Sint-Hubert heeft zijn middeleeuwse kerk behouden: de toren en een deel van het huidige gebouw zijn vijftiende-eeuws. In 1924 vond een belangrijke uitbreiding plaats.
In de kerk staan enkele belangrijke beelden uit vroeger eeuwen: de Heilige Drievuldigheid met Maria en Johannes Evangelist, Hubertus, Jacobus en Barbara, allemaal uit de achttiende eeuw, en een beeld van de H. Catharina uit de zestiende eeuw. Ook de preekstoel en de biechtstoel zijn achttiende-eeuws.
Na 1648 mocht de kapel, tot dan toe bediend door de norbertijnen van de abdij van Heeswijk, niet meer voor de katholieke eredienst worden gebruikt. Maar in 1796 werd de parochie opgericht. De kerk werd in 1825 weer door de katholieken in gebruik genomen.
IJzeroersteen in de kerktoren (foto: BHIC / Henk Buijks, 2008)
In 1924 werd het gotische gebouw uitgebreid met de zijbeuken en het koor.
In de toren en het schip zijn ijzeroerstenen verwerkt. Deze stenen werden gedolven in de nabije omgeving van het dorp. Het monumentje van de ijzerbroekwerker vlakbij de kerk herinnert nog aan deze bron van inkomsten.
Maar wie waren tijdens het 'rijke roomse leven' nu eigenlijk het gezicht van de kerk? Want de kerk was natuurlijk middelpunt van de parochie, maar als gelovige had je te maken met mijnheer pastoor en zijn kapelaans. Wat weet je nog van ze? Midden jaren vijftig was pastoor Th.A.J. Brok verwantwoordelijk voor het zieleheil van de (volgens de Piusalmanak) 1050 katholieke inwoners van Sint Hubert. En halverwege de jaren zestig was er pastoor Van der Linden, weet je nog? Je kunt hieronder al je verhalen over deze priesters met ons delen!
Pastoor Van der Linden tijdens het 60-jarig jubileum van de Boerenbond. Zittend de gedecoreerden: P. van Kempen, M. Peters, J. Wijnhoven, H. Nabuurs en M. Derks. Staande, eerste rij: J. Derks, Pastoor Th. van der Linden, A. van de Bungelaar, C. Driesen, W. Martens, W. Hartjens, M. Gerrits, A. Derks. Staande, tweede rij: H. Vloet, A. Nooyen, A. Egelmeers, P. Derks, M. Verlinden, J. Graat. (BHIC, HUB0060, Fotostudio Jan Waarma)
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 3 november 2016 om 11:52
Vandaag ; Donderdag 3 november 2016 is het Hubertusdag. Ik vroeg me af of in de omgeving rond deze 'íjzer'sterke kerk ook de befaamde Hubertusbroodjes gebakken worden ?
Hier wat meer uitleg daarover : http://www.bakkerijmuseum.nl/kalwiblo/index.php?t=4&h=41&s=383
Annemarie van Geloven
bhiczei op 3 november 2016 om 15:08
Goed dat je de lezers hieraan herinnert, Gerard! Heb zelf - afkomstig uit Tilburg - nog de beste herinneringen aan de smaak van die Hubertusbroodjes.
Julian
zei op 29 augustus 2020 om 19:59
Voor de muurschilderingen achter het hoogaltaar hebben destijds Sint Hubertse schoolkinderen model gestaan en zijn zodoende als engeltjes vereeuwigd.
Marilou Nillesen
bhiczei op 31 augustus 2020 om 10:07
Jee, wat een bijzonder idee moet dat zijn! Sta je er zelf ook bij?
Jan Lange
zei op 31 augustus 2020 om 17:46
Op 3 nov. Hubertusdag gingen we rond 1960-65 met eigen roggebrood naar de kerk, dat werd gewijd en nam je weer mee naar huis, waar het opgegeten werd.
Marilou Nillesen
bhiczei op 1 september 2020 om 15:34
En stopte dat weer eind jaren zestig, Jan? Ken jij het verhaal dat het ook iets met hondsdolheid te maken zou hebben? Of is dat een broodje aap-verhaal?
Jan Lange
zei op 1 september 2020 om 15:44
Hoe het nu in St. Hubert is, weet ik niet. Later, in mijn Drunense tijd kwam het op, dat bakkers apart Hubertusbroodjes gingen bakken op 3 nov., maar niet elk broodje belandde in de kerk. In 1960 was de vroegmis 7 uur, dus een gang naar de bakker zat er vóór 7 uur niet in, het was gewoon brood van thuis, eerder bij de bakker gekocht. Het had inderdaad met hondsdolheid te maken, dat klopt: broodje zonder aap dus.
Marilou Nillesen
bhiczei op 2 september 2020 om 09:11
Ah dus toch, Jan, dank voor je aanvulling. Naar aanleiding van jouw bericht ben ik even gaan zoeken en ik vind de verklaring hierin: "Hubertus is ook bekend omdat hij een man van hondsdolheid zou hebben genezen." Vandaar waarschijnlijk...
