skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hualp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Lisette Kuijper
Lisette Kuijper Bhic
Menu
sluit
Hualp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Lisette Kuijper
Lisette Kuijper Bhic

Het Stokvislaantje

vertelde op 16 oktober 2018
bijgewerkt op 19 oktober 2018
Als ik in Rosmalen langs de A59 fiets, dan moet ik natuurlijk altijd even stoppen bij nr. 80 op de parallelweg. Daar loopt haaks op de weg een laantje van oude, versleten paardenkastanjes, waarvan sommige al het loodje hebben gelegd. In het midden een ver uitgesleten wandelpaadje, dat we vroeger het ‘Stokvislaantje’ noemden.

Vroeger kon je daar nog gemakkelijk met een paardenkoets doorheen. Hoe ik dat weet? Vanwege mijn herinneringen. In dat laantje stond namelijk aan de rechterkant een klein boerderijtje en daar woonde de ‘knecht’ van de familie Stokvis die voor het landgoed zorgde. Even verderop woonde de familie Stokvis zelf, in een prachtig landhuis.

Het was daar dat mijn moeder als 13-jarig meisje in de keuken de kokkin meehielp om de lekkerste gerechten klaar te maken. Mijn moeder zong altijd graag onder het werken, maar dat vond haar mevrouw niet gepast. Dan zei ze: “als je klaar bent, dan mag je op het heuveltje in het park gaan zingen.”

In de wintertijd verhuisde de hele boel naar de Verwerstraat in Den Bosch waar ook hun drukkerij stond. Ik weet nog dat de villa er stond en ben ook nog ooit bij die boer op bezoek geweest, ik denk in 1946.

 

En telkens als ik er nu langs kom, hoor ik in gedachten mijn moeder nog zingen: “Kleine Jantje was een kleuter, enigst kindje, zeer verwend.”

 

Mevrouw Dina Stokvis-Waterreus, echtgenote van uitgever Petrus Stokvis, 29 april 1915. Fotograaf: Pierre Weijnen. Bron: Erfgoed ’s-Hertogenbosch, fotonr. 0007508.

Reacties (22)

Johan van Hirtum zei op 17 november 2018 om 14:36
Mijn moeder is ergens aan dit laantje geboren, het huis is er al lang niet meer. Opvallend is dat ik nog nooit van de naam Stokvislaantje heb gehoord! Leuk dat ik er nu iets over lees.
Lisette Kuijper
Lisette Kuijper bhic zei op 21 november 2018 om 11:48
Dat is inderdaad heel leuk, Johan! Wanneer is je moeder daar geboren en weet je toevallig ook rond welke periode het huis is verdwenen?
PeterStokvis kleinzoon van mevr. Dina Stokvis Waterreus zei op 17 augustus 2019 om 11:53
Vila "Dina's Hove" is gebouwd in 1897 en gesloopt ca 1972. In 1935 is de villa verbouwd, om er definitief te gaan wonen na het faillissement van de drukkerij in 's-Hertogenbosch. Toen is ook grond aangekocht voor de aanleg van een waterleiding aangesloten op Graafsebaan, zo is ook het kastanjelaantje ontstaan. nog een vraag, de moeder van Freddorel die als 13 jarig meisje in de keuken de kokkin meehielp, was zij een bekende van de kokkin.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 17 augustus 2019 om 18:24
Ah, bedankt voor deze wetenswaardige aanvulling, Peter, zo komen we steeds meer te weten.

