“Een zwerver,” dacht Theo Brocken op een zondagmiddag in maart, toen hij een man in het bosje bij villa Marvilde op de grens van Goirle en Tilburg zag liggen. Toen hij er een uur later weer langs wandelde vertrouwde hij het niet: de man lag er nog precies hetzelfde bij!
Bron: Dagblad van Noord-Brabant, 5 mrt. 1930
En hij had gelijk: het was geen zwerver, maar een bewusteloze en zwaar bebloede Janus van Oirschot. Brocken waarschuwde de autoriteiten en het slachtoffer werd naar het ziekenhuis in Tilburg gebracht.
“Laffe moordaanslag”, kopte de Nieuwe Tilburgsche Courant op 4 maart 1930. En verhaalt hoe Janus gevonden was in het met ‘zeven boven elkaar gespannen prikkeldraden’ afgezette bos, verwond door talrijke messteken in hoofd en hals. Er waren veel sporen van een worsteling.
Het spoor liep al snel naar ‘den Doedel’, de 25-jarige Tinus Raaijmakers, een los arbeider die niet heel goed bekend stond. Die was daags tevoren door verschillende mensen gezien, in café Pleinzicht op het Korvelplein en terwijl hij met het slachtoffer richting het bos liep. Op maandagavond werd Raaijmakers gearresteerd in het café, waar hij zelfs nog met de vader van zijn slachtoffer gepraat had. Op zijn jas zaten bloedvlekken, die hij niet kon en wilde verklaren. Hij verzette zich tegen een fouillering en ontkende eerst alle betrokkenheid.
Aan de tafel ontbreekt een poot: het slagwapen (bron: procesdossier)
Dat duurde niet lang: onder druk en geconfronteerd met uitspraken van getuigen gaf Raaijmakers toe dat hij Janus geslagen had met een stuk hout met een spijker, de poot van een tafel die er in het bos stond. Hij werd in het ziekenhuis nog met zijn bewusteloze slachtoffer geconfronteerd. Van Oirschot overleed kort daarna.
Daarna werd het verhaal vrij snel duidelijk. Den Doedel is vanuit het café met Janus van Oirschot naar het terrein van Villa Marville gegaan, beide niet helemaal nuchter. Het plan was om te zien of Van Oirschot wild gevangen had met de strikken, die hij er had gezet. Toen ze over het prikkeldraad klommen had Janus hem een duw gegeven, waardoor hij viel en er een scheur in zijn zondagse pak kwam. Daarop was er een gevecht ontstaan, waarin Raaijmakers meermaals met het hout had geslagen, ook toen Janus al op de grond lag met twee tanden minder in zijn mond. Voor de rechtbank verschool Den Doedel zich achter zijn dronkenschap.
De officier van Justitie eiste zes jaar cel voor zware mishandeling met de dood tot gevolg. En de rechter volgde de eis. Drank had weer eens meer kapot gemaakt…
Bronnen
Archief Rechtbank Breda 1838-1938, inv. nr. 724 Nieuwe Tilburgsche Courant van 4 maart en 4 april 1930 Dagblad van Noord-Brabant van 5 maart 1930
