Keldonk is een plek waar al heel lang mensen wonen. De vondst van een prehistorische grafheuvel in De Boerdonkse Kampen is daarvan het bewijs. De naam keldonk duidt ook op een bewoonbare plaats in het drassige dal van de Aa.
Het element Kel- komt in de oudste vermelding voor als “keel”, wat de benaming is voor een bepaald soort gras, dat in lager gelegen drassige weilanden groeide.
Het element “donk” betekent een zandopduiking, zeg maar een zandrug, waarop mensen zich konden vestigen en droge voeten houden. Door de eeuwen heen hebben er dan wel mensen gewoond, maar het waren er nooit meer dan een paar honderd.
Dat veranderde in het begin van de negentiende eeuw als gevolg van de aanleg van de Zuid-Willemsvaart, die tussen 1822 en 1826 gegraven werd. Keldonk begon langzaam te groeien.
In 1903 werd de korenmolen De Hoop aan de Roost opgericht. Zoals zoveel molens raakte ook deze op een gegeven moment in verval. In 1972 werd een deel van de molen gesloopt. De onderdelen werden opgeslagen in afwachting van betere tijden. Hopelijk slagen de herbouwplannen van de pas opgerichte "Stichting korenmolen De Hoop Keldonk".
Op een gegeven moment was de “kritische massa” bereikt, waarop het zinvol werd een eigen parochie op te richten. Het bisdom benoemde kapelaan J. Bogaerts uit Kerkdriel tot (bouw)pastoor in Keldonk. Niet lang na zijn aanstelling, op 11 juni 1912, kon al de eerste steen voor de kerk worden gelegd. Op 15 november van hetzelfde jaar 1912 werd de kerk ingewijd en was de de nieuwe parochie van de H. Antonius van Padua een feit.
Na de kerk volgden meer voorzieningen die een echte gemeenschap nodig had: op 1 oktober 1913 ging de Antoniusschool in Keldonk open voor de eerste 63 kinderen. Tegenwoordig is dit pand in gebruik als café "De Oude School".
In 1931 kreeg Keldonk een klooster: het klooster van het Kostbaar Bloed.
Tijdens de bevrijding in 1944 kwamen verschillende Keldonkenaren om als gevolg van artillerie-bombardementen. In 1958 werd de huidige Antoniusschool geopend.
Keldonk kende de nodige ups en downs in de twintigste eeuw, maar de laatste jaren is het centrum helemaal opgeknapt, waardoor het dorp er veel mooier uitziet en de Keldonkse jeugd er nu weer graag wil blijven wonen. Keldonk telde anno 2007 363 woningen en 1.062 inwoners.
Om ook in de toekomst trots te kunnen blijven op dit mooie dorp stelde de gemeente Veghel in 2007 voor Keldonk een structuurvisie vast.
De wederopbouw van Korenmolen "De Hoop" is inmiddels in 2017 gereed gekomen, nagenoeg geheel uitgevoerd door vrijwilligers. Iets waar het dorp trots op mag zijn. Het resultaat is een prachtige statige beltmolen.
Rini de Groot.
zei op 5 oktober 2018 om 22:01
Ben heel benieuwd wat het geworden is, zaterdag 9 April 2012 bezocht ik de restauratie van de molen en verwende de vrijwilligers met Kersentaart bij de koffie.
Marilou Nillesen
bhiczei op 6 oktober 2018 om 21:29
Wat goed dat je dat hier meldt, Pieter. Dat moet inderdaad een voldaan gevoel geven om dat als gemeenschap voor elkaar te krijgen!
En Rini, ik vermoed dat je nog wel een keertje een kijkje gaat nemen ;)
Op een gegeven moment was de “kritische massa” bereikt, waarop het zinvol werd een eigen parochie op te richten. Het bisdom benoemde kapelaan J. Bogaerts uit Kerkdriel tot (bouw)pastoor in Keldonk. Niet lang na zijn aanstelling, op 11 juni 1912, kon al de eerste steen voor de kerk worden gelegd. Op 15 november van hetzelfde jaar 1912 werd de kerk ingewijd en was de de nieuwe parochie van de H. Antonius van Padua een feit.
In 1931 kreeg Keldonk een klooster: het klooster van het Kostbaar Bloed.
Om ook in de toekomst trots te kunnen blijven op dit mooie dorp stelde de gemeente Veghel in 2007 voor Keldonk een 