Wat betreft je vraag over de moeder van Fred; dat durf ik niet te zeggen, maar mogelijk hijzelf wel. Klopt dat, Freddorel? We horen graag van je!
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 19 augustus 2019 om 19:18
Peter heeft ons ook nog een foto van de Vila Dina's Hove opgestuurd.
Albertus Stokvis zei op 27 oktober 2020 om 14:24
Heel leuk om op internet dit verhaal tegen te komen. Ik weet eigenlijk heel weinig over de geschiedenis van mijn voorouders. Mijn vader, P.A.M Stokvis is in 1928 geboren en helaas alweer lange tijd dood. Zijn zus, mijn tante Thea leeft nog wel. Ik heb mijn opa, waarnaar ik vernoemd ben, Albert Stokvis nooit gekend. Hij was een bekend figuur in Den Bosch, heel actief in het verenigingsleven. Hij heeft ook nog een tijd de leiding gehad over de drukkerij.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 27 oktober 2020 om 17:37
Vincent Balsters zei op 3 maart 2021 om 20:47
Het was voor ons “jongens uit de Molenhoek” het Kastanjelaantje, de verbinding van de woonwijk naar de Graafsebaan (nu A59). Soms hingen wij daar wat rond. Ik praat over eind jaren 60 begin jaren 70.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 4 maart 2021 om 09:50
Ah kijk, da's een mooie aanvulling, Vincent. Heb je daar nog leuke of bijzondere herinneringen aan of was het 'gewoon' jongens onder elkaar?
Vincent zei op 4 maart 2021 om 18:37
De omgeving als kind ontdekken en uitbreiden was wat wij deden. Verder in de herfst kastanjes rapen. Wat ik mij nog wel herinner was dat aan het begin van het laantje 1 of 2 kleine “arbeidswoningen” stonden die later zijn afgebroken.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 7 maart 2021 om 14:19
Klinkt als een fijne, avontuurlijke jeugd, Vincent. Weet je nog wie er destijds in die huisjes woonden? En waar zij naar toe zijn gegaan toen de woningen werden afgebroken?
Marleen zei op 20 maart 2021 om 18:37
Mijn opa was de knecht, Dina,s hove is het huis waar mijn moeder geboren is op 25 augustus 1937. Haar naam is Annie van der Heijden, een van de jongste uit dit Rosmalense gezin van 18 kinderen. Ik genoot als kind al de herinneringen rond Dina’s hove❤️
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 22 maart 2021 om 08:49
Dat kan ik me voorstellen, Marleen. Welke herinnering komt als eerste weer bij je boven als je denkt aan die plek?
Marleen zei op 28 maart 2021 om 18:54
Het zijn eigenlijk de overleveringen van mijn tantes die daar geboren en getogen zijn. Ze hebben daar een heerlijke jeugd gehad ondanks de armoede. Een van mijn tantes vertelde dat ze in de winter mochten schaatsen op de bevroren vijver voor de villa samen met de kinderen van familie Stokvis. Ze speelde ook verstoppertje door de openingen in de beukenhaag. Verhalen over het personeel van familie Stokvis ken ik zelf niet. Maar het is de roots plek van mijn ma. Heel speciaal en bijzonder voor mij. Ik koester deze plek in Rosmalen, de voormalige Koehoornstraat.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 29 maart 2021 om 11:32
Dat kan ik me voorstellen, en wat verwoord je dat mooi. Bedankt voor je toevoeging, Marleen!
Pieter Swinkels zei op 7 november 2021 om 22:45
Zus Stokvis, een vd kinderen van Piet, was mijn oma.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 8 november 2021 om 09:34
Ha Pieter, wat leuk dat je dat hier laat weten. Hoe herinner jij je oma, heb je haar goed gekend?
Paul Swinkels zei op 10 februari 2023 om 14:45
Zus stokvis was ook mijn Oma, getrouwd met een Swinkels uit schijndel. Ik vond mijn Oma niet zo aardig. Maar smaken verschillen.
Zus Stokvis viel als het ware voor mijn opa vanwege zijn uniform. Dat hij toendertijd vaak droeg. Het verhaal gaat ook dat de laatste directeur van de drukkerij de zaak opgezopen heeft. Die lusste hem nog al gère !
Ad van der Donk zei op 12 februari 2023 om 14:19
Ik ben geboren in 1960 in een huis aan het 'loantje van Stokvis', zoals wij dat destijds noemden, met volgens mij destijds als adres Coehoornstraat 8. Mijn ouders zijn daar in 1955 waarschijnlijk gaan wonen, nadat mijn oudste broer nog geboren was bij opoe Maas aan de Graafsebaan, waar zij aanvankelijk in woonden. Mijn broer Nico is in 1956 in datzelfde huis geboren. Naast ons op nummer 10 woonde de familie Heijmans (Toon de Boks). De Coehoornstraat liep destijds van de Graafsebaan bij café Grad den Dus naar de Oude Baan. Kort na mijn geboorte zijn wij verhuisd naar nummer 14 verderop in de Coehoornstraat. Onze buren waren toen Jo en Ciska Vorstenbosch op nummer 12 en familie van den Elzen op nummer 16 (later Toon en Cor van der Velden). Daarnaast woonde nog Marinus van Veggel. Tegenover ons woonden de ouders van mijn vader, Kloas Plientjes en Drika van der Heijden. In het huis op nummer 8 kwam toen een zus van mijn moeder met haar gezin, familie Egglij.Wij hebben tot 1971 daar gewoond en ik heb daar een hele fijne jeugd gehad. Het huis was niet geweldig (geen douche en wc buiten) en niet groot voor een gezin met uiteindelijk 5 kinderen. Maar we hadden enorm veel ruimte achter het huis met een tuin tot aan het 'loantje' van Stokvis.
Daar waren wij dan ook veel te vinden. In 1971 verhuisden wij naar een nieuwbouwhuis aan de Slauerhoffstraat: groter en luxer maar met minder sfeer. Wij moesten verhuizen omdat op de plek van ons huis een nieuwe weg zou komen van Graafsebaan naar Oude Baan. Maar niets was minder waar; enkele jaren later bouwde architect Van Niekerk daar een huis op de plek waar voorheen 5 arbeidershuisjes stonden. Het zou mooi zijn als iemand nog foto's heeft van die huisjes aan de Coehoornstraat. Wij hebben helaas niet veel meer dan communiefoto's...
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 12 februari 2023 om 18:34
Dag Paul en Ad, dank je wel voor jullie berichten, wat mooi om op die manier een kijkje in de geschiedenis van die plek te nemen. En ik sluit me aan bij je oproep, Ad, mocht iemand nog foto's hebben van de betreffende huisjes aan de Coehoornstraat, dan horen we dat graag!

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.