Uiteraard herinner ik me uit mijn jeugd eveneens deze plaatselijke- maar ook rondtrekkende handelaren, welke laatste aan de deur kwamen om konijnenvellen, verkoop van pleisters, knopen en knoopsgaten of vlechtmanden en borstelwerk.

Maar vergeet niet, dat deze huis-aan-huisverkoop zo oud is als de mensheid. Nog maar enkele eeuwen geleden trokken hier vanuit de Kempen aan weerszijden van de grens rondtrekkende handelaren langs huizen om hun waren te slijten:
Ik doel hierbij op de Teuten. Er waren inkoop- en verkoopteuten. De eerste kochten meisjeshaar op voor de latere fabricage van pruiken, de zo genoemde haarteuten, anderen weer verkochten hun ellengoed, koperwaren of zelfs jam, de onderscheidene tafteuten koperteuten of geleiteuten. Ik spreek hier over de 16e tot de 20e eeuw.

Handelshuizen als Vroom en Dreesmann, Peek @ Cloppenburg, C&A, noem maar op, ontstonden begin 20e eeuw uit het potentieel van vooral Pruisische Teuten.

Dag Aart, je verhaal maakt bij mij de herinnering los aan het feit dat de bakker nog bij ons aan de deur kwam (eind jaren zeventig). Eén keer per maand (?) betaalde mijn moeder en dan hing ze een brief aan de deur: 'Bakker, belt u even aan?', als teken dat rekening kon worden vereffend. Dan schreef hij altijd eerst 'Ja' op het briefje, voordat hij op de bel drukte. Dat vond ik als kind altijd erg grappig (nu nog eigenlijk ;)

Bedankt voor je leuke bijdrage!