De weg naar Egypte loopt over Borgvliet.
Vrijwel niemand op heel Borgvliet weet dat Maria, Jozef en het kindje Jesus op hun vlucht naar Egypte door de Langeweg gelopen zijn. Dat zit zo:
Vroeger toen we nog peuters waren wandelde mijn moeder en haar kroost nogal eens de polder in. Deels om de drukte van alledag te ontlopen, deels om haar figuur in aantrekkelijke vorm te houden want let op: die Langeweg was maar liefst één kilometer lang en je moest nog terug ook. Vooral met vijf van die peuters was dat een hele opgave en ook nog eens bevorderlijk voor de slanke lijn.
Onderaan de Langeweg hield de klinkerbestrating op en begon een lemen pad, richting de dijk naar de Oosterschelde. Wanneer het geregend had was het pad bijna onbegaanbaar door de gladde laag kleileem, maar was het geruime tijd droog dan voelde het pad keihard aan en moest je goed uitkijken om niet in het karrenspoor en de diepe hoefafdukken van de zware Belgische trekpaarden van boer Hazen om niet om te zwikken met je dunne zomerschoenen.
Aan weerszijde van het pad stonden brede rietkragen, die de brede poldersloten omzoomden.
Halverwege stopte mijn moeder plotseling en vertelde op plechtstatige wijze dat Maria, Jozef en het kindje Jezus hier doorheen de Langeweg waren gekomen op hun vlucht naar Egypte.
Omdat ze halsoverkop moesten vluchten vanuit de stal te Betlehem hadden ze nauwelijks proviand meegenomen. Ja, goud, mirre en wierook hadden ze wel maar daar kan je niet zoveel mee in de polder.
Dus alle vier rammelden ze van de honger.
‘Vier?’ Vroeg mijn oudere zus verbaasd. ‘Jazeker’ zei moeder ‘Wat denk je van de ezel?’ En juist die had zo’n geweldige honger dat hij eigenlijk niet verder meer wilde en van iedere rietstengel die hij tegenkwam wilde eten’.
‘Kijk maar’ zei moeder ‘In ieder blad heeft hij z’n tanden gezet’ en ze wees ons op de merkwaardige afdrukken van ‘s ezels voortanden op ieder rietblad, waar ook ter wereld. En vol ongeloof keken wij, “onnozele kinderen” naar de duidelijke tandensporen op ieder rietblad en waren diep onder de indruk van het fantastische verhaal van mijn moeder.
Het moet een lange reis geweest zijn voor de H.Familie, helemaal over Borgvliet!