Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (9)

Aart zei op 15 februari 2023 om 16:30
Op 15.2.2023 zijn alle oude foto’s uit de jaren zestig en zeventig die betrekking hebben op het pand Lage Donk 9 (oude nummering!) te Etten-Leur ingeleverd bij de heemkundekring Jan Uten Houte te Etten-Leur. Na dik 50 jaar zijn ze dus weer “thuis”.
Jo
Jo zei op 22 juli 2022 om 07:01
Een stukje geschiedenis met foto's in een mooi verhaal. Dank voor het delen Aart. En de herinneringen van Maria brachten mij even terug in de tijd.
Bert van Herk zei op 21 juli 2022 om 11:00
dit is inderdaad puur goud, wees zeer zuinig op deze foto's, gelukkig liggen ze bij het BHIC zeer goed opgeborgen.
Ad Rijkers zei op 20 juli 2022 om 16:51
Een bietensnijder dat was bij ons: unne mangelmeule.
Cor Kerstens
Cor Kerstens zei op 14 juli 2022 om 11:52
#Aart van Bockel, mooi dat je dit voor het nageslacht hebt vastgelegd. Gistermiddig fietste ik nog over de Lage Donk, een van de mooiste buurtschappen in de gemeente Etten-Leur. Schuin tegenover het boerderijtje staat de voormalige boerderij van de Maatschappij van Welstand (zie artikel op Het Geheugen van Brabant). De laatste die hierop boerde, was Ko (Jacobus Gelijns).
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 12 juli 2022 om 16:52
Bedankt voor je levendig beschreven herinneringen, Maria. Leuke toevoegingen!
Maria zei op 11 juli 2022 om 13:07
O, en het rund zie je in natuurgebieden weer terug.
Koeien voor melk? Mag niet, maar westenders lijken er op.
Ik krijg een beetje een dubbel gevoel bij van alles.

Goed dat er zoiets als deze foto's zijn.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oeros#Terugfokken_van_de_oeros
Het ging over de bouwstijl.
Het dierenverblijf en hooiberg zijn afgeleiden.
Maar er staat wel enkele dingen in.

Overal was een kelder aanwezig. Er waren nog geen koelkasten.
Geen riool, maar wel een mestvaalt. Ik heb nog enkele poepdozen (hout met deksel) gezien. In totaal maar één keer op gezeten.
Afkoelende weckflessen en dergelijke werden in bed gezet.
Ik geloof om het bed op te warmen. Ik hoor te veel en te vaak "gelukkig hoef ik daar niet op te letten..." Dus het is nog ver verwijderd naar minder energieverbruik.

Nee, ik heb geen verhalen. Ik zat er tussen. Maar het is nog niet zo lang geleden dat er rijen zwaluwen op en waslijn zaten. Die nestelden in de schuren. Het vee was een kachel. Stinken deed het wel, maar alles werd gebruikt. Niets werd weg gegooid zolang het niet kapot was.
Een van de redenen dat archeologische vondsten meestal kapot zijn.
Geleerd van een archeoloog die bewust voor latere generaties van alles laten zitten. :)
Maria zei op 11 juli 2022 om 12:39
De bouwstijl is erg herkenbaar. Ik geloof dat het een "langgevelboerderij".
Ik had er niet van gehoord als de toenmalige conciërge van de middelbare school dat het noemde. Die wist er verrassend veel van.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Langgevelboerderij
Veel van deze boerderijen zijn in twee delen gesplitst.
Ouders in het ene en een van de andere kinderen in het andere deel.

De humuslaag is inderdaad zeer vruchtbaar.
Vuilnisbelten waren er voor een bepaalde periode nog niet.
Maar veel minder afval en geen wegwerp. Daar was geen geld voor.
Jammer dat met de bio-industrie daar zoveel verandering in kwam.
Jammer ook dat nazaten uit die tijd niet mogen meepraten.
Ik ging met mijn ouders piepers rapen of pupers op het land.
De koeien kregen nog mangels en ander eerlijk voedsel te eten.
De mangels werden door zo'n apparaat gehaald. Dat was een soort bieten mandoline in groot formaat. Een mangel is iets anders, maar zo noemden wij dat ding.
Handmatig en zonder onnodige vervuiling.

Na even zoeken toch gevonden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Voederbietensnijder

OPMERKING: Dit is toegevoegd n.a.v. spontaan opkomende herinneringen te melden. Is actueel en biodiverse bedrijven. We hadden zelfs nog een paard en wagen.

Het boerderijdeel waar de dieren stonden werd dus een tweede woning.
Prachtig die foto's. Het is van ver voor mijn tijd, maar als enige spruit die nog thuis was en nog niet naar school mocht. Ik mocht mee en kinderopvang was er niet. Wel mijn vader die mij meenam naar zijn werk. ; D
Ik kan me de rijen zwaluwen op de waslijnen. De bloemenweide waar de koeien liepen.

Nee, geen tijd voor verhalen maken.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 1 juli 2022 om 14:14
Wat je zegt, Aart, met recht een echte goudmijn voor de liefhebbers! Ook de handgeschreven bijschriften zijn prachtige getuigen van de vorige eeuw.