros? Heel erg bedankt. Vriendelijke groet.
Yvon zei op 10 oktober 2020 om 20:15
Dag Mirjam, ik heb inderdaad in mijn boekje de tekst en muziek van het oktoberlied. Ik kan een foto ervan naar je mailen, wat is je mailadres?

Ik zat in de groep Kapittel 143, route 12 van Zeeland via Vinkel naar Den Bosch. We hadden een Hans als begeleider. Zou het Hans Kragten zijn? Ik heb nog een foto van hem... :)
Mirjam Bernards zei op 7 oktober 2020 om 16:01
Aan Yvon: staat in jouw boekje ook het oktoberlied? Zo ja, zou je mij dat dan willen/kunnen mailen?
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 13 mei 2019 om 10:38
Wat bijzonder, Yvonne! En leuk dat je dat boekje nog steeds hebt, wil je er een foto van opsturen? (via info@bhic.nl ovv Pax-Christi-voettochten) Dan zetten we dat hier graag bij.
Yvon zei op 9 mei 2019 om 19:42
Ook ik heb vele mooie herinneringen aan die ene keer dat ik meeliep als deelnemer, in 1976. Ik heb het boekje nog 'grond onder je voeten', met alle liedjes erin en de teksten die de mededeelnemers erin geschreven hebben. Jammer te lezen dat het sinds 1984 niet meer georganiseerd wordt. Iets dergelijks dat zo vormend werkt, zou ik de jongeren van nu ook gunnen.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 3 augustus 2018 om 09:39
Bedankt voor je reactie Hans en wat een mooie en intense herinneringen heb jij hieraan. Dat vraagt inderdaad om een herleving van deze voettochten.
Hans Kragten zei op 1 augustus 2018 om 16:19
Het was voor mij al die keren dat ik heb meegelopen een intense ervaring! Ook ik ven met mijn echtgenote in Taize geweest (toen frere Roger was doodgestoken door een verwarde vrouw) met 2000 man stil zijn en dan een persoon die een lied zingt, dat wordt doorgegeven in vele talen: kippenvel!!
Na jaren van stilte lijkt er weer ruimte te ontstaan voor religie. Ik gun de huidige jeugdigen van harte deze belevenis, die voor mij het beschermende cocon van de middelbare school openbrak en mijn eerste grote ervaringen bracht, buiten mijn inner circle. Zou er nog ergens een reïncarnatie zijn van Pater Piet Verhoeven, om zoiets weer eens te organiseren? Of houden we het. In de EO jongeren dagen en de Passion?
Rob zei op 1 augustus 2018 om 15:43
Ik heb in 1963 mee gelopen met de Pax Christi voettocht. Van het plaatsje Haaren via Vught naar Den Bosch. En inderdaad overnacht op een boerderij en bij particulieren. Ik weet geen namen meer behalve een meisje Jeannie uit Haaren. Met haar heel leuke gesprekken gevoerd.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 17 januari 2017 om 12:55
Bedankt voor je reactie Wim, heb je toevallig nog foto's van je voettocht?
Wim van Kreij zei op 16 januari 2017 om 16:04
Ik heb in 1963 deelgenomen aan de Pax Christi Voettocht. Ik woonde toen in Tubbergen en we starten in Uden
Hans Kragten zei op 25 april 2016 om 00:00
Ik heb in 1970 voor het eerst meegelopen en in 1971 in de 'oud routiers' route meegelopen. Daarna nog jaren meegegaan in Nederland, maar ook in de internationale routes in Ierland, Spanje (Barcelona)en Engeland.
Met de groep uit 1971 hebben we al twee reunie's gehouden en gaan we elkaar begin september van dit jaar weer terugzien!
Inmiddels allemaal richting pensioen, maar nog steeds mede gevormd door de Pax CHristi van 1970-1975.
Hans Kragten
Adrienne Draisma_Monté zei op 7 oktober 2015 om 15:16
Ook ik heb goede herinneringen aan de Pax-Christivoettocht in mijn examenjaar 1963.Telkens als ik in Frankrijk in de buurt van Chartres kom komt het zingen van het pelgrimslied van Chartres bij mij boven: tout au long des longues plaines ,peuple immense va chantant ,ils n'ont pas leur père avec eux ,mais ils savent bien leur chemin.Al zingend o.a dit lied tr.okken we op zaterdag de St jan binnen. Wij hadden als thema -onderwerp de Bergrede... Het is allemaal blijven hangen met een gewelig goed gevoel
Rini de Groot. zei op 5 maart 2013 om 23:29
Enkele jaren geleden bracht ik samen met mijn vrouw een bezoek aan Taizé in Frankrijk en proefde we de samenhorigheid, met oa.het zingen tijdens de dienst door de jeugd en werden jaloers dat het voor ons vroeger niet mogelijk was aan zo,n “evenement” deel te nemen.
De laatste foto boeit mij, tot enkele jaren geleden mochten we nog slapen in het losse stro van de open Stroschuur in het Eindhoven Museum.
s, morgens werden we dan gewekt door het kraaien van de Haan, in gezelschap van zijn kippen, het was zijn verblijf overdag. Samen hadden zij de nacht doorgebracht op de takken in een boom.