Bedankt voor je indrukwekkende verhaal, Martien; dat geeft heel duidelijk aan hoe het er destijds aan toe ging. Precies wat je zegt: veel vraagtekens achter die goeie oude tijd.

In de dertiger jaren werd er sporadisch nieuwbouw gepleegd dat hield verband met de slechte economische toestand . In mijn geboorte dorp Gemert was het niet veel anders , zelfs het centrum bestond voor het grootste deel uit verouderde huizen , de Gemeente had huurhuizen laten bouwen op de Oude straat en op den Akker verder waren er enige nieuwbouw huurhuizen van Corsten en v. Eupen .
Wij woonde in de Oude straat c 175 dat was van oorsprong een boerderij , mijn Opoe heeft daar eerst gewoond en van twee kamers een café gemaakt , de vloer was ongelijk, die bestond uit vuren planken er werd telkens na het vegen zilverzand op de vloer gestrooid , dat werd op meerdere plaatsen gedaan , wel zat overal stof. Een kleine keuken en klein huiskamertje . in 1938 kregen wij waterleiding dat hield verband omdat er een hoofdleiding in onze straat werd aangelegd naar het kerk dorp de Mortel. Enige tijd daarna kwam de verplichte aansluiting , menigeen verzetten zich daartegen met het argemunt dat hun pompwater prima smaakte , doch moesten een proef ter controle inleveren sommige haalde bij de buren een literfles kraanwater , de keurmeester van de waterleiding maatschappij kende die kunstjes en keurde het af , dan brak de hel los , zie je wel ze keuren hun eigen water af, particulieren hadden geen water meter enkel die een bedrijf hadden , mijn Tante werd ook gedwongen doch na een maand kwam de opnemer , de meter stond noch op nul , de man maakte een opmerking of dat ze de zaak belazerd had , mijn Tante zei je kan mij wel dwingen aan te sluiten maar je kan mij niet dwingen dat ik het drink , uiteindelijk gingen ze alle maal over stag .Nu wordt er gelachen om die , zeg maar , simpele opvattingen van toen. Achter ons huis stonden drie schuren in een was de ,, poepdoos ,, als je nachts moest liep je op blote voeten naar buiten ook in de winter met klompen aan doch het was koud. Onze slaapkamer , beter gezegd hok bestond uit grijs geschilderde planken er stonden tree bedden en een stoel om de kleren op te leggen , geen kraan of wasbak en geen lamp . twee gietijzeren dakramen en in de gevel een raampje . Een fornuis in de keuken een hachel in het kamertje en in de café . Alles was oud maar bij de buren was het niet veel anders , tochtende ramen , van een stuk stof werd een koker gemaakt en gevuld met zilverzand die werd op vensterbank gelegd om het enigszins tocht vrij te houden , wij waren er aan gewend , een gestikte deken op bed bloemen op de ramen het was nu eenmaal niet aders , als zulke situatie zich overal voor doet valt het niet op anders gezegd, als iedereen het zelfde is dan is dat normaal., Crises in de dertiger jaren vijf jaar bezetting daarna weder opbouw met een mislukte onbetaalbare oorlog in Indië , kinderbijslag en vakantie geld bestond toen niet , en nu die tijd maar ver romantiseren , Die goeie oude tijd ????????