Nou Fred, zeg dat wel. Want de verkoop van eieren was vast maar één van de vele taken die je oma had. Klaagde ze wel eens over haar drukke werkzaamheden, of was het in haar ogen 'gewoon'?

Tussen 1900 en 1910 woonde mijn oma Johanna v/d Ven aan de Z Willemsvaart t/o de Molendijk nu afslag Middelrode . Zij had een gezin van 11 kinderen en haar man was niet sterk genoeg om te werken of had het te druk met de kinderen ? Dus ging oma voor dag en dauw met de kruiwagen en twee manden met eieren en een of twee kinderen naar de Bossche markt. Zij liet zich eerst over het kanaal zetten met een bootje en daarna naar de Poeldonk en verder. Ze vertelde mij dat er bij de Poeldonk in de winter soms zoveel water in de polder stond dat ze daar weer een bootje moest nemen. Als dan de eieren verkocht waren moesten die dikwijls nog rondgebracht worden in de stad door haar kinderen, en dan begon de terugreis weer opnieuw. Wat hebben we het tegenwoordig dan gemakkelijk .

En met dank aan auteur Bart Coolen:

<img src="http://www.bhic.nl/media/document/file/berlicum-den-dungen-artikel-mien-goossens-uit-bami.jpg?1-30-0" title="tekst voor tooltip" width="700" height="hoogte in pixels" border="0">

Bedankt Anton, zou je een scan van het interview kunnen maken zodat we (een deel van) hier kunnen laten zien? Uiteraard met bronvermelding van de auteur en BAMI?

In BAMI het pittigste magazine van Balkum en Mirroi nummer 10 zomer 2016, p. 61 staat in een interview met de 107-jarige Mien Goossens een mooie aanvulling op dit verhaal:
De tocht van de boerderij in 't Woud naar de lagere school in Middelrode was voor Mien iedere ochtend weer een avontuur. De Mirroise brug bestond nog niet en dus stapten de kinderen Goossens in een wankele roeiboot die hen naar de overkant bracht. "Zwemmen konden we niet, waardoor de oversteek soms best spannend was."