Ja, Cor, die zwarte Piet was niet kinderachtig. Meer corrigerend en angst inboezemend. Ko de Waal had ogen als bliksemschichten en als hij dan van zijn paard afstapte bij ons voor de deur gingen we allemaal naar het zaaltje achter het café om daar - volgens mij - naar een film te kijken. Maar eerst ging Ko de zaal nog even door en ik heb wel meegemaakt dat er een jongen een pak rammel kreeg met de roe. Ik weet niet meer wie het was. Doodsbang was ik dat hij mij uit de rij zou laten komen. Goede herinneringen aan het café en de mensen, maar dit was een minder moment in het jaar.